Strippen is niet verplicht. Je mag en kunt dus ook gewoon afwachten.
Strippen is niet gevaarlijk voor je kindje. De enige nadelen die aan het onderzoek zitten zijn veel harde buiken of voorwee? n hebben zonder dat je gaat bevallen en hierdoor een slecht nachtrust of een beetje bloedverlies door de aanraking van je baarmoedermond.
Vanaf 40 weken zwangerschap zullen we je aanbieden om te strippen. Het is namelijk bewezen dat strippen de kans verkleint dat je 42 weken zwanger bent. Gemiddeld beval je door het strippen 1 dag eerder dan anders. Strippen heeft geen invloed op de rest van de bevalling.
Wil je niet dat je verloskundige je toucheert, dan mag je dit aangeven. Er is geen risico voor je baby wanneer je niet getoucheerd wordt. Er zijn ook andere methoden om de ontsluiting te peilen, zoals letten op de paarse lijn (boven de bilspleet ontstaat vaak een lijn naarmate de ontsluiting vordert.
Het grootste deel van de vrouwen geeft aan het strippen gevoelig te vinden, maar niet echt pijnlijk. Altijd geldt: doet het je teveel pijn, dan stoppen we het strippen!
Als er geen ontsluiting is, kunnen we niet bij de vliezen, maar wel masseren we dan de baarmoedermond. Bij het strippen komen er hormonen (prostaglandines) vrij. Deze zijn betrokken bij het rijpen van de baarmoedermond en bij het op gang komen van de bevalling.
Dit is natuurlijk een schatting, maar soms is het helemaal niet nodig om gestructureerd te gaan voelen naar je ontsluiting. Aan de sterkte van je weeën en aan de verandering in je houding kunnen we al veel aflezen. En ook zelf zou je dit kunnen opmerken.
Het heeft veel impact op het verloop en je beleving van de bevalling (meer pijn, heftigere weeën, niet de voordelen van natuurlijke oxytocine) en zorgt voor een zeer verhoogde kans op een kunstverlossing of keizersnede.
Strippen. Een andere mogelijkheid om de bevalling zonder inleiding op gang te brengen is 'strippen'. De verloskundige of gynaecoloog maakt dan met de vingers tijdens het toucher de baarmoedermond los van de vliezen. Dit kan pijnlijk zijn.
Binnen zes uur na het strippen moet er een effect merkbaar zijn. Dit kan zijn: echte weeën. eerst wat menstruatieachtige krampen.
Na het strippen kun je bloedingen, pijn en onregelmatige weeën krijgen. Dit kan zorgen voor onrust en slaapgebrek, waardoor je moe de bevalling in gaat terwijl je juist al je energie nodig hebt. Het kan zorgen voor een gevoel van ongeduld en onrust en een verlies van vertrouwen in je lichaam.
Door bepaalde drukpunten op je voeten te stimuleren kan de bevalling worden opgewekt. Zelf proberen? Ongeveer twee centimeter onder je enkelknobbel aan de binnenkant van je voet zit zo'n belangrijk drukpunt die verbinding maakt met je baarmoeder. Af en toe flink stimuleren zou kunnen helpen.
Het is vrij normaal dat je bij een tweede, door de voorweeën, al een week of wat rondloopt met bijvoorbeeld 2-3 centimeter ontsluiting. De baarmoedermond is dan ook al verweekt en verstreken, dus als je bevalling echt gaat beginnen heb je het eerste stuk eigenlijk al gehad.
Binnen 24 uur na het strippen kan er een effect optreden zoals echte weeën, menstruatieachtige krampen, meer harde buiken of voorweeën. Bij ongeveer een derde van de zwangeren die gestript zijn komt de bevalling op gang, een derde krijgt voorweeën en/of harde buiken en bij een derde gebeurt er helemaal niets.
Ruim 75% van de zwangere vrouwen bevalt vlak voor of vlak na de uitgerekende datum. Na 42 weken is 6 tot 9% van de zwangere nog niet bevallen. Officieel ben je pas over tijd na 42 weken zwangerschap. Beval je tussen de 37 en 42 weken zwangerschap dan is dat heel normaal en mag je gewoon thuis bevallen.
Je kunt al weken van tevoren 2-3 cm ontsluiting hebben zonder dat je echt weeën hebt, vaak heb je wel last gehad van voorweeën. Als de bevalling dan echt begint heb je al een voorsprong en hoef je die eerste 4 cm, die bij het eerste kindje soms zo lang duren, niet meer te gaan.
In zeer zeldzame gevallen kan de bevalling worden ingeleid voor het 'persoonlijk comfort', met andere woorden: op verzoek van de patiënte, om niet-medische redenen. Zwangerschapsuitputting, angst dat de gynaecoloog-verloskundige of vroedvrouw er op de dag zelf niet zal zijn, familiale problemen enz.
Dit kun je merken doordat je krampen in je onderbuik voelt, maar soms merk je er niets van. Normaal gesproken is de baarmoedermond een stug tuutje en staat deze wat naar achter. Tijdens deze fase wordt de baarmoedermond zachter en korter (verstrijken noemen we dat) en komt de baarmoedermond meer naar het midden.
De pijn tijdens de bevalling neemt meestal toe als de ontsluiting vordering laat zien. Het is in deze fase vaak te voelen in de onderbuik, de onderrug of soms richting de bovenbenen. Ook de pijn tijdens het persen verschilt per persoon. De meesten vinden het een opluchting en prettig om actief aan het werk te gaan.
De actieve ontsluitingsfase kan gemiddeld 10 uur duren, maar dat kan natuurlijk ook langer of korter zijn. Veel vrouwen raken in het einde van deze fase vermoeid, en kiezen soms dan ook voor pijnbestrijding. Hou nog even vol, nog een paar centimeters voordat je mag persen!
Je baarmoederhals moet 4 cm verstreken en 10 cm ontsloten zijn vooraleer je mag beginnen met persen. Eens je actieve arbeid begonnen is, ontsluit je gemiddeld één centimeter per uur. Zo heb je ongeveer een idee van hoe lang het kan duren voordat je 10 cm ontsluiting hebt.
De baby merkt er waarschijnlijk niets van, immers het ballonnetje zit aan de buitenkant van de vliezen. U moet de baby dus gewoon voelen bewegen zoals u gewend bent.
Ademhalen of puffen bij pijnlijke weeën
Probeer goed door je neus in te ademen en blaas in drie pufjes uit je mond. Twee keer kort en een keer lang, totdat je longen leeg zijn. Als je een wee voelt aankomen kun je al beginnen met puffen, zo ben je de wee voor en kom je in een goed ritme.
Hoe voelt indalen? Het is goed mogelijk dat je niks merkt van het indalen van je baby, omdat het geleidelijk aan gebeurt. Soms kan het echter ook resulteren in harde buiken of indalingsweeën. Dat voelt als een trekkende of stekende pijn in je liezen of krampen in je onderbuik.
In geval van een thuisbevalling bellen we bij 5-6 centimeter ontsluiting de kraamverzorgster die ons komt ondersteunen bij de bevalling. Ga je poliklinisch bevallen dan gaan we bij 5-6 centimeter ontsluiting richting het ziekenhuis. De eerste vijf centimeter zijn voor de meeste vrouwen goed te doen.