'Menselijk vlees smaakt eigenlijk net hetzelfde als runds', steekt Negromonte van wal. De man ging een gesprek aan met een journalist van de krant The Mirror. 'Gemiddeld blijft het vlees drie tot vier dagen goed. We aten niets anders gedurende die dagen en zorgden dat alles, tot de laatste gram altijd opgepeuzeld was.
Mensenvlees. "Kannibalisme is als zodanig niet strafbaar," stellen de ministers. "Wel zou er bij het verkrijgen van mensenvlees onder omstandigheden sprake kunnen zijn van andere strafbare feiten. Het OM ziet geen aanleiding om tot vervolging over te gaan."
Idaho is de enige staat waar je in de bak kunt belanden als je een stukje mens eet. Wetten tegen moord, het kopen en verkopen van mensenvlees en het beschadigen van lijken, maken kannibalisme lastig, maar alsnog legaal in de andere 49 staten.
Er kan een onderscheid worden gemaakt tussen sacraal kannibalisme, met een meer symbolisch of ritueel karakter, en profaan kannibalisme, waarbij mensenvlees puur als voedsel wordt gezien.
Als je je benen zou opeten, zou je lichaam energie nodig hebben om het vlees te verteren. De energie die je nodig hebt zal vrijkomen door het verbranden van onder andere suiker. Door dat proces zul je dus lichter worden, al zal het gewicht van je been nog altijd bij jou horen.
"Mensen moeten eten om te overleven. Voedsel levert energie en bouwstenen die we nodig hebben en ons lichaam zelf niet kan aanmaken. Vlees is een makkelijke bron om voedingsstoffen binnen te krijgen. Het bevat vitamine B, een aantal mineralen en eiwitten en vetten".
Dawkins noemt kannibalisme een taboe, maar het eten van mensenvlees is niet alleen een ethische kwestie. Ons vlees bevat namelijk infecterende proteïnes en deze kunnen ziekten veroorzaken en zelfs dood als gevolg hebben. Hiernaast is er ook een reële kans op bloedoverdraagbare ziekten.
Als men iemand van de ergst denkbare misdaad wil beschuldigen, dan is kannibalisme daartoe uiterst geschikt (net als kindermisbruik en incest trouwens). In het Bijbelboek Genesis staat reeds te lezen dat de mens over alle vissen, vogels, zoogdieren en gewassen is aangesteld, en dat hij alles mag eten.
Hij schrijft dat mensenvlees om te zien lijkt op rundvlees, maar dan wat minder rood. Eenmaal bereid en gaar doet het eerder denken aan kalfsvlees, zacht en mals. Volgens Seabrook zou een gemiddelde eter moeite hebben verschil te proeven met echt kalf.
Ongeveer vergelijkbaar met lams- of varkensvlees : spieren roze tot rood, vet wit of wat gelig. Rood is de hoofdkleur.
Bij zoogdieren zien we kannibalisme onder ijsberen en eekhoorns. Ook bij schorpioenen en uilen is kannibalisme in het wild vastgesteld. Vaak gaat het om dieren die weinig voedsel kunnen vinden. Ook moederdieren kunnen bij grote stress of gevaar hun eigen jongen opeten.
Kuru is een overdraagbare ziekte die wordt veroorzaakt door prionen. De ziekte tast het centraal zenuwstelsel aan. Het is mogelijk dat de vatbaarheid voor kuru tevens een erfelijke component heeft. De gekkekoeienziekte of BSE is een verwante ziekte bij koeien.
De smaakstoffen uit je eten komen terecht op de smaakpapillen op je tong. Daarin zitten kleine receptoren, die seintjes over de smaak naar je hersenen sturen. Je tong proeft vijf basissmaken: zoet, zout, zuur, bitter en umami. Umami is Japans voor 'heerlijk' en staat ook wel bekend als een hartige smaak.
“Je hebt het recht om je eigen lichaamsmateriaal mee naar huis te nemen en ermee te doen wat je wilt. Behalve het ter consumptie aanbieden dan, want de verkoop van mensenvlees is strafbaar.” Waarschijnlijk gebeurt het zelden of nooit dat mensen een eigen geamputeerd lidmaat willen meenemen en opeten.
Het woord 'kannibaal' komt voor het eerst voor in het logboek van Christoffel Columbus, bij 23 november 1492. In Amerika was hij op mensen gestuit die bang waren voor de menseneters die op het eiland Caniba woonden: caribes. De ontdekkingsreiziger maakte daar canibales van.
Aap lijkt wel wat op varken, maar het heeft een sterkere smaak. Het is zó lekker, maar moeilijk te krijgen en daarom erg duur. Als je ergens aap tegenkomt, koop je het gelijk.
"In rood vlees zitten stoffen die niet gunstig zijn, en die je met mate zou moeten nemen. Op lange termijn heb je echt grotere kans op hart- en vaatziektes en kanker." Ze gaat verder: "Eenzijdige diëten zijn sowieso niet verstandig. Het is gevaarlijk om zo'n extreem eetpatroon aan te nemen.
Vegetarisch eten is gezond
Vegetarisch eten is niet minder gezond dan een voeding met vlees. Sterker nog: er is zelfs wetenschappelijk aangetoond dat voeding met veel rood en bewerkt vlees ongezond is. Een bewust samengesteld vegetarisch voedingspatroon levert in ruime mate alle noodzakelijke voedingsstoffen.
Wetenschappers hebben stukjes van een 1,5 miljoen jaar oude schedel teruggevonden die erop wijzen dat vlees eten in die tijd al heel gewoon was. En dat zou betekenen dat wij mensen al veel eerder dan gedacht met enige regelmaat vlees op het menu hadden staan.
Minder vlees eten is beter voor je gezondheid en het milieu. Door minder vlees te eten en dit vaker te vervangen door peulvruchten en noten verlaag je het risico op verschillende ziekten. Minder vlees eten leidt ook tot minder uitstoot van broeikasgassen, waardoor het milieu minder wordt belast.
Volgens het Voedingscentrum is het verteringsstelsel van iemand die al jarenlang vegetariër is geweest, gewoon nog hetzelfde. Het kan wel zo zijn dat je lichaam weer even moet 'wennen' aan het eten van vlees. Je vleesloze bestaan uitluiden met een flinke biefstuk is vragen om problemen.
Veel mensen met eetbuien eten stiekem, vooral thuis, als ze alleen zijn. Dit komt door gevoelens van schaamte. De schuldgevoelens na de eetbui leiden tot een negatief zelfbeeld en een voornemen om het nu écht niet meer te doen.
Zorg goed voor je lichaam
Als je uitgerust bent en regelmatig een pauze neemt, kun je veel beter omgaan met stress en emoties. Ook frisse buitenlucht en sporten helpen hierbij. Zorg voor een gezond eetpatroon: eet zo puur en onbewerkt mogelijk, drie maaltijden per dag en voldoende van alle voedingstoffen.
Heb je de hele dag zin om te eten? Vaak is de oorzaak van een constant hongergevoel een ongebalanceerde en/of eenzijdige voeding. Zo'n voeding zorgt voor onvoldoende verzadiging én hoge insulinespiegels in het bloed.