Ja, het spelen met en/of het eten van een slak kan gevaarlijk zijn voor een hond. Een slak (of een kikker) kan namelijk tussengastheer zijn van verschillende parasieten. Ook het slijm dat van een slak komt kan je hond besmetten.
Als een hond of een kat een slak opeet of in aanraking komt met het slijm van de slak, kan die besmet worden met deze levensgevaarlijke parasiet. Nadat de slak of tussengastheer is opgegeten, kruipt het larfje van de worm vanuit de darm via de bloedvaten naar de longen.
Een slakkengif vergiftiging (metaldehyde) is een zeldzaam voorkomende vergiftiging bij de hond. Het is één van de ernstigste vergiftigingen die we kennen bij de hond en het is enorm belangrijk om iedere hond die mogelijk slakkengif heeft opgegeten zo snel mogelijk naar een dierenarts te brengen.
Bel direct de dierenarts
Als je hond weleens slakken eet en je hond toont één van de bovenstaande symptomen, neem dan direct contact op met je dierenarts. Om te achterhalen of je hond besmet is met de worm kan de dierenarts een ontlastingsonderzoek uitvoeren, of een sneltest doen op bloed.
Er komen 2 gevaarlijke wormsoorten voor in het slijm van de slak. Dat is de longworm en de Franse hartworm (eigenlijk ook een longworm), ofwel de Angiostrongylus vasorum. Deze longwormen kunnen uiteraard ook voorkomen in andere dieren die slakken eten, zoals knaagdieren, kikkers en vogels.
Gewone slakken die je in de achtertuin vindt, kunnen een parasiet bij zich dragen, de longworm. Als je hond besmet raakt - vaak na het eten van een (naakt)slak – kan de parasiet zijn gezondheid in gevaar brengen.
De platworm leverbot (Fasciola hepatica) leeft vooral in waterslakjes en runderen, maar heeft sinds 1960 ook (minstens) zes mensen in België ziek gemaakt. 'Ook deze ziekte is bij ons dus zeer zeldzaam', zegt Dorny. Onlangs beschreef hij twee gevallen in het wetenschappelijke tijdschrift Emerging Infectious Diseases.
Slakken, mosselen en garnalen kunnen ook geen pijn ervaren. En zelfs een kreeft die schreeuwt als hij in kokend water wordt gegooid, voelt geen zier. Het zenuwstelsel van deze ongewervelde dieren is gewoonweg te simpel. Zo simpel dat ze geen benul hebben van wat er gebeurt.
Eikels zijn giftig voor honden.
In eikenbladeren en eikels zit de stof tannine (looizuur). Te veel tannine resulteert in buikpijn, diarree en de hond zal ook gaan braken. Soms leidt te veel tannine tot schade aan de bloedvaten, de darmen en de nieren van uw hond. Met grote gevolgen als nierfalen en soms zelfs de dood.
Planten die gevoelig zijn voor slakken
Jonge (moestuin)planten en planten met zachte bladeren behoren tot de lievelingsgerechten van de slak. De favorieten op het slakkenmenu zijn: hosta's, sla, aardbeiplanten, afrikaantjes en dahlia's.
De naaktslakken (maar ook de huisjesslakken) zijn namelijk vaak besmet met de larven van de dodelijke longworm parasiet. Infectie met longworm kan leiden tot hoestbuien, ademhalingsproblemen, stollingsproblemen, hartklachten en zelfs tot overlijden. Ook je hond kan hier besmet door raken.
Naaktslakken vreten aan bladeren van vrijwel alle groenten. Ze bijten niet, maar raspen gaten.
Als een hond nog maar kort geleden rattengif heeft ingenomen kan men het beste de hond eerst laten braken. Soms besluiten we de maag van de hond leeg te spoelen als we er niet zeker van zijn dat alle gifkorrels uitgebraakt zijn. Hierna kan actieve kool gegeven worden om opname van het gif tegen te gaan.
De hartwormziekte wordt veroorzaakt door de hartworm (Dirofilaria immitis). Als honden gestoken worden door een geïnfecteerde mug, raken ze besmet met hartwormlarven. Binnen Europa is vooral de gewone steekmug (Culex pipiens) de meest gevonden hartworm mug. En dan vooral in Zuid- en Oost-Europa.
tijgerslak of aardslak eetbaar? zijn, maar ze zijn niet giftig. normaliter niet in de voedselketen van mensen voorkomt. Deze parasiet veroorzaakt een verhoogde hersendruk.
Bij de dierenarts krijgt de hond een injectie met een braakopwekkend middel (Apomorfine). Deze injectie zorgt ervoor dat uw hond binnen enkele minuten hevig gaat braken. U weet nu zeker dat alles eruit is. Heel belangrijk is dat je zo snel mogelijk de hond laat braken, liefst binnen een half uur.
Het is eigenlijk heel simpel: sta niet toe dat jouw hond met eikels speelt of ze opeet. Als je rakker al bezig is en met eikels speelt, probeer de eikel dan te ruilen voor een ander speeltje. Pak, waar het kan, ongezien de eikel weg en leid je hond af met het andere speeltje.
Eikels zijn belangrijk voedsel voor dieren, zoals muizen, eekhoorns, wilde zwijnen, herten, sommige eenden en andere vogels, en beren die in de buurt van eiken leven. Bij deze dieren bestaat soms 25% van de wintervoorraad uit eikels. Eikels werden vroeger gebruikt om varkens te voeren (mast).
Kunnen ze denken? Of al deze dieren kunnen denken, is moeilijker te beantwoorden, zelfs bij zoogdieren. “Als je “denken” echter definieert als “abstract redeneren en bewustzijn”, dan is het antwoord voor de ongewervelde dieren: neen.”
Wij mensen hebben miljarden hersencellen, toch kunnen we vaak niet eens een keuze maken over wat we des avonds moeten eten. Neem dan een doodgewone slak. Met slechts twee hersencellen kunnen deze slijmerige beesten al beslissen of en wat ze gaan eten, zo blijkt uit nieuw onderzoek.
De meeste huisjesslakken hebben twee paar tentakels of voelhoorns. Het langste paar draagt de ogen. Slakken zien maar weinig; ze kunnen alleen veranderingen in lichtsterkte waarnemen. De kleine tentakels bevatten heel gevoelige tastzintuigen.
Het lichaam van een slak bestaat voor een heel groot deel uit water. Bij landslakken zorgt de slijmerige huid er voor dat ze niet uitdrogen. Het slijm komt vooral van pas bij de voortbeweging van de dieren. Wanneer slakken verticaal moeten klimmen, scheiden ze een ander soort slijm af.
Niet bij het huisje oppakken
Als je ze toch niet in je tuin wilt hebben, zegt Van Peursen, pak ze dan op en zet ze ergens uit in een natuurgebiedje. Maar pas op: pak een slak nooit bij zijn huisje op, want dan loop je het risico dat je hem eruit trekt.
Naaktslakken houden van donkere, vochtige plekken en verstoppen zich overdag op de grond, diep tussen de planten. Ze houden van een vochtige omgeving omdat ze daar minder kans hebben op uitdroging. Deze slakken komen vooral tevoorschijn bij valavond en 's nachts, tussen maart tot oktober.