OCD is een mogelijk invaliderende aandoening die levenslang kan blijven bestaan. Voor de meeste mensen is OCD een chronische ziekte waarvoor ze hun leven lang behandeld moeten worden. Voor sommigen veroorzaken de symptomen van OCD extreem ernstige angst en leed.
Is het wel te genezen? Er bestaat helaas geen pil die je zomaar van je OCD af helpt. Was het maar waar. Gelukkig kan OCD wel op zo'n manier behandeld worden, dat je er beter mee kunt leren leven.
Een dwangstoornis, ook wel obsessieve compulsieve stoornis (OCD) genoemd, is een aandoening waarbij je langer dan een uur per dag dwangmatige gedachten (obsessies) hebt of dwangmatige handelingen (compulsies) uitvoert. Zo denk je bijvoorbeeld continu dat je besmet raakt met vuil, waardoor je jezelf voortdurend wast.
OCD is een vorm van een angststoornis. Er wordt ook wel eens een vergelijking gemaakt met een Autisme Spectrum Stoornis. Echter is OCD niet een vorm van autisme. Wel kan het zo zijn dat mensen met autisme bepaalde dwanggedachten/handelingen ervaren vanuit hun problematiek.
Mensen met een dwangstoornis hebben last van dwanggedachten (obsessies) of dwanggedachten, waardoor zij bepaalde handelingen steeds herhalen. Het niet kunnen uitvoeren van een dwangmatige handeling leidt vaak tot angst. Een bekend voorbeeld van een dwangstoornis is smetvrees.
Er is niet één oorzaak aan te wijzen waardoor een dwangstoornis ontstaat; wel zijn er verschillende risicofactoren. Een dwangstoornis ontstaat meestal door een combinatie van erfelijkheid, lichamelijke oorzaken, wat iemand meemaakt in het leven en persoonlijke eigenschappen.
OCD is een obsessieve-compulsieve stoornis en is een speciale vorm van angst, waarbij men dwanghandelingen en/of dwanggedachten ervaart. Voor veel mensen met OCD geldt dat dat het hele leven in het teken staat van deze gedachten en handelingen. Iemand met een dwangstoornis heeft last van onrust.
Bij ASD (Autisme Spectrum Disorder) staan moeite met sociale communicatie en stereotype bewegingen meer op de voorgrond, terwijl zich steeds herhalende gedachten en dwangmatige handelingen bepalend zijn voor een dwangstoornis (OCD, obsessieve-compulsieve stoornis).
OCD kan voorkomen bij mannen, vrouwen en kinderen. Sommige mensen krijgen al vroeg symptomen – vaak rond de puberteit – maar de aandoening begint meestal in de vroege volwassenheid. Vrouwen kunnen soms OCD ontwikkelen tijdens de zwangerschap of na de geboorte van hun baby.
De dwangstoornis komt bij ongeveer 2 % van de bevolking voor, vrijwel even vaak bij vrouwen als bij mannen. Meestal ontstaat de stoornis rond het 20e jaar, maar het kan op alle leeftijden voorkomen. In een kleiner deel van de gevallen ontstaan de klachten van de stoornis al in de kindertijd.
Een dwangstoornis komt vaak voort uit spanning en angst, bijvoorbeeld door een ramp of ziekte. Door een bepaalde handeling uit te voeren (controleren, tellen, schoonmaken) neemt de spanning tijdelijk af, waardoor het lijkt alsof de handeling de angst tegengaat.
Als je een dwangstoornis hebt, dan kun je alleen last hebben van herhalende gedachten (obsessies). Als je last hebt van herhalende gedachten en herhalende handelingen (compulsies), dan heet dat een obsessieve-compulsieve stoornis (OCS). Artsen noemen OCS ook wel OCD (Obsessive Compulsive Disorder).
Wat gebeurt er bij een dwangstoornis in de hersenen? Bij mensen met een dwangstoornis is veel onderzoek gedaan naar de functie van de hersenen. Daaruit blijkt dat bij een dwangstoornis bepaalde delen van de hersenen actiever en andere delen minder actief zijn dan zou moeten.
De klachten gaan meestal weer weg. U kunt een paar maanden niet sporten. Als de OCD groot is of als de klachten niet weggaan, kunnen we u opereren. Ons orthopedisch chirurg legt u uit wat we tijdens een operatie doen en wat de voor- en nadelen van een operatie zijn.
De vijf SSRI's citalopram, fluoxetine, fluvoxamine, paroxetine en sertraline zijn voor de behandeling van de obessieve compulsieve stoornis (OCS) effectiever bevonden dan placebo. Met een behandeling met SSRI's verbetert 50% van de patiënten klinisch relevant. Het effect is te evalueren na 12 weken behandeling.
Een minieme onvolkomenheid wordt beleefd als onoverkomelijk. Feitelijk is er niks aan de hand, maar het voelt anders. Als het gaat over de relatie, dan wordt het wel R-OCD genoemd. Meestal gaat het over angst, dat je gevoelens voor je partner onvoldoende positief zijn, maar dat je dat niet onder ogen wilt zien.
Zoals ordenen, controleren en handen wassen. Mensen met een dwangstoornis voelen zich als het ware gedwongen dit te doen om zo de angst, onrust of een gevreesde situatie te voorkomen. De handelingen zijn duidelijk overdreven of niet passend bij het gevaar dat iemand wil voorkomen.
Bij naar schatting 200.000 mensen is de stoornis zo heftig dat het ze belemmert in het dagelijks leven. Op een gegeven moment had ik zoveel dwanggedachten en was ik zó bang om bijvoorbeeld mijn muzikaliteit kwijt te raken, dat ik de hele dag thuis in een stoel zat.
Drang-en dwangstoornis (in de medische wereld OCD of Obsessive Compulsive Disorder genoemd), is een stoornis die ook samen met de ADHD voor kan komen.
ADHD en overprikkeling. Als je ADHD hebt, kan je moeite hebben om prikkels die op je afkomen te verwerken. Dit kunnen externe prikkels zijn maar ook interne prikkels. Externe prikkels zijn indrukken die via de zintuigen binnenkomen zoals geluiden, beelden, geuren, smaken, en lichamelijke sensaties.