Het is karakteristiek een ziekte van ouderen en komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Bij de meeste patiënten is bij de ontdekking al sprake van uitgebreide ziekte (stadium IV), waarbij er kwaadaardige cellen in het beenmerg zitten, soms ook in het bloed, vaak in de milt en daarnaast in meerdere lymfklieren.
Onderzoek en diagnose
De arts stelt de diagnose Non-Hodgkin lymfoom door een stukje weefsel (biopt) uit de afwijkende lymfklier of uit een andere aangedane plek in uw lichaam te nemen. Dit gebeurt meestal onder plaatselijke verdoving. De patholoog onderzoekt dit stukje weefsel vervolgens op afwijkende cellen.
Hij zal je eerst lichamelijk onderzoeken. Meestal laat de huisarts ook je bloed onderzoeken. Deze onderzoeken kunnen aanwijzingen geven over mogelijke oorzaken van je klachten. Het bloedonderzoek kan uitwijzen dat verder onderzoek nodig is.
Het eerste symptoom is vaak een voelbare zwelling in de hals, oksel of lies. Ook lymfeklieren tussen de longen, achter het borstbeen kunnen aangedaan zijn. kunnen patiënten last hebben van: perioden met koorts, afgewisseld door perioden met normale lichaamstemperatuur.
Om de diagnose te kunnen stellen is een biopsie van een lymfeklier nodig. Hierbij verwijdert de arts (een stuk van) de aangedane lymfeklier of van het verdachte lymfeweefsel. Een biopsie kan pijnlijk zijn. Ook als je hiervoor plaatselijk verdoofd bent.
De maligne T-cellen die in de huid worden aangetroffen, kunnen ook in het circulerende bloed worden vastgesteld. SS is de enige vorm van CTCL waarbij er altijd afwijkingen van de huid en het bloed aanwezig zijn. De huid kan warm aanvoelen, pijnlijk zijn en heel erg jeuken, soms met schilfering en een branderig gevoel.
Verder onderzoek
De arts kan verschillende onderzoeken laten uitvoeren om te zien waar in het lichaam het lymfoom aanwezig is: Röntgenfoto van de longen. Echo van de lever en milt. CT-scan van de hals, longen en buik.
Leukemie is een vorm van bloedkanker. Deze kwaadaardige aandoening van de witte bloedcellen (leukocyten) ontstaat in het beenmerg waar de aanmaak van bloedcellen plaatsvindt. Non-Hodgkin-lymfoom (afgekort: NHL) is een kanker in het lymfweefsel.
De oorzaak van het non-Hodgkin-lymfoom is niet bekend. Er zijn een paar zeldzame vormen waar virussen een rol spelen, en die kunnen ontstaan bij patiënten met een aangeboren afweerstoornis of tijdens behandelingen die de afweer onderdrukken, zoals na nier-, hart-, long- of levertransplantatie.
Stadium IV: het lymfoom heeft zich buiten het lymfestelsel verspreid naar andere organen zoals het beenmerg, de lever of de longen.
jeuk over je hele lichaam. soms: pijn bij het drinken van alcohol, op de plaats van de aangetaste lymfeklieren.
De meest voorkomende bloedonderzoeken zijn om te zien of er ontstekingen zijn (BSE of bezinking), om vast te stellen of er een ontsteking is en hoe hoog de ontstekingswaarde in het bloed is (CRP), een Hb-test om een algemene indruk van je gezondheid te krijgen en om te bepalen of er sprake is van bloedarmoede, een ...
Een deel van de patiënten heeft weinig klachten en presenteert zich met een pijnloze zwelling van een klier in de hals, oksel of liezen. Daarnaast kunnen er ook algemene klachten ontstaan, ook wel symptomen genoemd: koortsaanvallen zonder duidelijke oorzaak.
Wat is de overleving van agressief non-hodgkinlymfoom? Gemiddeld zijn 10 jaar na de diagnose nog 53 van de 100 mensen in leven. Let op: dit zijn gemiddelde cijfers voor alle mensen met deze soort kanker. Jouw vooruitzichten kunnen anders zijn dan het gemiddelde.
Een bloedonderzoek volstaat niet om de diagnose van lymfoom te stellen, maar het geeft aanwijzingen over een eventuele infectieuze oorzaak van de klierzwelling (zoals klierkoorts). Wanneer de biopsie van de klier de aanwezigheid van een lymfoom bevestigt, worden meer uitgebreide bloedtests aangevraagd.
De ziekte komt vooral voor bij mensen die ouder zijn dan 45 jaar. De helft van deze patiënten is ouder dan 60 jaar. Er zijn een paar zeer agressieve vormen van een Non-Hodgkin lymfoom die vooral in de kinder- en puberleeftijd voorkomen.
Het verschil tussen een hodgkin lymfoom en een non-hodgkin lymfoom is het type cel waar het uit ontstaat. Bij de ziekte van hodgkin gaat het om één specifieke type cel, terwijl non-hodgkin lymfomen uit verschillende typen cellen kunnen ontstaan.
Agressieve non-Hodgkinlymfomen - Deze lymfomen groeien snel. Ze verspreiden zich snel door het lichaam en veroorzaken snel klachten. Als ze niet worden behandeld, zijn ze dodelijk. Ongeveer tweederde van de patiënten heeft deze vorm.
Het verband tussen leeftijd en prognose werd nagegaan bij 533 patiënten met de ziekte van Hodgkin die in de periode 1966-1982 primair werden behandeld. De actuariële 10-jaarsoverleving voor de gehele groep bedraagt 68. Boven de 40 jaar blijkt de 10-jaarsoverleving lager te zijn dan bij de jongere patiënten.
De diagnose wordt gesteld door onderzoek van uw bloed. Meestal onderzoeken we ook het beenmerg. Vaak is er geen sprake van leukemie, maar van bloedarmoede, te weinig bloedplaatjes of te veel of te weinig witte bloedcellen. Acute myeloide leukemie en acute lymfatische leukemie zijn agressieve vormen van leukemie.
Dit kan leiden tot een laag aantal normale witte bloedcellen (wat een verhoogde kans op infecties geeft), een laag aantal rode bloedcellen (wat leidt tot vermoeidheid) en/of een laag aantal bloedplaatjes (wat zorgt voor een verhoogde kans op bloedingen of onverklaarbare blauwe plekken).
Bij leukemie bijvoorbeeld geeft het bloedonderzoek een abnormale stijging van het aantal witte bloedlichaampjes weer, maar ook een daling van het aantal rode bloedcellen en bloedplaatjes.
Gezwollen lymfeklier(en): het eerste teken van de ziekte van Hodgkin is meestal een gemakkelijk voelbare zwelling van een of meerdere lymfeklieren in de hals, de oksel of - zeldzamer - de lies. Gewoonlijk zijn die zwellingen niet pijnlijk.
De ziekte van Hodgkin ontstaat in één lymfklier - meestal in de bovenste helft van het lichaam. Daarna breidt het zich uit van lymfeklier naar lymfeklier in de loop van maanden tot jaren.
Wanneer lymfeklieren opzetten, komt dit door ontstekingen. Van stress is bewezen dat dit het immuunsysteem kan aantasten. Omdat je immuunsysteem en lymfeklieren sterk met elkaar in verband staan, kan stress ervoor zorgen dat die klieren opspelen.