Antwoord: Om harde kazen zoals Goudse zit een plastic laagje waar vaak een schimmelwerend middel, meestal natamycine (E235) in zit. Dit plastic kan beter niet opgegeten worden, de korst eronder kan wel zonder problemen worden gegeten.
“Die coating is een geel of rood laagje dat tijdens het rijpen om de meeste Hollandse kazen wordt aangebracht, om te beschermen tegen schimmels en bacteriën. De coating wordt gemaakt van polyvinylacetaat, een soort plastic”, vertelt Thom Huppertz, hoogleraar zuivel aan de Wageningen Universiteit aan nieuwssite Nu.nl.
De korst, gevormd tijdens het rijpingsproces, is eetbaar. De witte schimmelkorst maakt deel uit van het smaakpalet van de kaas. De enige reden om de korst niet op te eten, is wanneer ze zwarte schimmel bevat, te verhard is of een ammoniakgeur of -smaak afscheidt.
Materiaal. Een kaaskorst kan gemaakt zijn van een schimmel, paraffine of een kunststof polymeer. Er zijn in verschillende landen manieren gevonden om een kaaskorst te maken. In Nederland wordt kaas vaak geperst met een wrongel.
De kaascoating is een beschermlaagje voor de kaas, welke de kaas beschermt tegen stoten, beschadigingen en andere invloeden van buitenaf. De coating breng je aan met een spons. Je kan kaascoating kopen bij Leven van het land.
Zachte kaas Over het algemeen kun je de korst van zachte kazen, zoals camembert en brie, gewoon opeten. De korst hoort namelijk bij het smaakpalet van de kaas en wordt gevormd tijden het rijpingsproces.
De gele kleur van kaas komt uit caroteen, dat zit in gras. In het melkvet bevindt zich de geeloranje kleurstof, die door de spijsvertering van de koe niet wordt afgebroken. Daardoor komt deze direct in de melk, en later in de kaas, terecht.
Van kazen zoals comté, beaufort, emmenthaler en parmezaan kun je volgens Chavernac de korst echter beter niet eten. "Deze is dik en hard, en daardoor moeilijk te verorberen. De korst van een comté heeft bovendien vaak een ammoniakachtige smaak, die niet aan te bevelen is."
Ook van blauwschimmelkazen, zoals Bluefort en gorgonzola, mag de korst worden gegeten. Van rodekorstkazen is de korst niet eetbaar. Deze kazen hebben een korst die tijdens de rijping wordt gewassen om schimmelvorming te voorkoming. Deze laag is leerachtig en weinig smakelijk.
Als je de smaak te sterk vindt, kun je de korst er natuurlijk altijd afsnijden. Ook als er schimmel op de korst zit, kun je die er natuurlijk beter afsnijden. Hoewel Port Salut ook een (semi) zachte kaas is, kun je daarvan de korst weer niet opeten.
Wetenschappers hebben vermoedelijk de oudste kaas ter wereld gevonden in een Egyptische graftombe. Na een rijping van ruim drie millennia jaar mag het Egyptische kaasje met recht overjarig worden genoemd.
Kazen zoals Parmezaan en Stilton zijn een harde kaassoort waarvan de korst gevormd wordt op een natuurlijke manier. Door het lange rijpingsproces kan de korst een uitgesproken smaak hebben: ze is eetbaar, maar zelden lekker. Bij kazen zoals Chaumes, Wijnendale of de bekende Herve eet je beter niet te veel van de korst.
Tijdens het rijpen ontstaan er groenzwarte schimmels op de korst. Deze worden voor de verkoop er goed afgeborsteld. De korst wordt niet gegeten. De meeste Manchego kazen worden twee tot drie maanden gerijpt.
Om het keurmerk te krijgen moet de kaas aan de volgende eisen voldoen: De boer maakt de kaas met de hand op de boerderij. De kaas is gemaakt van Nederlandse verse, rauwe melk van eigen koeien. De rijping van de kaas gaat op een natuurlijke manier.
In principe is de korst eetbaar, maar imitaties van de St. Paulin gebruiken wel plastic om de korst te beschermen. Saint Paulin is een zachte, vette kaas en daardoor niet zo gemakkelijk te snijden.
De korst zelf is niet heel lekker om te eten, maar je kan hem wel gebruiken om zijn smaken af te laten geven. Dat laten we ons geen twee keer zeggen! Als je toch heel graag de korst op wil eten, rooster hem dan en gebruik het als een soort Parmezaan croutons op je salade.
“Gorgonzola is heel rijk aan vitaminen B2, B6, B12, die uiterst belangrijk zijn voor het zenuwstelsel en het immuunsysteem.” Om deze redenen is Gorgonzola over de gehele wereld gekend en geliefd en is hij de derde belangrijkste Italiaanse koemelkkaas BOB.
Le Petit Tourtain is een klein kaasje in de vorm van een bloem. Het kaasje heeft zowel een wit- als roodflora korst wat betekend dat er een witschimmel ontwikkeld en de kaas ook is gewassen met zout waardoor de rode kleur naar voren komt. Het geeft de kaas een licht pikante smaak, met een strogeel zacht zuivel.
Geen probleem voor de kazen waarvan de wrongel niet gekookt is (reblochon, saint-nectaire, raclettekaas) of voor de blauwschimmelkazen (roquefort, fourme d'ambert, bleu d'Auvergne). Tenzij wanneer de korst bedekt is met een laagje was, plastic of paraffine, dan is ze natuurlijk niet eetbaar.
Antwoord: Om harde kazen zoals Goudse zit een plastic laagje waar vaak een schimmelwerend middel, meestal natamycine (E235) in zit. Dit plastic kan beter niet opgegeten worden, de korst eronder kan wel zonder problemen worden gegeten.
Brie is een zachte Franse kaas met een witschimmelkorst die gemaakt wordt van koemelk. Brie komt van oorsprong uit het departement Seine-et-Marne in Île-de-France. De bekendste Brie-kazen zijn de Brie de Meaux en de Brie de Melun.
Zwangere vrouwen mogen alle zachte en harde kaassoorten eten, met uitzondering van zachte kaas gemaakt van rauwe melk. Rauwmelkse kaas kan besmet zijn met Listeria monocytogenes, die een gevaarlijke voedselinfectie kan veroorzaken.
De eigenheid van cheddar komt door een bewerking die men cheddaring noemt: na het stremmen van de melk en het in stukjes snijden van de wrongel laat men de wei aflopen. De wrongel gaat dan aan elkaar koeken. Vanaf hier wordt het proces anders dan bij gewone kaas.
Om er voor te zorgen dat de kaas altijd mooi geel is, wordt daarom een natuurlijke kleurstof genaamd Annatto gebruikt bij de productie van kaas.
Het is een halfharde kaas, vaak met een kruimelige structuur die toch romig is. De kleur is meestal pastelgeel. Wat cheddar uniek maakt ten opzichte van andere kazen is het cheddaring proces. Dat bestaat uit het stapelen van blokken wrongel, zodat er meer vocht uit de kaas verdwijnt.