De officiële taal van Suriname is het Nederlands, dat zeker in het kustgebied door bijna iedereen beheerst wordt en er ook de belangrijkste thuistaal geworden is.
Surinaams Nederlands is over het algemeen gemakkelijk te onderscheiden van andere gestandaardiseerde vormen van het Nederlands vanwege het accent en enkele leenwoorden die zijn overgenomen uit andere talen die in Suriname worden gesproken .
U heeft recht op een verblijfsvergunning wanneer u een Surinaamse oud-Nederlander bent en u voor 25 november 1975 geboren bent. Hiervoor geldt een eenmalige regeling. U kunt de verblijfsvergunning aanvragen tussen 1 januari 2025 en 1 juli 2025.
Het Nederlands deed zijn intrede in Suriname toen Paramaribo en de omgeving van Nieuw-Amsterdam een Nederlandse kolonie werden. Na het verlies van Nieuw-Nederland werd heel Suriname een Nederlandse kolonie (ook het buurland Guyana en een poosje Frans-Guyana waren Nederlands, zie Nederlands-Guiana).
Vrijwel iedereen beheerst het Nederlands. In de steden spreekt een groot deel van de bevolking Sranan Tongo (Surinaams). Daarnaast heb je ook het Sarnami (hindoestaans), Javaans, Chinees. In de binnenlanden is Nederlands minder gangbaar daar hoor je verschillende Marron-talen.
De officiële taal van Suriname is het Nederlands, dat zeker in het kustgebied door bijna iedereen beheerst wordt en er ook de belangrijkste thuistaal geworden is.
Een straatbeeld in Paramaribo, de hoofdstad van Suriname. De officiële taal is Nederlands. Maar als weerspiegeling van de verbazingwekkende diversiteit van deze Zuid-Amerikaanse natie, spreken Surinamers meer dan 10 andere talen, waaronder varianten van Chinees, Hindi, Javaans en een half dozijn originele Creools.
Surinamers zijn inwoners van Suriname, mensen die afkomstig zijn uit Suriname of mensen van Surinaamse afkomst. Suriname was een kolonie van Nederland en na de Surinaamse onafhankelijkheid in 1975 en begin jaren 80 zijn veel inwoners van Suriname naar Nederland verhuisd.
Het Nederlands is eeuwenlang de taal van de machthebbers geweest in de Indische Archipel, toen die, of delen ervan, door de Nederlanders waren gekoloniseerd. Het is sinds de overdracht van West Papoea/Nieuw-Guinea aan Indonesië in 1963 geen officiële taal meer.
Vooral door plantage-eigenaren, ambtenaren en hun familieleden. In de 20ste eeuw kwamen veel Surinamers naar Nederland om te studeren, maar vanaf de jaren twintig ook om te werken, bijvoorbeeld als muzikant of later verpleegster. De grootste groep echter vestigde zich rond de onafhankelijkheid in 1975.
In Suriname is conflict tussen verschillende etnische groepen ongewoon. Surinamers zijn over het algemeen open, vriendelijk en genereus . Hoewel Amerikaans entertainment en mode de Surinaamse cultuur hebben beïnvloed, blijven traditionele gebruiken overheersen.
Wat zijn de verschillende type aanvragen? Afhankelijk van hoe lang u in Suriname wil verblijven bestaat de mogelijkheid dat u een verblijf voor bepaalde tijd (maximaal 2 jaar) of onbepaalde tijd kunt aanvragen.
Uitkeringen die mee mogen naar het buitenland
Uw kinderbijslag, Anw- en AOW-uitkering kunt u houden als u in het buitenland gaat wonen.
Het maakt ook 37% uit van de gehele Surinaamse bevolking wereldwijd. Sinds de Surinaamse onafhankelijkheid in 1975 zijn er meer dan 100.000 Surinamers naar Nederland gekomen vanwege de onrust in Suriname en de betere levenskwaliteit in Nederland .
Van alle in Nederland wonende personen van Surinaamse herkomst is 48 procent ook hier geboren. Eind jaren '70 was dat aandeel nog een op vijf. Het aantal Surinamers van de tweede generatie nam in vier decennia gestaag toe, terwijl de eerste generatie sinds het begin van de jaren '90 weinig meer groeide.
Het wapenschild
Het wapen vertegenwoordigt het verleden, het heden en de toekomst van Suriname. Het motto is 'Justitia Pietas Fides', wat gerechtigheid, geloof en loyaliteit betekent.
Het valt niet te ontkennen dat de relatie tussen Nederland en Indonesië zijn oorsprong kent in het kolonialisme. Maar de relatie is steeds gelijkwaardiger geworden. Vandaag de dag is Indonesië een partner op het gebied van hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek.
Hoewel Europeanen in de hoofdstad Batavia Nederlands spraken en Portugees als tweede taal na Maleis verdrongen, werd het gebruik van Nederlands door de bevolking niet aangemoedigd. Het excuus daarvoor was dat Indonesië al een gemeenschappelijke taal had – Maleis .
Binnen de groep Surinamers kan onder- scheid worden gemaakt naar etnische achtergrond. In Nederland zijn de volgende groepen te onderscheiden: Hindostanen, Creolen, Javanen, Chinezen en Marrons. Daarnaast zijn er nog enkele kleinere bevolkingsgroepen, zoals Inheemsen (Indianen), Boeroes en Libanezen.
Adjectief--Surinaams. Bevolking (2001): 441.356. Jaarlijkse groeivoet (2003): 1,3%. Etnische groepen: Hindoestanen (Oost-Indiërs) 37%, Creools 31%, Javanen 15%, Bosnegers 10%, Amerindianen 3%, Chinezen 1,7% (percentages dateren uit de volkstelling van 1972, de laatste waarin etniciteitsgegevens werden verzameld).
U legt een verklaring af dat u Nederlander wilt worden. U verliest de Surinaamse nationaliteit. U moet ten minste een jaar in Nederland (of in een van de andere delen van het Koninkrijk) wonen. U bent in het bezit van een verblijfsvergunning met een niet-tijdelijk doel (zoals gezinshereniging).
Weetje: Vroeger heette Suriname, Nederland-Guyana. Dus hadden we Brits-Guyana, Nederlands-Guyana en Frans-Guyana, om het even moeilijk te maken. Suriname heeft een tropisch regenwoudklimaat, met een grote en kleine regentijd.
Paramaribo is de hoofdstad van Suriname en wordt informeel vaak Foto genoemd (Foto (uitspraak 'Fhottoh') = stad/centrum in het Sranantongo, verwijzend naar Fort Zeelandia). De stad is gelegen aan de westoever van de rivier de Suriname, op ongeveer 10 kilometer van de Atlantische Oceaan.
Engels wordt gebruikt op scholen en in het bedrijfsleven , terwijl Spaans en Portugees worden gesproken door inwoners van Zuid-Amerika (Portugees voor Brazilianen) en hun nakomelingen en ook worden onderwezen op scholen. Het publieke discours over de talen van Suriname is onderdeel van de voortdurende debatten over de nationale identiteit van het land.