Is melden bij Veilig Thuis noodzakelijk? Melden is noodzakelijk als er sprake is van acute of structurele onveiligheid.
Kan ik een gesprek weigeren? Wij kunnen niemand dwingen om met ons in gespek te gaan, maar we hebben wel de wettelijke taak om te onderzoeken of het veilig is in jouw gezin is. Dat kunnen we niet doen zonder jou. Jouw mening hebben we nodig om een zo goed mogelijk beeld van de situatie te vormen.
De directbetrokkenen hebben het recht te vragen om vernietiging van hun dossier. In het geval dat Veilig Thuis tot de conclusie komt dat er geen sprake is van huiselijk geweld of kindermishandeling, zal ze de directbetrokkenen actief wijzen op dit recht. Een verzoek tot vernietiging wordt in dat geval ingewilligd.
Jullie gezinsvoogd of de Raad voor de Kinderbescherming kan een uithuisplaatsing aanvragen bij de rechter. Dat doen ze als ze vinden dat het bij jullie thuis niet veilig of stabiel genoeg is voor je kind. De rechter neemt het besluit. Alleen hij kan bepalen of jouw kind uit huis wordt geplaatst.
Iedereen kan een melding doen bij Veilig Thuis. Bijvoorbeeld als iemand zich zorgen maakt over jouw thuissituatie. De meeste meldingen worden gedaan door de politie. Maar ook leraren, hulp- en zorgverleners, verpleegkundigen, (huis-)artsen, familieleden, buren of vrienden kunnen een melding doen.
Het werk van Veilig Thuis wordt stelselmatig getoetst door de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd.
Als er een melding over u wordt gedaan bij Veilig Thuis is het belangrijk dat u weet wat uw rechten zijn. Als cliënt van Veilig Thuis heeft u recht op privacy, recht om bijgestaan te worden in contact met Veilig Thuis, recht om een klacht in te dienen en rechten ten aanzien van uw dossier.
Het verzoek tot opheffing van de ondertoezichtstelling kan worden gedaan door Bureau Jeugdzorg, door de met het gezag belaste ouder en door een minderjarige die twaalf jaar of ouder is.
Soms wordt de moeilijke keuze gemaakt dat een kind - tijdelijk - beter ergens anders kan wonen. Dit heet een uithuisplaatsing. Een uithuisplaatsing kan vrijwillig of gedwongen zijn. Een jeugdrechter beslist over gedwongen uithuisplaatsing.
Redenen uithuisplaatsing
Uithuisplaatsing aanvragen bij de rechter kan om 2 redenen: De ontwikkeling van uw kind is in gevaar, bijvoorbeeld door een gevaarlijke situatie thuis. Als u als ouder niet wilt meewerken aan een onderzoek naar hoe het gaat met uw kind.
Na een melding doet Veilig Thuis het volgende: een hulpverlener die uw gezin al hulp geeft op de hoogte brengen (zoals de huisarts) of het sociale wijkteam. Die helpen uw gezin dan verder.
Hoe lang worden meldingen bewaard bij Veilig Thuis? Veilig Thuis bewaart dossiers maximaal vijftien jaar of tot het jongste kind achttien jaar is. De directbetrokkenen hebben het recht te vragen om vernietiging van hun dossier.
Melding bij Veilig Thuis
Op basis van de veiligheidsbeoordeling besluit Veilig Thuis of ze de melding door kan sturen naar een lokale hulpverlener. Is dat niet mogelijk dan gaat Veilig Thuis zelf in gesprek met het gezin of huishouden.
Wat gaat er na de zorgmelding gebeuren? Nadat een medewerker van het ziekenhuis de zorgmelding met u heeft besproken worden er formulieren ingevuld en gefaxt naar de aandachtsfunctionaris kindermishandeling en huiselijk geweld in de Tjongerschans, en naar Veilig Thuis.
Denk bijvoorbeeld aan kinderen die getuige zijn van geweld in huis, kinderen die zelf slachtoffer zijn van mishandeling/verwaarlozing of kinderen die afhankelijk zijn van volwassenen, die echter door alcohol- of drugsgebruik, een psychische ziekte of agressie in de huiselijke sfeer niet in staat zijn om voor het kind ...
Wat gebeurt er na de melding of aangifte? Het slachtoffer kan bij zijn aangifte doorgeven dat hij op de hoogte wil blijven van de voortgang. Zoals het opsporen en aanhouden van de dader door de politie en wat het Openbaar Ministerie (OM) gaat doen. Het slachtoffer kan de voortgang via het slachtofferloket volgen.
Onderzoek laat positieve resultaten zien bij jongeren met meervoudige problematiek waaronder schooluitval. Bij de uitvoering van een ondertoezichtstelling kunnen de Deltamethode, Verve en Generiek Gezinsgericht werken bijdragen aan het voorkomen en verkorten van uithuisplaatsingen.
Zo is één uur voor de meeste veertien- en vijftienjarigen een heel acceptabele tijd en gaan oudere tieners minstens tot twee á drie uur uit (zie tabel). Die tijd wordt doorgaans (47 procent) in overleg met het kind vastgesteld volgens de 'schippermethode': onderhandelen en een beetje water bij de wijn doen.
Neem contact op met het wijkteam, je huisarts of de jeugdgezondheidszorg in jouw buurt als je je zorgen maakt. Samen kunnen jullie bekijken wat er wel en niet goed gaat in het gedrag van je kind. Ook kunnen jullie er met elkaar achter komen waar het lastige gedrag vandaan komt en waardoor het blijft bestaan.
Je bent echter wel verplicht om hieraan mee te werken. Als je dit niet doet, kan de gezinsvoogd van Jeugdzorg een brief sturen met een aanwijzing die jou verplicht om mee te werken. Indien de zorgen zeer ernstig zijn, kan een kind door de rechter uit huis geplaatst worden.
Klacht indienen jeugdhulp
U stuurt uw klacht naar de klachtencommissie van de jeugdhulpinstelling. Een vertrouwenspersoon kan u hierbij helpen. Neem hiervoor contact op met het Advies- en Klachtenbureau Jeugdzorg (AKJ). De vertrouwenspersoon gaat ook mee naar gesprekken als u dit wilt.
U moet de hulp en ondersteuning van een gezinsvoogd bij de opvoeding van uw kind accepteren. Maar u houdt wel het gezag over uw kind. U blijft dus zelf verantwoordelijk voor de verzorging en opvoeding van uw kind. De gezinsvoogd gaat u daarbij verplicht begeleiden.
Wat kan de vertrouwenspersoon voor u doen? Het kan gebeuren dat u ontevreden bent over de hulp die u krijgt. Als u er niet uit komt met de medewerker van Veilig Thuis, neem dan contact op met een vertrouwenspersoon van het AKJ. Zij of hij beantwoordt uw vragen, informeert u over uw rechten en geeft advies.
Vijf stappen
Stap 1: In kaart brengen van signalen. Stap 2: Overleggen met een collega (eventueel Veilig Thuis raadplegen van of een deskundige op het gebied van letselduiding). Stap 3: Gesprek met de betrokkene(n). Stap 4: Wegen van het huiselijk geweld of de kindermishandeling.