Grondwater moet niet worden gebruikt als het sterk ijzerhoudend is. IJzerhoudende grondwater oxideert met zuurstof uit de lucht tot ijzer(III)oxide (Fe2O3) – roest. Roest is niet in water oplosbaar en wordt niet door planten opgenomen.
Om snel te laten uitvlokken is een hoge pH nodig. Kalksteen kan gebruikt worden als filtermedium. Als de pH voldoende hoog is kunt u ook gewoon met grind filteren. Het ontijzeren kan via een “open” beluchting met nafilter of via een “gesloten” systeem al of niet met toevoeging van chemicaliën.
Roest is niet in water oplosbaar en wordt niet door planten opgenomen. Roest veroorzaakt bruinige verkleuring van gewassen, bestrating, meubilair en muren van gebouwen. Omdat planten roest niet opnemen, hebben planten er weinig last van.
De aanwezigheid van ijzer in water is niet schadelijk voor de gezondheid. IJzer is namelijk essentieel, omdat het deel uitmaakt van belangrijke eiwitten en enzymen van ons lichaam. Een beperkte hoeveelheid ijzer is noodzakelijk voor de mens, maar te hoge concentraties zijn af te raden.
Wees met grondwater voorzichtig met het sproeien van je tegels en het wassen van je auto. Het roestachtige water kan vlekken geven. Voor je gazon en tuinplanten is dit geen probleem. Er is wel apparatuur in de handel om je grondwater van ijzer te ontdoen.
Roest is een parasiterende schimmelziekte. Schimmels halen hun voedingsstoffen uit de stengels en bladeren van andere planten, daarom zijn ze ook zo schadelijk. Heeft uw plant rode of gele vlekjes? Dan is deze waarschijnlijk besmet met roest.
Als er lang gebruik gemaakt wordt van ijzerhoudend water kunnen zelfs de leidingen helemaal dicht gaan slibben met ijzeraanslag waardoor de watergift afneemt. IJzer geeft een slechte smaak aan het water en levert technische problemen op zoals aanslag en roestvorming.
Toxicologie en veiligheid. Hoewel ijzer als bestanddeel van o.a. hemoglobine in het menselijk lichaam noodzakelijk is, is het mogelijk er te veel van in het lichaam te hebben ; deze ziekte heet hemochromatose, Dit kan organen als de lever, het hart en endocriene organen (alvleesklier) aantasten.
Je wilt het ijzergehalte in drinkwater het liefst zo laag mogelijk hebben, GD adviseert 0,2 milligram per liter. Regelmatig wordt water onderzocht aan de bron in het kader van KKM.
Een makkelijke oplossing voor grondwater ontijzeren is gebruik te maken van een filtersysteem. Groot voordeel van dit soort ontijzerinstallaties is dat ze niet alleen het ijzer uit het grondwater filteren, maar ook bijvoorbeeld zand, resten van pesticiden en hoge concentraties van mangaan.
Dat komt bij watergeven vanuit de sloot allemaal mee in de moestuin. Een enkel waterdiertje of plantje kan geen kwaad. Maar dikke pakketten algen horen niet in de moestuin: dat gaat stinken. Daarbij kan slootwater ziektekiemen bevatten: gevaarlijk voor mens en dier.
Bruine bladranden kunnen ontstaan door teveel water, droge (radiator) lucht of een te warme omgeving of koude tocht. Bruine bladpunten kan te maken hebben met te weinig licht, teveel kalk in het water of een te lage luchtvochtigheid.
Nee, bruin water of roest in het water is niet schadelijk voor de gezondheid.
De ijzer cocnentratie varieert van 0 tot 50 mg/L, terwijl de World Health Organization (WHO) een concentratie van minder dan 0,3 mg/L adviseerd. IJzer komt van nature voor in aquifers, maar grondwater concentraties kunnen toenmen door oplossing van ijzer uit boorgaten en handpompen.
Het opgeloste ijzer wordt aangevoerd door grondwater, door rivierwater of bij uitloging van de bodem. IJzeroer ontstaat onder verschillende omstandigheden, maar de meest ideale locaties voor de vorming van het ijzerhoudende gesteente treffen we aan in drassige of moerassige beekdalen in zandgronden of veengronden.
Schep 5 tot 7 centimeter onder het wateroppervlak. Sluit de potjes, schud even goed en laat ze gedurende ongeveer 20 minuten staan. Plaats de potjes in goed licht tegen een witte achtergrond. Het water heeft totaal geen kleur Het water is licht gekleurd Het water heeft een duidelijke kleur (geel, bruin, etc.)
Ons grondwater is van nature schoon. Het wordt opgepompt en belucht door sproeiers. Zuurstof en opgelost ijzer vormen vlokken die uit het water worden gefilterd door een zandfilter waarna het zuivere drinkwater het net in wordt gepompt.
Heeft u een kleine vijver, waar maar een paar kuub water in gaat? Gebruik dan gewoon leidingwater om problemen te voorkomen. Grondwater kan namelijk stoffen bevatten die niet bevorderend zijn voor het leven in een vijver.
Te veel ijzer kan schadelijk zijn voor de lever. Hierdoor neemt mogelijk de kans op leverkanker, hart- en vaatziekten en diabetes type 2 toe. Bij het slikken van meer dan 45 milligram ijzer per dag, kunnen acute maagdarmproblemen optreden zoals misselijkheid, overgeven en diarree.
Ijzer kan je makkelijk testen door een glas met grondwater te nemen en er een scheutje bleekwater in te gieten. Als er ijzer aanweig is kleurt het water onmiddellijk bruin.
Milieueffecten van Ijzer
IJzer (III)-O-arseniet, pentahydraat kan een risico opleveren voor het milieu; men moet daarbij specifiek letten op planten, lucht en water. Wij kunnen adviseren om de chemische stof niet in het milieu te lozen, omdat deze zeer persistent is.
Indien u ervoor kiest om de beerput niet te verwijderen, moeten er wel gaten in de bodem worden geboord, zodat het grondwaterpeil gewoon kan stijgen en dalen binnen de put. Ook regenwater kan dan wegzakken, zodat de put bij zware of langdurige regenval niet kan overlopen en voor wateroverlast zorgen.
Om grondwater op te pompen is het nodig een puntstuk te slaan. Onder hoge druk spuit een waterstraal een gat in de grond, tot het grondwater is bereikt. In dat gat gaat een pvc-buis met een filter. Het grondwater komt hierin te staan.
Het is perfect mogelijk om grondwater te filteren tot drinkwaterkwaliteit, 100% veilig voor menselijke consumptie. Vooraleer je van grondwater kan drinken, moet je zeker weten welke stoffen er aanwezig zijn in je grondwater.