Hoe hypermobiliteit ontstaat is niet bekend, maar het kan erfelijk zijn. Als iemand in de familie hypermobiliteit heeft, is de kans groot dat u ook last krijgt van hypermobiliteit. Met hypermobiliteit heeft u ook een groter risico dat u als gevolg van overbelasting artrose ontwikkelt.
Hypermobiliteit is een aangeboren aandoening waarbij er sprake is van een afwijking in het collageen.
Hypermobiliteit is geen ziekte, maar een verschijnsel. Het komt bij 10% tot 15% van de mensen voor, driemaal vaker bij vrouwen dan mannen. Ook komt het vaker voor bij mensen van Aziatische of Afrikaanse afkomst. Bij kinderen en adolescenten komt hypermobiliteit het meest voor.
De precieze oorzaak van hypermobiliteit is onbekend. Het is misschien erfelijk. Als je heel erg hypermobiel bent, onderzoekt je arts of je een aandoening hebt die hiermee in verband staat. Ernstige hypermobiliteit komt heel weinig voor.
Sport is heel goed voor kinderen met hypermobiliteit. Vooral zwemmen is een goede sport om lekker te bewegen en de spieren te trainen. Ook yoga of pilates zijn goede sporten om te beoefenen.
Beste soorten oefeningen voor hypermobiliteit
Het gebruik van weerstandsbanden of lichte gewichten kan de nodige weerstand bieden zonder de gewrichten te overbelasten. Oefeningen met lage impact: Oefeningen zoals fietsen, zwemmen en roeien zijn activiteiten met lage impact die milder zijn voor de gewrichten.
Is mijn hypermobiliteitssyndroom een handicap? Sommige mensen zijn gehandicapt door hun hypermobiliteit, andere mensen niet . Symptomen kunnen ook in de loop van de tijd veranderen, dus sommige mensen kunnen periodes doormaken waarin ze gehandicapt zijn en periodes waarin ze niet gehandicapt zijn door hun aandoening. Het hangt er allemaal vanaf hoe u er persoonlijk door wordt beïnvloed.
Betekent dit dat hypermobiele mensen geen yoga zouden moeten beoefenen? Natuurlijk niet ! Om echter volledig te profiteren van de voordelen van hun yogapraktijk, moeten ze zich verzetten tegen het uitbuiten van hun natuurlijke mobiliteit en in plaats daarvan werken aan het cultiveren van stabiliteit in hun praktijk.
Het vaattype EDS is een erfelijke aandoening veroorzaakt door een mutatie (ziekte veroorzakende verandering) in het COL3A1-gen. Elk kind van iemand met de mutatie heeft 50 procent kans (1 op 2) om deze mutatie te erven.
Er zijn geen medicijnen om hypermobiliteit tegen te gaan. Wel zijn er medicijnen die pijnklachten verminderen zoals paracetamol. Soms schrijft je (huis)arts ontstekingsremmende pijnstillers (NSAID's) voor als je gezwollen en ontstoken gewrichten hebt.
De gecombineerde prevalentie van alle typen Ehlers-Danlos-syndroom lijkt wereldwijd minstens 1 op 5.000 personen te zijn . De hypermobiele en klassieke vormen komen het meest voor; het hypermobiele type kan wel 1 op 5.000 tot 20.000 personen treffen, terwijl het klassieke type waarschijnlijk voorkomt bij 1 op 20.000 tot 40.000 personen.
Voor mensen met hypermobiliteit is een goede, stabiele wandelschoen en/of hardloopschoen essentieel voor comfort, stabiliteit en blessurepreventie.
Door het overstrekken kunnen er klachten ontstaan, zoals het verzwikken van enkels en snel vallen. Maar niet elk kind met hypermobiliteit ervaart de klachten. - Leeftijd: bij kinderen en adolescenten komt het ook vaker voor. Kinderen kunnen er wel over heen groeien.
Lage spierspanning, of hypermobiliteit (HM), is een van de meest voorkomende symptomen van het syndroom van Down. Deze aandoening wordt veroorzaakt door een probleem met hoe collageen wordt gebruikt vanwege het extra chromosoom op het 21e chromosoom . Dit gen is waar collageen wordt gecodeerd om te worden gebruikt om onze spieren, gewrichten en bindweefsel te onderhouden.
Doordat het hypermobiliteitssyndroom nog een vrij onbekende chronische aandoening is, zijn geen gegevens bekend over het aantal personen dat hier last van heeft. Wel is bekend dat het HMS vaker bij vrouwen voorkomt dan bij mannen en bij Aziaten en Afrikanen meer voorkomt dan bij mensen van Europese afkomst.
Anderen zullen soms ernstig beperkt worden. Een en ander hangt af van het type EDS maar kan ook erg verschillen per persoon, zelfs binnen één familie. Doorgaans hebben mensen met EDS een normale levensverwachting.Alleen voor het vasculaire type is de levensduur duidelijk verkort.
Als u hypermobiel bent, zijn uw banden en pezen te soepel. Uw gewrichten krijgen daardoor niet genoeg steun en worden te beweeglijk. Meestal merkt u dat u hypermobiel bent aan de gewrichten in uw vingers en knieën en aan uw wervelkolom.Deze kunt u waarschijnlijk verder strekken dan andere mensen.
Ehlers-danlossyndroom (EDS) is een aangeboren en erfelijke aandoening waarbij het bindweefsel niet goed is aangelegd. Bindweefsel zit overal in ons lichaam waar steun gegeven moet worden. Dit betekent dat het een belangrijk bestanddeel is van bijvoorbeeld botten en van de banden die gewrichten op hun plaats houden.
Voorgestelde mechanismen omvatten structurele verschillen in emotioneel regulerende delen van de hersenen en een verband tussen angststoornissen en slechte controle van automatische lichaamsfuncties. Angst correleert met hypermobiliteit , en hypermobiliteitsscores werden ook geassocieerd met andere emotionele gebieden in de hersenen.
Op 24 februari verscheen er een prachtig artikel in de Guardian over Simone Biles . De Amerikaanse turnster heeft geholpen hypermobiliteit opnieuw te definiëren en het nu daadwerkelijk als een superkracht te zien.
Hypermobiliteit kan echter ook voordelig zijn . "Sommige van de beste atleten ter wereld zijn hypermobiel", zegt Simmonds. Een onderzoek onder studenten en professionele dansers aan de Royal Ballet School in Londen wees uit dat hypermobiliteit 11 keer vaker voorkwam bij dansers dan bij de algemene bevolking.
Hypermobiliteit is niet te genezen, maar u kunt door het opvolgen van bepaalde adviezen er wel voor zorgen dat u uw gewrichten beschermt en niet overbelast. Aandachtspunten tijdens de dagelijkse activiteiten zijn: Gebruik uw grote gewrichten.
Gewrichtshypermobiliteitssyndroom is wanneer u zeer flexibele gewrichten hebt (u kunt uzelf zien als iemand met dubbele gewrichten). Het treft meestal kinderen en jongeren en wordt vaak beter naarmate u ouder wordt .
Uw kind kan een uitkering voor gehandicapten (DLA) aanvragen als hij of zij jonger is dan 16 jaar, gehandicapt is en extra hulp nodig heeft om voor zichzelf te zorgen of moeite heeft met lopen of zich verplaatsen . DLA is niet afhankelijk van het inkomen.