Er bestaan geen medicijnen om knokkelkoorts te genezen. Medicijnen kunnen wel helpen om de klachten te verminderen: Tegen de koorts en pijn kunt u paracetamol gebruiken. Gebruik geen bloedverdunnende pijnstillers, zoals acetylsalicylzuur, diclofenac, ibuprofen of naproxen.
De ziekte duurt ongeveer tien dagen, maar het herstel kan wel twee tot vier weken duren. In zeldzame gevallen (minder dan 1 procent) ontstaan huid- en slijmvliesbloedingen, soms ook kleine puntbloedingen in de huid (te herkennen als rode puntjes op voeten, benen, verhemelte, oksels, en neusbloedingen).
Bij primaire infecties treedt vier tot vijf dagen na het ontstaan van de koorts een stijging op van de IgM-antistoffen en na zeven tot tien dagen een IgG-stijging. IgM-antistoffen zijn drie tot zes maanden te detecteren, terwijl IgG-antistoffen het hele leven detecteerbaar blijven.
Mensen worden via een beet van overdag actieve besmette muggen geïnfecteerd. Dengue wordt niet direct van mens op mens overgedragen.
Dengue is een van de vele ziektes die overgebracht wordt door muggen. Er bestaat geen vaccinatie of medicijn tegen dengue. Belangrijk is om te beschermen tegen muggenbeten door goede antimuggenmaatregelen.
Iemand met de ernstige vorm van knokkelkoorts moet in een ziekenhuis worden opgenomen. Als iemand met deze ernstige vorm van knokkelkoorts niet wordt behandeld is er 10% kans dat hij of zij dood gaat. Met de juiste behandeling is deze kans 1 tot 2%.
Besmetting en preventie
Er is in Nederland nog geen vaccin tegen denguevirus beschikbaar. Preventie van dengue is vooral gericht op het voorkomen van muggenbeten, met name in de vroege ochtend en namiddag wanneer Aedes-muggen actief zijn.
Dengue komt in alle tropische gebieden voor en vooral in Zuidoost-Azië, Midden- en Zuid-Amerika, het Caribische gebied en Afrika. Jaarlijks lopen meer dan twee miljard mensen uit honderd landen kans op besmetting.
Mensen met knokkelkoorts hebben hoge koorts en pijn in de gewrichten ('knokkels'). Hieraan dankt de ziekte zijn naam. Knokkelkoorts komt door een virus. Dit virus wordt op mensen overgebracht door muggen die vooral overdag steken.
Neem contact op met de huisarts bij hevigere klachten na een muggenbeet. De kans bestaat dat je door een Aziatische tijgermug bent gebeten. Die kan via het internationale transport in Nederland terecht zijn gekomen. Wanneer je een tijgermug denkt te hebben gezien, is het belangrijk dat je dit tegen de huisarts vertelt.
Een besmette tijgermug draagt de ziekteverwekkers zoals dengue (knokkelkoorts) of chikungunya in de speekselklieren. Als de vrouwtjesmug (het mannetje steekt geen mensen) een mens steekt, kan het virus op die manier worden overgedragen.
Jaarlijks raken ongeveer 400 miljoen mensen besmet met deze ziekte. Mensen die gebeten zijn door een mug met dit virus, krijgen vaak last van hoge koorts, hoofdpijn, zere ogen, pijnlijke gewrichten, spierpijn, uitslag en bloedingen. De symptomen uiten zich vaak zo'n vijf tot zeven dagen na de muggenbeet.
Dengue (knokkelkoorts) wordt veroorzaakt door het denguevirus. Dit virus wordt overgedragen op de mens door steken van de tijgermug. Deze mug is overdag actief en komt voornamelijk voor in en rond grote steden in Zuidoost-Azië, India, en in Midden- en Zuid-Amerika (inclusief de Antillen).
De meeste mensen met dengue genezen zonder blijvende problemen. Het sterftepercentage is 1–5% zonder behandeling en minder dan 1% met een goede behandeling, maar voor ernstige gevallen geldt een sterftepercentage van 26%. Dengue is endemisch in meer dan 110 landen.
U krijgt het virus van een mug. 1 tot 12 dagen na de muggensteek wordt u ziek. Klachten zijn koorts, pijn in spieren, botten en gewrichten, hoofdpijn, misselijkheid en moeheid.
Gele koorts kan na drie tot zes dagen koorts, spierpijn, hoofdpijn, koude rillingen, misselijkheid en braken geven. Het varieert van een mild griepachtig beeld tot een ernstige en vaak fatale vorm.
De gebieden waar dengue het meest voorkomt zijn het tropisch deel van Azië, de eilanden in de Stille Zuidzee, de Caribische eilanden, Midden- en Zuid-Amerika en Afrika. Ook zijn er gevallen gemeld in Mexico, Zuid-Texas en Noord-Oost-Australië.
De tijgermug heeft net als veel andere steekmuggen een lange zuigsnuit. Deze is bruin van kleur en wordt in rust verborgen in de dikkere zwarte onderlip (G).
De soorten komen van oorsprong niet voor in Nederland, en kunnen verschillende virusziekten verspreiden. De tijgermug werd verspreid over het land gevonden: in Amstelveen, Assen, Lelystad, Moerdijk en Sittard.
Tijgermuggen zijn heel duidelijk zwart-wit. Ze hebben een wit streepje op hun zwarte rug. Het zijn vrij kleine muggen. Ze hebben geen vlekjes op de vleugels.
Oh, wat kan dat irritant zijn! Het lijkt ook wel of ze altijd rond je hoofd vliegen. Weet je waarom ze dat doen? Muggen 'ruiken' de kooldioxide die wij uitademen op zo'n 50 meter afstand en blijven daarom zo boven ons hoofd cirkelen.
Een mug zal zich een weg banen naar een plaats om stil te gaan zitten. Dat is veelal op het plafond of op de muur. Afhankelijk van het type behang en het aantal spullen dat je in de kamer hebt staan kun je de mug gemakkelijk zien zitten.
Braks: “In Nederland komen jaarlijks zo'n vijftig mensen met zo'n virus terug van vakantie. De kans dat zo iemand met een tijgermug in aanraking komt en gestoken wordt, is minimaal. Als de mug vervolgens iemand anders steekt, is de kans nog steeds klein dat die persoon er ziek van wordt.