Het is oké om te huilen Je hoeft je hier niet voor te schamen of te verbergen. Door jezelf toe te staan om te huilen, geef je jezelf de ruimte om te genezen en te groeien tijdens het rouwproces. Let op: Iedereen gaat op zijn eigen manier om met verdriet; er is geen juiste of verkeerde manier tijdens het rouwproces.
Een van de redenen dat je geen verdriet voelt, kan zelfbescherming zijn. Je kan jezelf bijvoorbeeld voor de gek houden door te denken dat iemand op vakantie is en weer terugkomt.,. Dit gebeurt vaak als iemand plotseling of onverwachts is overleden, nabestaanden blijven dan in shock achter.
Begraafplaatsen bieden een veilige, serene plek om dat verdriet te uiten. Je kunt altijd huilen bij een graf . Je kunt ook in stilte zitten, overpeinzen of bidden en je hart even tot rust laten komen. Als je een wervelwind van emoties voelt na een verlies, kan het een enorme opluchting zijn om een plek te hebben waar je een puinhoop kunt zijn.
Probeer jumping jacks, push-ups of jog op de plek , als je genoeg ruimte en privacy hebt, doe dit dan voor de begrafenis. Anders kan jezelf knijpen al genoeg zijn om te stoppen met huilen. Anderen bijten in hun wang, graven hun nagels in de palm van hun hand of rekken zich uit als afleiding.
Hoe lang rouw duurt, is voor iedereen anders. Het verschilt per dag hoe je je voelt. Bijvoorbeeld: de ene dag voel je je best goed, de andere dag misschien erg verdrietig. Elk mens denkt en voelt andere dingen.
Mannen kunnen huilen . Mannen zouden moeten huilen. Ze hebben dezelfde leidingen en neurologische bedrading als vrouwen, in dit opzicht.
We kunnen pijn en verdriet van binnen voelen, maar dat leidt niet altijd tot tranen. Huilen op een begrafenis is niet de enige indicatie van de pijn, het verdriet, de verwarring of de woede die we op dat moment voelen. Of misschien ervaren we helemaal geen van die emoties .
Hoewel een huilbui niet per se bij iedereen voor opluchting zorgt, kunnen tranen in ieder geval zorgen voor troost en hulp. Het laat jouw omgeving weten dat je steun nodig hebt. Een potje janken is niét zwak, maar verbindt. Huilen is niets om je voor te schamen!
Anderen voelen zich misschien een tijdje verdoofd of kunnen niet huilen. Sommige mensen ervaren schommelingen tussen extremen. U zult merken dat deze verschillen conflicten kunnen veroorzaken, omdat mensen tegelijkertijd tegenstrijdige emoties ervaren. Maar het is belangrijk om te onthouden dat al deze reacties normaal zijn.
Veel mensen in rouw hebben ervaring met knipperende lichten, muziekjes die opeens gaan spelen, een bepaald nummer dat je hoort op de radio, nét als je hem aanzet, een geur in huis. Enfin, er zijn allerlei tekens waarmee jouw overleden dierbare misschien laat merken dat hij nog bij je is!
Huilen bevordert de fysiologische balans van het lichaam doordat je hartslag tijdens het huilen toeneemt. Emotionele tranen veroorzaken een andere lichamelijke reactie dan tranen die voortkomen uit andere prikkels. Zo bevatten ze meer hormonen met de proteïnen prolactine, corticotropine en leucine.
Frustrerende situaties
Als je kijkt naar situaties waarin mensen zich machteloos voelen door een groot verlies, zoals een overlijden, liefdesverdriet of heimwee, zijn de verschillen tussen mannen en vrouwen een stuk kleiner. Voor zowel mannen als vrouwen geldt: af en toe huilen is geen teken van zwakte.
Zet je gevoelens op papier
Wanneer je verdrietig bent, denk je vaak aan niets anders. Door je gevoelens en gedachten op papier te zetten, kan je met afstand naar de situatie kijken en makkelijker je verdriet verwerken.
Het kan ongemakkelijk zijn als je uit de toon valt bij de andere gasten. Zorg er dus voor dat je niet te veel opvalt. Het dragen van bijvoorbeeld felle kleuren, opvallende prints en sieraden of sportkleding is af te raden.
Tranen zorgen ervoor dat je je een beetje verlicht en vrij voelt. Krop je gevoelens en emoties dus vooral tijdens de rouwperiode niet op en laat je tranen de vrije loop. Behalve de ontspannende werking heeft huilen ook een andere functie. Huilen is voor anderen vaak een signaal dat iemand hulp en warmte nodig heeft.
Als je afscheid neemt van een geliefde, is het volkomen normaal – en acceptabel – om te huilen . Je rouwt om het verlies van iemand die je kende en voelt je erg verdrietig dat diegene er niet meer zal zijn in je leven. Je hoeft de tranen niet in te houden als ze komen. Natuurlijk huilt niet iedereen op een begrafenis.
Tijdens de begrafenis…
Als je ze goed kent, wil je misschien langer bij ze blijven. Als je echter niet zo close met ze bent, is een beleefde erkenning van je medeleven zoals " Het spijt me zo " of een knuffel voldoende, zodat ze de kans krijgen om met anderen te praten.
Ten eerste is het passend om simpelweg te zeggen: “Gecondoleerd” of “Veel sterkte“. Dit zijn basisuitdrukkingen die de nabestaanden laten weten dat je aan hen denkt tijdens deze moeilijke periode. Voel je vrij om jouw eigen woorden toe te voegen als je een persoonlijke band hebt met de overledene of de nabestaanden.
Wees geduldig. Rouwreacties komen en gaan, en kunnen zich over vele maanden en jaren openbaren. Na verloop van tijd leer je je echter aan te passen aan het leven zonder hun fysieke aanwezigheid en begin je je meer te richten op de vreugde die ze in je leven brachten dan op het immense verdriet dat hun dood met zich meebracht. De tijdlijn van ieder mens is anders.
Rouw uit zich vaak fysiek, doorgaans in de vorm van intense moeheid of pijn. Hongaars onderzoek vergeleek de klachten van bijna tweehonderd rouwenden met zo'n vierduizend niet-rouwenden. Hoofdpijn, borstpijn, duizeligheid en obstipatie bleken allemaal meer voor te komen onder de rouwenden.
Fase 3: Verrotting - 4 tot 10 dagen na overlijden
Bacteriën breken weefsels en cellen af en laten vloeistoffen vrij in lichaamsholten . Ze ademen vaak in de afwezigheid van zuurstof (anaëroob) en produceren verschillende gassen, waaronder waterstofsulfide, methaan, cadaverine en putrescine als bijproducten.
Er was echter slechts sprake van een klein effect. Bovendien waren er geen significante verschillen tussen de hartslagfrequentie van huilers en niet-huilers. De conclusie uit de huidige studie is dat huilen geen effect heeft op de hartslagfrequentie. Crying is a frequent and common expression of emotions.