De gehele plant is giftig. In de wei is dit een gevaarlijk onkruid, een paard zal het niet herkennen als giftig en het dus opeten. Ook in hooi komt het wel eens voor, klaver behoudt de giftigheid ook in gedroogde vorm.
Rode klaver bloemen - Trifolium pratense
Mag gegeten worden door konijnen, cavia's, chinchilla's, hamsters, degoes, gerbils, muizen, ratjes, schildpadden,... Rode klaver dient in kleine hoeveelheden gegeven te worden. Gelieve niet aan zwangere dieren te geven. Niet gebruiken samen met medicatie.
Rode klaver (Trifolium pratense) is bloedzuiverend, het kan daarom goed gebruikt worden bij dieren met een huidaandoening. Tevens is het slijmoplossend en vermindert het spierspanning. Rode klaver werkt versterkend en rustgevend voor de zenuwen.
Er komen veel verschillende planten voor die giftig zijn voor paarden. Beruchte giftige planten zijn jacobskruiskruid, taxus, buxus, hulst, heermoes, adelaarsvaren, waterscheerling en klaver. Ook de minder bekende acacia en esdoorn kunnen voor grote problemen zorgen.
Witte klaver kan een gunstige werking hebben als het door paarden gegeten wordt. Wanneer witte klaver qua chemische samenstelling wordt vergeleken met Engels raaigras, dan bevat het onder meer een hoger gehalte aan eiwit, pectine, lignine en mineralen - drie keer zo veel calcium, meer magnesium, ijzer en kobalt.
De plant is mild giftig. Inname van kleine hoeveelheden veroorzaakt geen vergiftiging. De saponinen zijn irriterend voor het maagdarmslijmvlies, en inname van relatief grote hoeveelheden kan maagdarm effecten veroorzaken, zoals koliek, braken en diarree.
Sommige bomen, takken, bladeren en nootjes zijn echter giftig. Denk aan de esdoorn, beuk of eik. Wilgentakken zijn erg geliefd door paarden, deze kun je gerust aan de paarden geven. Ook takken van onder andere de berk of linde zijn geschikt om te eten.
Planten en struiken die in de tuin staan, zoals hortensia's en rododendrons, zijn namelijk echt niet goed voor paarden. Normaal gezien zouden ze hier zelf echt niet van eten, maar het snoeiafval wordt zo opgegeten.
Er zijn ook veel planten waarvan veel mensen denken dat ze giftig zijn, maar deze vallen onder de niet giftige planten. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de Plataan, Vlinderstruik, de Paarse dovenetel en Lavendel. Er zijn ook gezonde eetbare planten, bloemen, bomen en kruiden voor paarden.
Rode klaver bevat bovendien ook vormen van coumarine en daarvan is bekend dat het bloedverdunnend is[3]. Mensen, die last hebben van bloedstollingsstoornissen of een antistollingsmedicijn slikken, moeten daarom extra voorzichtig zijn.
Voeradvies: Dosering 1x daags: Stokmaat tot 1.35m 1-2 schepjes p.d.; 1.35m tot 1.57m. 2-3 schepjes p.d.; groter dan 1.58m 4 schepjes per dag door het voer mengen. Tenzij anders is voorgeschreven door uw dierenarts of therapeut.
Laurierkers en cotoneaster
Voor paarden is dagelijks 500 g laurierkersblad giftig. Symptomen zijn speekselen, ademnood, oplopen, felrode slijmvliezen en stuipen.
Coniferen groeien overal, in bossen, tuinen, langs weides en als hagen. Vooral de naalden en de takken van de conifeer zijn gevaarlijk voor paarden. Het eten hiervan kan resulteren in benauwdheid, abortus, diarree, hartstilstand, bloedingen, niet- en blaasaandoeningen en nierbeschadiging.
Gewone vlier (Sambucus nigra) zal omwille van de smaak enkel in uitzonderlijke gevallen gegeten worden door paarden, maar is wel licht giftig en kan diaree veroorzaken.
Echter brood is speciaal gemaakt voor menselijke consumptie en is niet het meest ideale paardenvoer. Veel vers brood is niet goed, omdat een paard deegballen kan vormen die slecht verteerbaar zijn en verstoppingen kunnen veroorzaken. Ook kan vers brood aan het gehemelte van een paard gaan plakken.
Hooi wat vers geperst is kan koliek veroorzaken, Het hooi moet goed afgestorven zijn, zeker hooi wat in plastic zit, dit hooi gaat als het ware gisten, maar doordat de zuurstof (in de pak) verbruikt wordt en op raakt stopt het proces.
Roggebrood was niet het hoofdvoedsel van de paarden, maar waar paardenkenners het al eeuwen over eens zijn is dat roggebrood een uitstekend extraatje is.
via de stengel of het blad met het sap van de reuzenberenklauw in aanraking komt, kan zware brandwonden oplopen. Niet enkel mensen, maar ook paarden kunnen er huidirritatie, blaren of zelfs brandwonden aan overhouden.
In Nederland komen verschillende esdoornsoorten voor, maar volgens het laatste onderzoek bevat naast de Vederesdoorn (Acer negundo) alleen de Gewone esdoorn (Acer pseudoplatanus L.) hypoglycine A en is daarmee giftig voor paarden.