Ondanks dat ze proberen het goed te verstoppen, wordt het vaak gevonden door de dieren. Rattengif is zeer giftig en kan dodelijk zijn voor uw huisdier.
Door rattengif wordt de bloedstolling verstoort, hierdoor kan een levensbedreigende situatie ontstaan. Neem daarom contact op met uw dierenarts als uw hond of kat ratten- (of muizen-) gif op heeft gegeten.
Symptomen vergiftiging kat door rattengif
Deze treden op na ongeveer 1 tot 5 dagen na inname. Het gaat om de volgende symptomen: Blauwe plekken of wondjes houden langer aan.
Soms treden verschijnselen vrij snel na de opname al op, maar soms ook pas na enkele dagen. Veel voorkomende verschijnselen zijn: Overgeven en diarree. Bloedingen.
Als je specifiek ziet dat je kat rattengif heeft gegeten is het best zo snel mogelijk een dierenarts te raadplegen. Zo kan er een kuur met tabletten de gevolgen van de opname van het gif voorkomen. Vaak echter zijn de verschijnselen in de vorm van inwendige bloedingen al aanwezig.
Uw kat laat zich bijvoorbeeld niet meer graag aanraken of komt juist ineens heel erg vaak om aandacht vragen. Uw kat kan bijvoorbeeld ook ineens defensief worden, oftewel ruzie zoeken met andere huisdieren. Een zieke kat verstopt zich, zwiept met de staart en trekt de oren naar achteren.
Je kunt genoeg planten vinden die katten niet fijn vinden ruiken zoals: ooievaarsbek, vuurwerkplant, citroenverbena, wormkruid, Pyrethrum, citroentijm, geranium, munt, kattenschrik, goudsbloemen en lavendel.
Toxiciteit. De LD50 (dosis waarbij 50% van de honden sterft) heeft een range die gaat van 0.25 mg/Kg voor brodifacoum tot 50 mg/Kg voor difenacoum. Voor een hond van 20 Kg met een concentratie van 0.005% actief product komt dat bijvoorbeeld voor brodifacoum overeen met 100 gram lokaas.
De symptomen starten vaak twee uur na de inname. In eerste instantie treden braken, duizeligheid, beven en 'dronkenschap' op. Kenmerkend is de aanwezigheid van spiertrekkingen omwille van de verhoogde gevoeligheid voor prikkels. Bij zeer grote innames kan dit beeld binnen enkele minuten overgaan tot coma.
Rattengif -rodenticide- is een verzamelnaam voor verschillende soorten gif bedoeld om ratten en muizen te doden. Het rattengif is smaak- en reukloos en heeft een uitgestelde werking. Ratten zijn door hun eetgewoonten lastig te doden met gif.
De rat zal na ongeveer 4 tot 14 dagen (2 à 3 opnames) doodgaan door inwendige bloedingen.
Aanleiding van de wijziging in de wetgeving is dat sommige soorten muizengif een lange en pijnlijke dood met zich meebrengen.Daarnaast is het risico op doorvergiftiging hoog en wordt muizengif door particulieren vaak verkeerd gebruikt. Vanaf 1 januari 2023 wordt anticoagulantia niet meer toegelaten.
Rattengif komt onbedoeld ook voor in veel wilde vogels en zoogdieren. Dat geldt vooral voor knaagdiereters zoals steenmarter, steenuil, vos, bunzing, kerkuil en buizerd.Ook de vogeljagende havik en sperwer scoren hoog. De doorvergiftiging van rattengif is nog steeds groot.
Gedrag bij kat met pijn
Geluid maken: blazen, grommen, sissen, miauwen en zelfs spinnen kunnen bij pijn voorkomen. Soms zal de kat dit alleen doen bij bepaalde bewegingen. Verandering van het humeur: katten met pijn kunnen agressief, schrikachtig, onrustig, onderdanig, nerveus of angstig zijn.
Pijn herkennen aan zijn houding en gezichtsuitdrukking
Zo kan het zijn dat hij plots in een soort van gehurkte positie gaat zitten, met gespannen spieren. Ook wanneer zijn hoofd wat lager hangt of zijn rug meer gebold is, kan dit een teken van pijn zijn. Ook aan zijn gezicht kun je zien hoe een kat zich voelt.
Het inslapen van uw kat, de euthanasie zelf, gebeurt pijnloos. Uw kat krijgt eerst een narcosemiddel toegediend waardoor de kat buiten bewustzijn raakt. Vervolgens wordt er een euthanasiemiddel toegediend waar de kat aan overlijdt. De dood treedt meestal in enkele secondes na de injectie.
Over het algemeen ziet rattengif eruit als blauwe, groene of roze zaadjes. Het is een verzamelnaam voor verschillende soorten gif die als doel hebben ratten te bestrijden. Voor dieren is het een zeer gevaarlijk gif, omdat het smaak- en reukloos is.
Als je vermoed dat je kat van een giftige plant of bloem heeft gegeten, is het belangrijk om direct de dierenarts te raadplegen. De dierenarts kan dan zo snel mogelijk tegengif toedienen of je kat behandelen.
Bijvoorbeeld: peper, komijn, nootmuskaat, mosterd, kruidnagel, wijnruit, pennyroyal, citroentijm, rozemarijn, alsem en munt. Het reukvermogen van de kat beschouwt deze kruiden als giftig, dus blijven ze er van weg. Ook met de geur van een aantal planten hebben katten veel moeite.
Katten zijn gevoelig voor geuren
Je kunt ze wegjagen met geuren zoals knoflook, azijn en peper. Dit is niet schadelijk voor katten. Ze hebben er gewoon een hekel aan en gaan die geuren dan uit de weg. Verspreid de geuren opnieuw door je tuin heen als het heeft geregend, want door regen verdwijnt de geur.
Vaak is niet bekend door welke stof een vergiftiging is veroorzaakt. In elk huis en tuin zijn wel middelen te vinden die giftig kunnen zijn voor katten. Voorbeelden van giftige producten: Schoonmaakmiddelen in huis, zoals bleekmiddel, vloeibare allesreiniger, deodorant en luchtverfrisser.
Kan ik zelf mijn dier euthanaseren? Het is bij wet verboden om honden, katten of ganzen zelf te doden.