Chronische pijn is niet meer de waarschuwingsfunctie van ons lichaam. De pijn vormt een probleem in het dagelijks leven. De lichamelijke klachten kunnen leiden tot psychische klachten, zoals gevoelens van onmacht en stress. Ook bij ziekten kun je pijn hebben, zoals bij kanker of in de palliatieve fase.
Chronische pijnklachten hebben invloed op hoe uw zenuwstelsel werkt. Soms versterkt uw zenuwstelsel de prikkels. Of u kunt prikkels moeilijker filteren, waardoor u gevoeliger reageert op prikkels zoals licht en geluid. Vaak ervaart u daardoor ook pijn extra heftig.
De stollingsfase duurt heel kort, maar is een belangrijke fase waar allerlei stofjes vrijkomen die het vervolg van de genezing inzetten. De volgende fase, ook wel ontstekingsfase genoemd, duurt ongeveer 1 tot 5 dagen. Kenmerkend zijn verschijnselen zoals roodheid, zwelling, pijn en warmte.
Pijn kost veel energie, omdat door je hersenen je pijnalarm aanstaat, is je lichaam en geest steeds alert en proberen je hersenen je lichaam en je geest naar die pijn toe te krijgen. En dat put uit. Daar word je zo moe van. Daarnaast slaap je slecht doordat je steeds wakker wordt van de pijn.
Hoe je lichaam reageert op pijn
Als pijn met een oorzaak lang duurt, kunnen je zenuwen extra gevoelig worden. Ze sturen dan extra pijnprikkels naar je hersenen. De pijn wordt daardoor erger, duurt langer of breidt zich uit. Soms blijven je zenuwen en hersenen overgevoelig als de oorzaak weg is.
Pijn kan betekenen dat iets in je lichaam beschadigd is. Pijn is vervelend, maar meestal niet gevaarlijk. Heb je veel pijn of maak je je zorgen, bel dan je huisarts.
Chronische pijn kan veranderingen in uw hersenen en zenuwstelsel veroorzaken. Deze veranderingen kunnen ervoor zorgen dat de hersenen pijnsignalen blijven uitzenden, zelfs als er geen schade of letsel is. Het signaalpad naar de hersenen kan overgevoelig worden, wat betekent dat de signalen worden versterkt.
CRPS wordt ook weleens de zelfmoordziekte genoemd, het is de pijnlijkste aandoening die er bestaat.
De fysieke en emotionele energie die u gebruikt om met pijn om te gaan, kan ervoor zorgen dat u zich vermoeid voelt . Pijn kan ook leiden tot vermoeidheid doordat u minder slaapt of niet goed slaapt. Verschillende soorten artritis kunnen worden geassocieerd met bloedarmoede. Dit is een probleem in het bloed.
Als pijn lang duurt, kunnen je zenuwen extra gevoelig worden, ook als de oorzaak al weg is. De hersenen blijven dan pijnprikkels ontvangen. Dat kan maken dat je je onzeker, bang of somber voelt, je durft minder te bewegen en gaat minder met andere mensen om.
Na ongeveer een week of twee is de ergste pijn meestal voorbij. Wat er vervolgens gebeurt, is dat het gebroken bot en het omliggende zachte weefsel beginnen te genezen. Dit duurt een aantal weken en de pijn die u tijdens deze fase kunt ervaren, wordt subacute pijn genoemd. De laatste fase van pijn is chronische pijn.
In feite kan bijna elk lichaamssysteem aangedaan worden door chronische pijn. De hersenen en het zenuwstelsel blijven reageren doordat ze u pijn laten blijven ervaren.Dit proces verergert gevoel, emotie en gedachtes over het probleemgebied. Op dit moment kan elke zintuiglijke input de pijncentra activeren.
Door afleiding, beweging en (sociale) activiteiten kun je je beter voelen en minder pijn hebben. Samen met je huisarts kun je een plan maken om actief te blijven ondanks de pijn. Ook een fysiotherapeut of psycholoog kan je hierbij helpen.
Spierpijn die door het hele lichaam wordt gevoeld, wordt meestal veroorzaakt door een infectie, zoals griep . Andere oorzaken zijn ernstigere aandoeningen, zoals bepaalde ziekten of gezondheidsproblemen die de spieren aantasten. Spierpijn kan ook een bijwerking zijn van bepaalde medicijnen.
Een 55-jarige man kan 24,7 jaar van het leven verwachten, waarvan 17,3 jaar pijnvrij, 2,8 jaar met mildere en 4,5 jaar met ernstige pijn. Een vrouw van dezelfde leeftijd heeft een langere levensduur - 27,4 jaar - maar er worden extra jaren met pijn geleefd - 3,1 met mildere en 7,0 met ernstige pijn.
Door chronische stress verhoog je de kans op overprikkeling, hartritmestoornissen of hartkloppingen en andere psychische klachten, zoals een burn-out, angststoornis en depressie. Chronische stress is ongezond en als je dit opmerkt is het slim om actie te ondernemen.
De hoeveelheid inspanning en ontspanning zijn niet meer in balans. Als je meer energie verbruikt dan dat je terugkrijgt, kan dat je een lusteloos, sloom gevoel geven en zelfs je concentratie aantasten. Je kan het ook aan je lichaam voelen, je hebt vaker hoofdpijn en/of spierpijn.
Een pijnstoornis is een psychische aandoening waardoor je pijn ervaart zonder medische verklaring. Hier kunnen alle vormen van pijn onder vallen. Rugpijn, hoofdpijn en buikpijn worden het vaakst genoemd. Deze pijn kan jou in je dagelijks leven erg belemmeren.
Het patellofemoraal pijnsyndroom is de medische benaming voor pijnklachten rond de knieschijf (patella). De pijn kan optreden bij belasting zoals wandelen, hardlopen, traplopen, fietsen en neemt na inspanning vaak toe bij zitten met gebogen knieën.
Mensen die met chronische pijn leven, lopen een verhoogd risico op psychische problemen, waaronder depressie, angst en middelenmisbruik . Chronische pijn kan de slaap beïnvloeden, stressniveaus verhogen en bijdragen aan depressie.
Na een paar dagen of weken neemt uw pijngrens toe, omdat uw zenuwreceptoren minder gevoelig worden. Uw lichaam zal zich gaan aanpassen aan de consistente pijnsignalen via een proces dat gewenning wordt genoemd . Pijnlijke signalen bereiken nog steeds uw hersenen, maar uw receptoren leren deze na verloop van tijd beter te verwerken.
SPIERBESCHERMING: Dezelfde zenuwen die u pijn signaleren, geven ook aan dat er een blessure is opgetreden. De beschermende reactie van uw lichaam is om de spieren rond het geblesseerde gebied te laten aanspannen als een manier om de blessure te beschermen . Kortom, spierbescherming is het beschermende mechanisme van uw lichaam om het geblesseerde gebied te spalken.