Is vaker - vaakst juist of moet het meer - meest zijn? De vergrotende en
Voorbeeld: `Als het mooi weer is, ga ik vaak wandelen.
Meer en meest zijn de vergrotende en overtreffende trap van veel: veel - meer - meest. Vaak - vaker - vaakst en veel - meer - meest betekenen nagenoeg hetzelfde. Ze kunnen dus in veel zinnen allebei gebruikt worden: Hij gaat vaak bij zijn buren op bezoek.
Correct is: veel te veel. Veels te veel is gewestelijke spreektaal. Ik zal de spelling alvast aanpassen: Veels te ipv veelst te.
Veelste of veel te
De juiste vorm is veel te. Veelste is net als veels te een verkeerd gespelde variant.
Zoveel en zo veel zijn allebei correct als zoveel kan worden vervangen door 'veel' of 'zo weinig'. Als in dat geval zo met een sterke klemtoon wordt uitgesproken en zo en veel dus allebei nadruk krijgen, is het gewoon om zo veel in twee woorden te schrijven.
De correcte spelling is evenveel, aaneen.
Is het hoeveel of hoe veel? Je schrijft hoeveel altijd aan elkaar en dit kan je niet los van elkaar schrijven, zoals: Hoeveel kost de Individuele training Zakelijk Engels? Hoeveel deelnemers kunnen maximaal meedoen aan de Open Groep Zakelijk Engels?
[7] bijwoorden , bijv. buiten, hier, vaak, dus, waarom ; [8] voorzetsels , bijv.
Zoveel en zo veel zijn allebei correct als zoveel kan worden vervangen door 'veel' of 'zo weinig'. Als in dat geval zo met een sterke klemtoon wordt uitgesproken en zo en veel dus allebei nadruk krijgen, is het gewoon om zo veel in twee woorden te schrijven.
Het zelfstandig gebruikte betrekkelijk voornaamwoord welke kan worden gebruikt om te verwijzen naar woorden in het meervoud of naar de-woorden in het enkelvoud. Het kan dan altijd door het betrekkelijk voornaamwoord die worden vervangen.
Apostrof + s
De apostrof is verplicht als de naam eindigt op: een lange klank die met één enkele a, i, o, u of y wordt geschreven: Anna's jas, Evi's moeder, Otto's jas, Adu's tas, Randy's moeder; op een enkele e die als 'ee' klinkt: Zoë's baan.
De correcte vervoeging is je/jij vindt.
Als het onderwerp je/jij achter de persoonsvorm staat, is de correcte vervoeging vind je/jij. Bij combinaties met je is het niet altijd even duidelijk of je het onderwerp van de zin is. Als u daaraan twijfelt, kunt u je proberen te vervangen door jij of jou(w).
Antwoord. Als dankbetuiging is zowel dank je wel als dankjewel correct. Het zelfstandig naamwoord (een) dankjewel wordt aan elkaar geschreven. Hetzelfde geldt voor dank u wel / dankuwel respectievelijk (een) dankuwel.
Als het voornaamwoord de functie van onderwerp vervult, is jij de correcte vorm.Als het om een lijdend of meewerkend voorwerp gaat, is jou correct. Die dubbele analyse is bijvoorbeeld mogelijk in zinnen met een meewerkend voorwerp.
De officiële spelling maakt het volgende onderscheid: ten slotte is juist in de betekenis 'tot slot'.Tenslotte (één woord) betekent 'per slot van rekening, immers'.
Het meest voorkomende Nederlandse woord is de, gevolgd door ja, en, uh, een, ik, dat, van, is, die, in, niet, maar, dat, dan, je, ook, op, het en ze. Dat blijkt uit het Corpus Gesproken Nederlands, een verzameling van zes miljoen woorden uit het dagelijkse, mondelinge taalgebruik.
Niemand kent nog wem (het verbrede uiteinde van een ankerarm), fijfel (een dwarsfluit), saguweer (soort palmwijn), fep (een woord voor sterkedrank), dawet (een niet-alcoholische drank), of falbala (soort boordsel aan vrouwenkledij of gordijnen).
Gisteren was het woord 'OK' 175 jaar oud. Het is het meest gebruikte woord ter wereld, zelfs meer dan 'mama'. Volgens professor Metcalf is OK een afkorting van 'orl korrekt' dat eigenlijk 'all correct' (alles in orde) had moeten zijn. Dit ontstond in de jaren 1830.
Zowel zootje als zooitje is correct. Zootje is gebruikelijker dan zooitje. Wat een zootje ongeregeld.
Na een gelijkheid (stellende trap) schrijf je als.Na een ongelijkheid (vergrotende trap) schrijf je dan.
Of je de uitroep als o of als oh schrijft, hangt van de uitspraak af. De spelling o past bij de uitspraak met een 'open' o-klank, net als in zo en hallo. Oh heeft een 'doffere' o-klank, ongeveer als in door. De uitroepen o en oh bestaan allebei; ze kunnen onder meer vreugde, verdriet, verwondering en schrik uitdrukken.
In verzorgde schrijftaal is dan de aan te bevelen vorm na een vergrotende trap (zoals jonger, beter, liever) en na anders en combinaties met ander(e). Als gebruiken we na de woorden even, (net) zo, evenveel, (net) zoveel, hetzelfde en dezelfde.
Dan komt na een vergrotende trap en na anders en ander(e): groter dan, kleiner dan, anders dan. Als komt na vergelijkingen met zo en even: zo groot als, even klein als.