Genen die zowel de structuur als het functioneren van het brein beïnvloedden, vormen een verklaring voor de gemeten IQ-verschillen. Posthuma zegt in haar proefschrift dat verschillen in IQ voor wel tachtig tot negentig procent aan erfelijke factoren liggen.
Lange tijd is gedacht (en er zijn nog steeds erg veel mensen die dit geloven) dat intelligentie een vaststaand, aangeboren gegeven is. Uit steeds meer onderzoek blijkt dat dit niet waar is. Intelligentie lijkt eigenlijk meer op een spier. En net als alle andere spieren is deze trainbaar.
IQ gaat van zwak gecorreleerd met genetica voor kinderen, naar sterk gecorreleerd met genetica voor late tieners en volwassenen . De erfelijkheid van IQ neemt toe met de leeftijd van het kind en bereikt een plateau op 14-16-jarige leeftijd, en blijft op dat niveau tot ver in de volwassenheid.
Cognitieve functies zoals seks, voeding en agressie worden daarbij gelinkt aan het genetisch materiaal van de vader, terwijl de meest geavanceerde cognitieve functies zoals redeneren, denken, taal en plannen gelinkt worden aan het genetisch materiaal van de moeder.
Deze studies hebben uitgewezen dat ongeveer 70% van het IQ erfelijk is en dat ongeveer 30% door omgevingsfactoren wordt bepaald." De professor wil echter toch nog enkele kanttekeningen maken bij deze bevindingen: "Het gaat hier voornamelijk om een gemiddelde dat niet zomaar op elk individu van toepassing is.
Met een IQ score tussen de 120 en 130, wordt vaak gesproken over 'meerbegaafd'. Een score van 145 of meer valt in de categorie 'uitzonderlijk begaafd'. Maar er zijn ook andere theorieën die kijken naar het ontwikkelingspotentieel (psychomotorisch, zintuiglijk, intellectueel, beeldend en emotioneel).
We erven heel wat zichtbare en minder zichtbare kenmerken van onze ouders, zoals de kleur van huid en ogen, lichaamsbouw en bepaalde karaktertrekjes. Soms erven we ook bepaalde ziektes van hen.
Slimme ouders maken namelijk slimme kinderen. Dit blijkt uit een grootschalig genetisch onderzoek onder 18.000 kinderen. Het onderzoek vond plaats in Nederland, Australië en Amerika. 40 procent van de intelligentie van het kind komt van de ouders.
Om een grove indicatie te geven, kun je het beste onthouden dat het gemiddelde IQ in Nederland rond de 100 ligt. Wil je nog wat preciezer zijn, dan kan je daarbij toevoegen dat ongeveer 2 op de 3 mensen in Nederland een IQ heeft wat hier 15 van afwijkt, en dus tussen de 85 en de 115 ligt.
Mensen denken vaak dat iemand met een hoge intelligentie ook hoogbegaafd is, maar dat hoeft niet. Een hoogbegaafd kind is weliswaar slim, maar heeft ook een creatief brein, een grote fantasie en doorzettingsvermogen.
'Een extra studiejaar resulteert in een stijging van een tot vijf IQ-punten. We weten echter niet of je de effecten van meerdere jaren zomaar bij elkaar kan optellen. Een paar IQ-puntjes per jaar lijken voor sommigen misschien een magere oogst, maar op grote schaal zijn ze belangrijk', besluiten de onderzoekers.
Als je IQ-getal hoger is, dan betekent dit dat je makkelijker kan leren en meer weet en kan. En als je IQ wat lager is, dan betekent dit dat je soms wat meer moeite hebt om dingen snel en goed te begrijpen, of foutloos te doen. Of je hebt er meer tijd voor nodig.
Nee, het is (nog) niet mogelijk om je intelligentie te verhogen. Zorgen dat je mentaal en fysiek zo gezond mogelijk bent, voorkomt onderpresteren (wat een echt probleem is, vooral voor ondervoede baby's), maar er is geen manier om daar voorbij te gaan.
Als een kind bijvoorbeeld niet lekker in zijn vel zit, stress ervaart of is gaan onderpresteren, dan kan de IQ-score (veel) lager zijn dan in andere omstandigheden. Ten tweede zijn er veel verschillen tussen psychologische testmethodes en ook tussen interpretaties van de testresultaten.
De oorzaak van zwakbegaafdheid ligt in de hersenen. De hersenen functioneren niet optimaal. Dit kan worden veroorzaakt door een fout in de aanleg al voor de geboorte van een kind, maar kan ook worden veroorzaakt door een beschadiging.
Je intelligentieniveau neemt toe naarmate je ouder wordt
De afname van deze intelligentievorm wordt dus gecompenseerd door de toename van de andere intelligentievorm. Alleen op zeer late leeftijd, is er sprake van een afname van de totale intelligente.
Elk leerniveau kan gekoppeld worden aan een gemiddeld IQ: een vmbo-t leerling heeft bijvoorbeeld een gemiddeld IQ tussen de 100 en 107, een havoleerling tussen de 108 en 115 en een vwo-leerling heeft een gemiddeld IQ vanaf 118.
Nepal . Nepal heeft het laagste gemiddelde IQ van 42,99, grotendeels vanwege armoede, gebrek aan goede voeding en scholen met te weinig middelen. Politieke instabiliteit en natuurrampen hebben het onderwijs en de infrastructuur verder verstoord.
Bij studenten op een universiteit is het gemiddelde IQ 115. Ook voor deze groep geldt dat er studenten zijn die lager scoren dan het gemiddelde. In de normaalverdeling is heel goed zichtbaar dat er qua IQ een grote overlap is tussen studenten op een universiteit en het middelbaar onderwijs.
'Intelligentie hebben kinderen namelijk voornamelijk te dan- ken aan de genen die zij van hun moeder hebben geërfd. ' 'Vrouwen hebben twee X-chromosomen, terwijl mannen een X-Y-paar hebben', zo begint de verklaring. 'Op het X-chromosoom zitten tientallen genen die invloed hebben op intelligentie.
Madonna heeft een IQ van 140, wat betekent dat ze tot de één procent slimste mensen van de wereld behoort.
Geheugenspellen of -activiteiten kunnen niet alleen erg nuttig zijn om het geheugen te verbeteren, maar ook om het IQ van kinderen te verhogen. U kunt op redeneren gebaseerde spellen en taalvaardigheden proberen die nuttig zijn om het IQ te verhogen. Ouders moeten op de hoogte zijn van de activiteiten of spellen die gunstig kunnen zijn voor de kinderen, afhankelijk van hun leeftijd.
Met de lengte van de biologische ouders kan de verwachte lengte van een kind worden geschat. Zo krijg je een beeld van hoe lang je kind als volwassene zal zijn. Dit wordt de Target height (streeflengte) genoemd.
Vaders geven altijd hun X-chromosoom door aan hun dochters en hun Y-chromosoom aan hun zonen. Omdat vrouwen twee X-chromosomen hebben, hebben dragers een tweede niet-pathogene (of 'wild type') kopie van het gen.
Van ieder gen erf je een versie van je moeder en een versie van je vader. In de genen die van je ouders kreeg, zitten weer exemplaren van hun ouders, enzovoort. De exemplaren die jij van je (voor)ouders hebt geërfd, bepalen je eigenschappen, bijvoorbeeld je haarkleur of de kleur van je ogen.