Strippen is niet gevaarlijk voor je kindje. De enige nadelen die aan het onderzoek zitten zijn veel harde buiken of voorwee? n hebben zonder dat je gaat bevallen en hierdoor een slecht nachtrust of een beetje bloedverlies door de aanraking van je baarmoedermond.
Ongeveer 1 op de 6 vrouwen bevalt op het strippen. Bij de vrouwen die niet bevallen gebeurt er soms helemaal niks en soms ontstaan er wel meer harde buiken of voorweeën. Dit leidt soms wel tot wat meer ontsluiting waardoor een 2e strippoging soms wel effect heeft of het later mogelijk is om de vliezen te breken.
Na het strippen heb je meer kans om te gaan bevallen doordat je lichaam prostaglandines (hormoonachtige stoffen die weeën opwekken) aan gaat maken. Die prostaglandines zorgen ervoor dat de baarmoedermond “rijper” wordt en kunnen ervoor zorgen dat je binnen 24 uur weeën krijgt.
Uit onderzoek is gebleken dat het strippen van de vliezen vanaf 41 weken zinvol is om de bevalling op gang te brengen. Binnen 24 uur na het strippen kan er een effect optreden zoals echte weeën, menstruatieachtige krampen, meer harde buiken of voorweeën.
Bij het strippen woelt de verloskundige haar vingers de vliezen van de baarmoedermond los. Hierbij komen hormonen vrij (prostaglandines) die nodig zijn om de bevalling op gang te brengen. Sommige vrouwen vinden het strippen vervelend. Andere vrouwen voelen er niet veel van.
Bij een strippoging wordt een inwendig onderzoek verricht. De verloskundige voelt dan met 2 vingers in de vagina of de baarmoedermond al wat open staat. Dit is in de 41e week meestal het geval, maar niet altijd. Als de baarmoedermond nog dicht is, valt er niet te strippen.
Het overgrote deel van de vrouwen geeft aan het strippen gevoelig te vinden, maar niet echt pijnlijk. Altijd geldt: doet het je teveel pijn, dan stoppen we het strippen! Er zijn geen risico's verbonden aan strippen. Je kunt door het strippen wat onschuldig bloedverlies krijgen.
Uit onderzoek blijkt dat strippen de enige wetenschappelijk bewezen manier is om de bevalling op te wekken. De bevalling opwekken door zelf te strippen kan je beter niet doen. Zelf kan je niet inschatten of je al ontsluiting hebt. Ook kan je er waarschijnlijk niet goed bij.
Als er dus geen ontsluiting is kunnen we ook niet strippen. Daarnaast zullen we je ook niet strippen wanneer het hoofdje nog niet is ingedaald en wanneer je bloeddruk te hoog is. Helaas zal niet iedereen die gestript wordt ook bevallen. Soms brengt het een hoop “gerommel” met zich mee, maar zet de bevalling niet door.
Een andere mogelijkheid om de bevalling zonder inleiding op gang te brengen is “strippen”. De verloskundige of gynaecoloog maakt dan met de vingers tijdens het toucher de baarmoedermond los van de vliezen. Dit kan onaangenaam voelen en gepaard gaan met bloederig slijmverlies.
De kans op slagen is ongeveer 40-50%. Uit onderzoek is gebleken dat strippen voor de 41 weken weinig zin heeft wanneer je nog niet eerder eens bevallen bent. Je lichaam is er dan vaak nog niet klaar voor en ervaar je er meer nadelen dn voordelen van. Strippen is niet gevaarlijk voor je kindje.
Het is goed om te weten dat je zelf als zwangere vrouw mag bepalen of je gestript wil worden of niet. Het besluit doe je altijd samen met een verloskundige nadat je de 41 weken zwangerschap voorbij bent. De voornaamste reden dat vrouwen voor strippen kiezen, is omdat ze liever niet de 42 weken zwangerschap passeren.
Na het strippen is het vaak even afwachten wat het gaat doen. Soms merk je meteen een verandering, maar het kan ook een paar dagen duren voordat de echte weeën beginnen. Het is ook mogelijk dat strippen helemaal geen effect heeft. In dat geval zal er uiteindelijk over worden gegaan tot het inleiden van je bevalling.
Het is vrij normaal dat je bij een tweede al een week of wat rondloopt met bijvoorbeeld 2-3 centimeter ontsluiting. De baarmoedermond is dan ook al verweekt en verstreken, dus als je bevalling echt gaat beginnen heb je het eerste stuk eigenlijk al gehad.
Door bepaalde drukpunten op je voeten te stimuleren kan de bevalling worden opgewekt. Zelf proberen? Ongeveer twee centimeter onder je enkelknobbel aan de binnenkant van je voet zit zo'n belangrijk drukpunt die verbinding maakt met je baarmoeder. Af en toe flink stimuleren zou kunnen helpen.
Je kunt al weken van tevoren 2-3 cm ontsluiting hebben zonder dat je echt weeën hebt, vaak heb je wel last gehad van voorweeën. Als de bevalling dan echt begint heb je al een voorsprong en hoef je die eerste 4 cm, die bij het eerste kindje soms zo lang duren, niet meer te gaan.
Dit helpt bij de pijn van de weeën en kan de bevalling ook versnellen. Probeer bijvoorbeeld voorovergebogen, al leunend op bank, stoel of tafel de weeën op te vangen, op handen en knieën, staand en lopend, of zittend op een krukje of skippybal. Probeer niet te lang en te vaak op je rug te liggen.
De verloskundige kan met haar vingers meten in hoeverre de ontsluiting is gevorderd. Het voelen van de baarmoedermond. Naarmate de bevalling vordert, wordt de baarmoeder weker en de baarmoederhals korter. Hierdoor kan de verloskundige een inschatting maken van de vordering van de bevalling.
Oorzaken van het niet vorderen van de ontsluiting:
De weeën zijn niet sterk genoeg, of komen niet vaak genoeg; het voorliggende deel (hoofdje of stuit) drukken niet goed om de ontsluitingsring (bijvoorbeeld bij niet ingedaald hoofd) wanverhouding tussen het hoofdje en het bekken.
Doordat we strippen bij een rijpe baarmoedermond (Bishop 6-7) hebben we een slagingspercentage van >90%! Dat wil zeggen dat na het strippen de bevalling in meer dan 90% van de gevallen binnen 2-24 uur op gang komt.
Strippen. Een mogelijkheid om de baarmoeder te prikkelen is je te laten strippen door de verloskundige. Dit kan vanaf de uitgerekende datum (40 weken). Tijdens een inwendig onderzoek worden de vliezen losgewoeld van de binnenkant van de baarmoeder.
Op basis van de landelijke perined cijfers van 2018 blijkt 16,5% van de vrouwen tussen 41 en 42 weken zwangerschap te bevallen en 1,2% na 42 weken zwangerschap.
Er wordt gedaan alsof strippen onschuldig is, er komen immers geen medicijnen aan te pas. Maar het is wel degelijk een proces om de bevalling op gang te brengen, een vorm van inleiden dus. En zoals altijd als je inbreekt in het natuurlijk proces zijn daar ook risico's aan verbonden.
Er zijn drie belangrijke voortekenen van het begin van de naderende bevalling: Het begin van de weeën. Verlies van slijmprop. Vliezen breken.
In geval van een thuisbevalling bellen we bij 5-6 centimeter ontsluiting de kraamverzorgster die ons komt ondersteunen bij de bevalling. Ga je poliklinisch bevallen dan gaan we bij 5-6 centimeter ontsluiting richting het ziekenhuis. De eerste vijf centimeter zijn voor de meeste vrouwen goed te doen.