Voorbeelden van onbewerkt mager vlees zijn: kipfilet, kipdrumstick, kalkoenfilet, biefstuk, magere runderlappen, sukadelap, varkenshaas, haaskarbonades, magere varkenslappen, varkensfiletlapjes, hamlap en mager lamsvlees.
Waarom dat zo is? Kip is mager vlees. Ja, er zit wat vet in (in de stukken met vel meer dan in de filets zonder vel) maar het vet in kip is zowat een vierde minder verzadigd dan in rund- en varkenvlees.
Gevogelte bevat gemiddeld ongeveer 11% vet, dat is zeker mager, maar misschien toch nog hoger dan je zou verwachten. Onder gevogelte verstaan we namelijk niet alleen een mager kipfiletje, maar ook eend, duif, fazant en gans. Bij een eend is de filet erg mager (7% vet), maar de borst relatief vet 17%.
Volgens het warenwetbesluit 'Vlees, gehakt en vleesproducten' mag vlees de vermelding 'mager' krijgen als het minder dan 20% vet bevat. Voor gehakt is dat 15%. Magere vleessoorten bevatten minder vet, en dus minder calorieën.
Kipfilet bevat bijna geen vet en bevat daardoor weinig calorieën, hierdoor is het uitermate geschikt om te eten als je wilt afvallen. Daarnaast bevat kipfilet veel eiwitten, gemiddeld maar liefst 23 gram eiwitten per 100 gram kipfilet.
Kip en gevogelte zijn een onderdeel van een gezond voedingspatroon, vooral vanwege de eiwitten, vitamines en mineralen. Het gaat dan om onbewerkte kip, zoals een stuk kipfilet. Het is niet nodig om vlees te eten, je kunt het vervangen door andere producten.
Kipgehakt is een gezondere optie voor wie eens wat anders wil dan de gebruikelijke rund- of kalfsvleesgerechten. Kipgehakt bevat over het algemeen iets minder verzadigd vet dan rundergehakt. Wel is er niks mis mee om zo nu en dan rundergehakt te gebruiken.
Wil je de oermens in je tevreden houden, dan gaat biefstuk er zonder twijfel met de prijs vandoor. Maar tegen de superieure nutritionele waarden van kip kan een steak niet op. De magere – en goedkopere – eiwitten maken gevogelte bovendien de beste keuze voor spierbundels.
Vlees is het spierweefsel van gewervelde dieren en hier vallen kippen ook onder. Van een kip eten wij Nederlanders vaak kipfilet, kipdijfilet, kippenpoten en kippenvleugeltjes. Vlees dat van een gevogelte komt, wordt wit vlees genoemd. Hier valt kalkoen ook onder.
Hoe weet ik of mijn kippen te veel of juist te weinig voer krijgen? Door goed te letten op hun conditie. Te veel vlees op het borstbeen en achterlijf is niet bevorderlijk voor de conditie van je kip. Wanneer het borstbeen scherp aanvoelt, is je kip juist te mager.
Vlees heeft een hoge voedingswaarde. Volwassenen kunnen hun dagelijks benodigde bouwstoffen aan eiwitten, vetten, vitaminen en mineralen halen uit zo'n 100 à 125 gram vlees(waren), vis, kip of eieren. Dat is het (bruto) gewicht in grammen van gare producten, dus bijvoorbeeld bereid vlees en vleeswaren samen.
Kleine porties volstaan in een gezonde voeding. Qua frequentie geldt het volgende advies: maximaal twee tot drie keer per week gevogelte, maximaal een tot twee keer per week en in totaal niet meer dan 300 g rood vlees en zo weinig mogelijk bewerkt vlees.
Rundvlees
Het behoort tot de gezondste vleessoorten die er zijn. Rundvlees is een natuurlijke bron van vitamine B3, B12, zink en ijzer. Het vetgehalte in het vlees hangt ook af van de diersoort, het lichaamsdeel en natuurlijk het voer. Mager rundvlees bevat minder dan tien gram vet per 100 gram vlees.
Van de verschillende soorten gangbaar vlees, is kip een van de gezondste. Rundvlees of varkensvlees bevat meer calorieën, meer vet en zorgt daarnaast voor ongezonde cholesterol. Kip is echter niet alleen magerder dan andere vleessoorten, maar bevat ook een aantal goede voedingsstoffen, zoals mineralen en vitaminen.
Vooral vette vis remt ontstekingen en draagt bij tot een goede darmflora. Een gezond dieet bestaat uit groenten, vetten en eiwitten. Dierlijke eiwitten vinden we met name in zuivel, kip, roodvlees en vis. Het eten van vis is gezonder dan het eten van rood vlees.
Onbewerkt vlees is dus vlees waaraan voorafgaande géén extra bewerkingen zijn gedaan of toevoegingen zijn gevoegd. Onbewerkt vlees is bijvoorbeeld een heerlijke malse biefstuk of entrecôte. Onbewerkt vlees, zoals kalfsvlees en rundvlees, is daarom beter voor je gezondheid, in tegenstelling tot bewerkt vlees.
Of een stuk kippendij gezonder is dan een kipfilet hangt mede af van hoe de rest van het voedingspatroon eruit ziet. Kippendij bevat meer vet dan kipfilet. Mensen hebben wel vet nodig, omdat dit ook nodig is voor de in vet oplosbare vitamines A, D, E en K.
Zo telt een portie mager ongekruid kalfsgehakt het laagst aantal calorieën, maar bevat evenveel ongekruid rundergehakt het minste vet. Kippengehakt komt op de derde plaats. Het is iets vetter dan kalfs- of rundergehakt, maar is ideaal ter afwisseling.
Het Voedingscentrum adviseert om maximaal 300 gram rood vlees per week te eten [8]. Voor bewerkt vlees is geen bovengrens gesteld, al raadt de Gezondheidsraad aan om de consumptie hiervan te beperken [7]. Jongvolwassen eten gemiddeld 70 gram rood vlees en 47 gram bewerkt vlees per dag.
Vlees belast de darmen omdat het moeilijk te verteren is. Vooral de stof haem in rood vlees is een belasting voor de darmen. Het eten van meer dan 500 gram rood vlees per week (rund-, varkens- en lamsvlees) is een risico voor het ontwikkelen van darmkanker.
Ook stoten pluimveehouderijen fijnstof uit. Dat komt doordat het gescharrel van kippen stof doet opwaaien. Mensen die binnen een straal van 1 kilometer van een pluimveebedrijf wonen, hebben een 11 procent verhoogd risico op longontsteking, zo beschreef de Volkskrant.
Te veel kip
Ook voor kip geldt: te veel van één soort is nooit goed. Dit kan namelijk leiden tot meerdere gezondheidsklachten. Zo is een overmatige consumptie van kip slecht voor je gewicht, hart en loop je het risico op voedselvergiftiging.
Kalkoenfilet en kipfilet verschillen qua voedingswaarden. Kalkoenfilet bevat circa 102 kcal per 100 gram en kipfilet circa 133 kcal per 100 gram. Kalkoenfilet bevat aanzienlijk minder vet, namelijk 1,5 gram per 100 gram, tegenover 6,3 gram vet per 100 gram kipfilet.