Een lichaamstemperatuur onder de 27°C is zonder medisch ingrijpen bijna altijd dodelijk, hoewel er natuurlijk altijd uitzonderingen zijn. De eerste onderkoelingsverschijnselen beginnen als de lichaamstemperatuur zakt naar 35 °C, je kunt dan last krijgen van desoriëntatie, verlaagde hartslag en verwardheid.
Hypothermie wordt gedefinieerd als een lichaamstempera- tuur van 35 °C of lager. We onderscheiden een milde vorm (32-35 °C), een matige vorm (28-32 °C) en een ernstige vorm van hypothermie (<28 °C). deze drie vormen hebben elk hun eigen symptomen en behandelingen.
Welke klachten geeft ondertemperatuur (hypothermie)?
Bij een lichaamstemperatuur onder de 34°C is het basale metabolisme vertraagd, de persoon wordt suf en slaperig, de ademhaling wordt langzamer, de hartslag daalt en de hartspier toont een verhoogde prikkelbaarheid.
Wanneer de lichaamstemperatuur zakt tot onder de 35°C is er sprake van onderkoeling, ook wel hypothermie genoemd. Als de temperatuur verder daalt tot onder de 32°C zullen belangrijke lichaamsfuncties zoals de stofwisseling en de nierfuncties afnemen waardoor een kritieke toestand ontstaat.
Onderkoeling ontstaat wanneer er meer warmte verloren gaat dan er aangemaakt wordt. Je kan dus al afkoelen wanneer het buiten kouder is dan jouw lichaamstemperatuur. Of wanneer je nat bent. Ook na te veel inspanning kun je meer warmte verliezen dan dat je aanmaakt.
Symptomen bij onderkoeling
De eerste onderkoelingsverschijnselen beginnen als de lichaamstemperatuur zakt naar 35 °C, je kunt dan last krijgen van desoriëntatie, verlaagde hartslag en verwardheid. Wanneer de temperatuur verder daalt naar 33°C krijg je last van spierstijfheid, grote pupillen en kramp.
Als de lichaamstemperatuur onder de 32 °C zakt, wordt de situatie kritiek. Lichaamstemperaturen onder de 27 °C zijn zonder medisch ingrijpen bijna altijd dodelijk, hoewel er gevallen bekend zijn waarbij een lichaamstemperatuur van 14 °C werd overleefd. Onderkoeling kan ook levensreddend zijn.
Hoewel het een bekend verschijnsel is van koorts, betekent het niet dat je geen last kunt hebben van koude rillingen zonder koorts. De bekendste oorzaak van koude rillingen zonder koorts is het hebben van een lage lichaamstemperatuur: wanneer je het koud hebt.
Koude koorts betekent dat je het koud hebt tijdens de koorts. Dat is bijvoorbeeld het geval wanneer je temperatuur nog aan het stijgen is om de gewenste temperatuur te bereiken. Je lichaam stelt dan alles in het werk om je temperatuur te verhogen en je gaat vanzelf warmte opzoeken (denk aan dekentjes of een trui).
Op de IC hanteren we een strikte definitie van 38,3 graden Celsius. Maar, bij mensen met een lage normale temperatuur van 35,5 graden is een stijging naar 36,5 of 37,0 graden mogelijk al een alarmsignaal. We weten ook dat ouderen minder makkelijk koorts maken als ze een infectie hebben”, aldus Otterspoor.
Iemands normale temperatuur is het uitgangspunt, dus een temperatuur van rond de 35 graden is bij deze lezer geen teken van een infectie. Maar is die vaste lage temperatuur reden voor andere zorgen? “Een temperatuur van boven de 35 is geen probleem.
Een lichte onderkoeling
De huid wordt koud, bleek en droog en de onderkoelde persoon raakt vermoeid. Verder herken je een lichte onderkoeling aan beginnende blauwe vingers, tenen, oren en/of lippen en een zeer snelle en onregelmatige ademhaling.
een verstoring in de regulatie van de lichaamstemperatuur kan voorkomen door verandering van het zenuwstelsel. Iemand kan in dat geval het te koud hebben, of zich te warm voelen met een lichaamstemperatuur rond de 38°C. Iemand kan zelfs koorts hebben en 's nachts wakker worden, nat van het zweet.
Vanaf veertig graden wordt het namelijk steeds gevaarlijker. Bij 43 graden ontstaat er flinke schade aan het brein. Lichaamstemperaturen boven de 44 graden overleeft bijna niemand.
Je hebt koorts als je lichaamstemperatuur hoger is dan 38 graden Celsius. Dit geldt ook voor baby's en kinderen. Als je koorts hebt, dan kan je lichaamstemperatuur oplopen tot maar liefst 40 graden of hoger.
Koorts kan ook een symptoom van kanker zijn. Het wordt ook wel tumorkoorts genoemd. Vooral nachtelijke koortsaanvallen komen voor bij kanker, met name bij tumoren van het lymfesysteem. Maar het kan ook een teken zijn dat de herstelsystemen in het lichaam druk bezig zijn.
Koude rillingen zonder koorts komen minder vaak voor bij griep maar het zou wel kunnen dat je geen koorts hebt. Andere symptomen die vaak voorkomen bij griep zijn: koorts, hoofdpijn, spierpijn, keelpijn en hoest. Daarnaast voelen mensen die griep hebben zich vaak zeer moe.
Koud zweet, ook wel diaforese genoemd, wordt veroorzaakt door de vecht-of-vlucht-reactie van ons lichaam, die ons tijdens gevaarlijke situaties moet beschermen. Deze reactie ontstaat als ons lichaam te maken krijgt met angst, pijn, schokken, kortademigheid of een lage bloedsuikerspiegel.
Je lichaam is nog niet op de temperatuur waar het wil zijn, en dus voel je kou. Wanneer je lichaam eenmaal is opgewarmd, dan wil het lichaam zijn warmte weer kwijt. Vandaar dat je het warm krijgt en gaat zweten. Op deze manier kunnen zweetaanvallen en 'het koud hebben' elkaar afwisselen wanneer je griep hebt.
De normale lichaamstemperatuur varieert over de dag waarbij de temperatuur 's morgens 0.5 graad lager is dan aan het eind van de middag of avond. De lichaamstemperatuur wordt geregeld door een regelcentrum in de hersenen (hypothalamus), die de temperatuur meestal stabiel rond de 37 ºC houdt.
Dit leidt via autonome zenuwbanen tot verhoogde spieractiviteit en vaatvernauwing in de huid, waardoor de lichaamstemperatuur stijgt. Bij koorts bereikt de temperatuur zelden waarden boven de 41,4 °C; dit is het maximum van de hypothalame thermostaat. [2] Waarden boven de 41,7 °C worden als gevaarlijk beschouwd.
Vitamine B12, ook wel cobalamine genoemd, is een belangrijke vitamine voor de goede werking van het lichaam. Een tekort leidt tot verschillende symptomen, waaronder ook een aanhoudend koud gevoel. Vitamine B12 draagt immers bij aan de productie van rode bloedcellen die zuurstof in het bloed vervoeren.
Een verstoring in de hypothalamus kan leiden tot een hormonale disbalans. Hierbij kunnen je hormoonspiegels van afzonderlijke hormoonklieren te hoog of juist te laag zijn en zo verschillende aandoeningen veroorzaken.
Patiënten met een niet goed functionerende hypothalamus kunnen met uiteenlopende klachten te maken krijgen: een voortdurend hongergevoel, een vertraagde verbranding, een verstoorde temperatuurregeling van het lichaam en een verstoord slaap-waakritme.