De correcte spelling is sowieso, zoals in het Duits. Sowieso heeft een nogal vage betekenis: 'in het algemeen, in elk geval, toch al, hoe dan ook'. Er hoeft geen bezwaar gemaakt te worden tegen het gebruik van het woord sowieso in het Nederlands, maar het is aan te bevelen het niet te pas en te onpas te gebruiken.
Alleen sowieso is juist. Sowieso betekent 'toch al, in elk geval'.
Sowieso betekent “toch al”, “hoe dan ook”, “überhaupt” of “in elk geval”. Het woord wordt heel vaak verkeerd gespeld als zowiezo of zoiezo, maar sowieso is de enige juiste spelling voor dit Duitse leenwoord. Ik ben dan nog op vakantie, maar ik zou sowieso niet naar het feest gaan.
sowieso komt uit het Duits en wordt nog op z'n Duits geschreven: het is een combinatie van so (met een s; betekenis 'zo'), wie (betekenis 'zoals') en nog een keer so.
Een afkorting voor sowieso.
De correcte spelling is sowieso, zoals in het Duits.
Sowieso heeft een nogal vage betekenis: 'in het algemeen, in elk geval, toch al, hoe dan ook'.
De juiste spelling is 'sowieso', een beetje vreemd misschien maar het woord komt rechtstreeks uit het Duits en betekent 'hoe dan ook' of 'in elk geval'. Wat een heerlijke taal toch, dat Duits.
De apostrof wordt gebruikt bij de meervouds-s van woorden die eindigen op a, e, i, o, u of y, voorafgegaan door een medeklinkerletter of lettergreepgrens. (De e moet klinken als /ee/.) opa's, azalea's, ave's, ski's, auto's, accu's, baby's. Op grond van deze regel krijgen de volgende woorden dus geen apostrof.
De correcte spelling is überhaupt, zoals in het Duits. Überhaupt heeft een nogal vage betekenis: 'helemaal, eigenlijk, alles samen, in het geheel, in het algemeen, in elk geval, toch al, hoe dan ook'.
De woorden pas en net kunnen allebei 'sinds kort' of 'onlangs' betekenen. Er zijn veel contexten waarin ze min of meer synoniem zijn: We wonen hier pas. / We wonen hier net. Ze zijn pas getrouwd. / Ze zijn net getrouwd.
Dit woord, dat 'toch al, in elk geval' betekent, komt sinds het begin van de twintigste eeuw in het Nederlands voor. Het is geleend uit het Duits; voor de precieze herkomst verwijzen we graag naar de Etymologiebank.
het germanisme zelfst. naamw. Uitspraak: [ xɛrmaˈnɪsmə ] Afbreekpatroon: ger·ma·nis·me Verbuigingen: germanismen woord in de Nederlandse taal waarvan je nog kunt herkennen dat het uit het Duits komt Voorbeelden: 'Voorbeelden van germanismen zijn 'sowieso', 'meerdere', 'an sich' en 'überhaupt'.
Zijn enzo en ofzo allebei één woord, of moeten ze als en zo en of zo geschreven worden? Volgens de officiële spelling zijn alleen en zo en of zo juist, als losse woorden dus.
Zomaar is een bijwoord dat aangeeft dat ergens geen reden voor is: (3) Hij begon zomaar in het wilde weg te schieten! Zo maar is een min of meer toevallige combinatie van zo met het nevenschikkende voegwoord maar (4) of met het bijwoord van modaliteit maar (5): (4) Dat moet je niet zo, maar zo aanpakken.
Bij zelfstandige naamwoorden waarbij dat kan, is zo'n juist. Het is ook zo'n ding, zo'n mens, zo'n vereniging, enz. In andere gevallen is zulk(e) goed: zulke mensen, zulke klei, zulk goud, enz.
Het Nederlands wordt met het Duits, Engels, Zweeds en Deens gerekend tot de Germaanse talen. De onderlinge verstaanbaarheid tussen deze talen verschilt. Deens en Zweeds zijn onderling het meest verstaanbaar, maar ook Nederlands en Duits zijn over en weer verstaanbaar.
Het Nederlands lijkt meer op het Duits dan op het Frans. Daarom hebben de meeste Nederlandstaligen ook minder moeite om Duits te begrijpen dan Frans.
Is het 'Zij zingen als de beste' of 'Zij zingen als de besten'? 'Zij zingen als de beste' heeft de voorkeur. Als de beste is in de zin hierboven te vervangen 'door heel goed, geweldig'. Het is dan een bijwoordelijke bepaling van graad.
Bij namen die eindigen op één klinker (a, i, o, u, e en y) die je als lange klank uitspreekt, is de apostrof juist: Anna's huis, Evi's contract, Otto's schoenen, Adu's tas, Jimmy's optreden.
Schrijf 's als het grondwoord in de uitspraak op een sisklank eindigt of als het woord eindigt op een s die niet wordt uitgesproken.
De correct gespelde meervoudsvorm is baby's.
Voor de aanspreekvorm gij is later u in de plaats gekomen. Daarbij hoort de werkwoordsvorm zou: het is zou u, net als zou hij/zij en zou jij. Dat zoudt u nog geregeld voorkomt, heeft waarschijnlijk met de uitspraak te maken. De [t]-klank tussen de ou van zou en het onderwerp u vergemakkelijkt namelijk de uitspraak.
Tabee! Thank God voor het Maleis! De Nederlandse taal was zwaar tekort gekomen zonder dit vrolijke woord. Met 'tabe' zeggen Maleisiërs elkaar gedag.
Überhaupt is een leenwoord uit het Duits dat “hoe dan ook”, “toch al”, “sowieso” of “in het geheel genomen” betekent. Hoewel de umlaut op de “u” niet nodig is voor de uitspraak, is deze wel overgenomen uit het Duits. “Uberhaupt” zonder umlaut is dus geen toegestane spelling van het bijwoord überhaupt.
De vorm zul(t) is de neutrale vorm in het hele taalgebied: je zult, jij zult, zul je, zul jij. In België is ook de vorm zal neutraal; in Nederland wordt die als informeler beschouwd: je zal, jij zal, zal je, zal jij. Als je de betekenis van men heeft, zijn beide vormen gelijkwaardig.