De lijm is gemaakt van het slijm van de naaktslak. Die laat een plakkerige substantie achter om zich te verdedigen tegen vijanden. Uit het experiment blijkt dat het goedje niet giftig is en drie keer zo sterk is als andere medisch plakmiddel.
Er komen 2 gevaarlijke wormsoorten voor in het slijm van de slak. Dat is de longworm en de Franse hartworm (eigenlijk ook een longworm), ofwel de Angiostrongylus vasorum. Deze longwormen kunnen uiteraard ook voorkomen in andere dieren die slakken eten, zoals knaagdieren, kikkers en vogels.
De platworm leverbot (Fasciola hepatica) leeft vooral in waterslakjes en runderen, maar heeft sinds 1960 ook (minstens) zes mensen in België ziek gemaakt. 'Ook deze ziekte is bij ons dus zeer zeldzaam', zegt Dorny. Onlangs beschreef hij twee gevallen in het wetenschappelijke tijdschrift Emerging Infectious Diseases.
Ook al is een slak zelf niet giftig, wat op zijn menu staat kan voor ons wél giftig zijn. Daarom moet je slakken eerst laten 'ontslakken'. Dat wil zeggen: drie tot vier dagen alleen maar slablaadjes of ander groenvoer laten eten, zodat alle gifstoffen van planten en bestrijdingsmiddelen uit het slakkenlijf verdwijnen.
Ja, het spelen met en/of het eten van een slak kan gevaarlijk zijn voor een hond. Een slak (of een kikker) kan namelijk tussengastheer zijn van verschillende parasieten. Ook het slijm dat van een slak komt kan je hond besmetten.
Slakken zijn gevaarlijk voor honden en katten
Alle slakken kunnen gevaarlijk zijn voor honden en katten! De slak kan dus drager kunnen zijn van parasieten zoals longworm die de naam Angiostrongylus vasorum heeft. Deze worm wordt verwarrend genoeg ook wel de Franse hartworm genoemd.
Slakken, mosselen en garnalen kunnen ook geen pijn ervaren. En zelfs een kreeft die schreeuwt als hij in kokend water wordt gegooid, voelt geen zier. Het zenuwstelsel van deze ongewervelde dieren is gewoonweg te simpel. Zo simpel dat ze geen benul hebben van wat er gebeurt.
Honden zijn erg nieuwsgierig en willen slakken onderzoeken en opeten. Naaktslakken produceren een vies smakende stof als afweermechanisme, maar dat is niet altijd genoeg om een hond tegen te houden. Vaak ook slikken honden de slakken per ongeluk door.
Maar slakken vreten ook aan de bladeren en stengels van grotere planten. Dit slijmerige ongedierte kan trouwens ook ziektes overbrengen, aangezien ze zich voeden met uitwerpselen van dieren.
Naaktslakken vreten aan bladeren van vrijwel alle groenten. Ze bijten niet, maar raspen gaten.
Bel direct de dierenarts
Als je hond weleens slakken eet en je hond toont één van de bovenstaande symptomen, neem dan direct contact op met je dierenarts. Om te achterhalen of je hond besmet is met de worm kan de dierenarts een ontlastingsonderzoek uitvoeren, of een sneltest doen op bloed.
Sterk ruikende planten zijn ouderwetse planten als salie, tijm, Oost-Indische kers, goudsbloem, geranium, lavendel, vingerhoedskruid, viooltjes, varens en klimop. Slakken hebben hier een hekel aan. Daarbij is het verstandig om de planten vroeg in de ochtend water te geven.
Huisjesslakken zijn iets “aangenamer” te vangen dan naaktslakken… Je kan ze doodtrappen of je kan ze ook “verdrinken” in heet water. Giet het op tijd weg want het begint al snel te stinken. Een plank op de grond leggen in de (moes)tuin zorgt er voor dat ze hieronder kruipen om overdag te schuilen.
Misschien is dit wel de meest eenvoudige manier om slakken in de tuin te bestrijden. Je kunt slakken namelijk gewoon oppakken en ergens anders weer uitzetten. Als je er niet op zit te wachten om de slakken met je blote handen op te pakken, kun je hier ook een speciale slakkentang voor gebruiken.
Eet je hond of kat een slak, dan kan hij besmet worden met larven van de longworm. Slakkenslijm kan ook vol larfjes zitten. Als je hond of kat dan gras eet of uit een waterplas drinkt, dan kan hij ze op die manier binnen krijgen.
De parasiet komt oorspronkelijk voor bij ratten. In de uitwerpselen van ratten zitten larven van de longworm, die vervolgens worden opgegeten door (naakt)slakken. Het aanraken van slakken wordt daarom ten strengste afgeraden door de artsen.
Het lichaam van een slak bestaat voor een heel groot deel uit water. Bij landslakken zorgt de slijmerige huid er voor dat ze niet uitdrogen. Het slijm komt vooral van pas bij de voortbeweging van de dieren. Wanneer slakken verticaal moeten klimmen, scheiden ze een ander soort slijm af.
Slakkenslijm wordt al eeuwenlang door de slakken zelf gebruikt om er hun huisjes mee te herstellen. Het zou echter ook een positief effect hebben op onze huid. Het maakt komaf met acne, vervaagt littekens én verjongt de huid.
tijgerslak of aardslak eetbaar? zijn, maar ze zijn niet giftig. normaliter niet in de voedselketen van mensen voorkomt. Deze parasiet veroorzaakt een verhoogde hersendruk.
Dit gat zie je bij de meeste landslakken en is een ademopening. Als je het gat aanraakt, trekt de slak hem snel in en blijft er niets meer van over. Dit doet hij ter bescherming. De ademopening staat in verbinding met een heuse slakkenlong.
Zoals gezegd dienen ze als voer voor egels en vogels, dat alleen al is nuttig. Daarnaast ruimen naaktslakken dode planten op, en in de grond woelen ze de aarde om. Niet zomaar doodmaken dus, die naaktslak.
De eieren zijn veelal iets ovale, lichtgekleurde ballen die in een trosje met daaromheen een slijmerige substantie worden gelegd. Soms worden de eieren op bladeren of tegen bomen aan gelegd, maar rechtstreeks op de grond komt vaker voor. Het komt ook voor dat eieren aan de onderkant van een blad wordt gelegd.
Het is wel duidelijk dat je jouw hond, kat, konijn, knaagdier of vogel dus beter niet kan laten spelen met slakken. Zeker jonge dieren vinden slakken vaak erg interessant en gaan dan spelen met de slak.
De Franse hartworm, Angiostrongylus vasorum
Deze worm leeft in de kleinere bloedvaten van de longen en geeft daarmee ook andere klachten dan de echte longworm. Het geeft meer klachten voor de conditie en het uithoudingsvermogen van je hond: Sloomheid.