Iedereen voelt zich weleens eenzaam. En in veel gevallen verdwijnt dat vanzelf als je weer beter in je vel zit. Maar als je je lange tijd of erg alleen voelt, wordt het een probleem. Iedereen heeft het nodig om gezien en gehoord te worden.
Het gevoel buitengesloten te zijn, het gevoel van eenzaamheid, prikkelt exact hetzelfde hersengebied als wanneer iemand fysieke pijn heeft. Daaruit volgt dat eenzaamheid een fysiek verschijnsel is. We hebben verbinding met anderen nodig om ons gezond te ontwikkelen. Als kind, maar net zo goed in ons volwassen leven.
Chronische of langdurige eenzaamheid kan alle soorten mensen treffen . Het is makkelijk om aan te nemen dat iemand die van nature verlegen en introvert is het meeste risico loopt, maar extraverte, Type A, persoonlijkheden kunnen ook lijden aan chronische eenzaamheid, ook al lijken ze de gangmaker van het feest.
Je kunt je eenzaam voelen als je je niet verbonden voelt met andere mensen. Je mist bijvoorbeeld een band met anderen of je hebt minder contact met mensen dan je zou willen. Hierdoor kun je je alleen, onzeker of verdrietig voelen. Een gevoel van eenzaamheid kun je vergelijken met een gevoel van honger.
Zij vertelde dat er drie soorten eenzaamheid zijn: existentiële, emotionele en sociale eenzaamheid.
De symptomen die het meeste voorkomen bij eenzaamheid zijn: Je hebt weinig sociale contacten.Je voelt je niet verbonden met anderen.Je voelt geen sociale steun.
“Klopt, nagenoeg iedereen kent dat gevoel wel. Niet leuk, maar gelukkig kunnen we best tegen een stootje. Als het eenzame gevoel te lang duurt, of zelfs chronisch wordt, kan dat serieuze mentale en fysieke klachten veroorzaken.Het werkt depressies in de hand, verzwakt het immuunsysteem en vergroot de kans op ziektes.
Mensen die niet of nauwelijks met andere volwassenen praten kunnen in een isolement terecht komen waar vooral ruimte is voor piekeren en negatieve gedachten. Zie je de toekomst somber in en zie je geen uitweg meer, neem dan contact op met 113 om te praten met een van onze hulpverleners.
Veelvoorkomende redenen waarom eenzame mensen geen vrienden maken zijn: weinig vertrouwen, gebrek aan tijd, introversie, kieskeurigheid, angst voor afwijzing en pragmatische redenen (bijv. gezondheidsproblemen). Zou eenzaamheid ook gerelateerd kunnen zijn aan hoe mensen hun emoties reguleren?
1 op de 7 Nederlandse volwassenen voelt zich erg eenzaam. Onder jongeren in de leeftijd van 16 tot en met 25 jaar voelt zelfs 1 op de 4 zich erg eenzaam.
Je kan eenzaamheid herkennen wanneer je vaak negatieve gevoelens ervaart. Je voelt je leeg, verdrietig, angstig of hebt het idee dat alles geen zin heeft. Je kan je ook onbegrepen, buitengesloten of niet gesteund voelen. Eenzaamheid kan daarnaast zorgen voor mentale en lichamelijke klachten.
Het verlaten en in de steek gelaten voelen in de kindertijd kan mogelijk een rol spelen in het ontwikkelen van isolofobie. Ervaringen zoals een belangrijk persoon verliezen kunnen ook een rol spelen in het ontwikkelen van een angst om alleen te zijn.
Volwassenen die zich eenzaam voelen hebben een groter risico om een ernstige stemmings-, angst- of middelenstoornis te ontwikkelen dan niet-eenzame volwassenen. Dit is één van de bevindingen uit recent onderzoek van het Trimbos-intituut.
Sociale terugtrekking kan een aanwijzing zijn voor een hersenaandoening, zoals depressie, autisme, schizofrenie of dementie. Mensen met schizofrenie kunnen zelfs al enkele jaren vóór de diagnose minder sociale contacten hebben.
Op het moment dat iemand voelt er niet bij te horen, buitengesloten te zijn, geen verbinding te hebben met de anderen, is dat te zien. Daarom is het een lichamelijk fenomeen: je kunt het meten in de hersenen. Opvallend is dat eenzaamheid in precies hetzelfde deel van de hersenen te ziens is als lichamelijke pijn.
1 op de 8 (13 procent) geeft aan geen goede vrienden te hebben. 30 procent vindt dat hij of zij te weinig vrienden heeft en nog eens 30 procent mist een echt goede vriend of vriendin. Jongeren zijn de eenzaamste groep, van hen voelt bijna 4 op de 10 (37 procent) zich regelmatig eenzaam.
Ook eenzame mensen kunnen gelukkig zijn. Uit onderzoek van het CBS blijkt dat mensen met weinig contacten, zich niet per definitie eenzaam voelen. In 2015 gaf zo'n vier procent van de Nederlanders van 15 jaar of ouder aan geen regelmatige contacten te hebben met familie, vrienden of buren.
Recent onderzoek maakt korte metten met dit gepieker en geeft duidelijkheid. Uit het onderzoek komt namelijk naar voren dat volwassenen helemaal geen uitzinnig grote vriendengroepen hebben, maar gemiddeld 4 beste vrienden en 7 goede vrienden. Het onderzoek werd uitgevoerd door social media-platform Snapchat.
Eenzaamheid “ kan ernstige mentale en fysieke complicaties hebben die verergeren als ze genegeerd worden .” Ze voegde toe dat “sociale isolatie en eenzaamheid leiden tot een hoger risico op hoge bloeddruk, hartziekten, obesitas, angst, depressie, geheugenproblemen en zelfs de dood.”
Eenzaam zijn is ongezond
Veel ongezonde mensen zijn minder goed in staat om sociale contacten te onderhouden, omdat ze bijvoorbeeld minder mobiel zijn of weinig prikkels kunnen verdragen. Volgens een onderzoek van de Brigham Young University hebben eenzame mensen zelfs 26 procent meer kans om te eerder te overlijden.
We weten uit eerder onderzoek dat mensen die zich eenzaam voelen meer kans hebben om hersenziekten als dementie te ontwikkelen. Er zijn daarnaast steeds meer aanwijzingen dat eenzaamheid samenhangt met het volume en de structuur van de hersenen.
Als je je eenzaam voelt, ben je geneigd om je terug te trekken. Je ontwikkelt steeds meer negatieve gedachten zoals “Ik ben tot last voor anderen” of “Zie je wel, niemand wilt met me omgaan”. Deze negatieve gedachten versterken gevoelens van somberheid. Omgekeerd kan een depressie het gevoel van eenzaamheid versterken.
De meest voorkomende drie soorten zijn emotionele, sociale en existentiële eenzaamheid.