Als u bloed braakt, neem dan direct contact op met uw huisarts. De huisarts zal u dan lichamelijk onderzoeken. Hierbij gaat uw huisarts op zoek naar tekenen van shock en kan hij een rectaal onderzoek doen omdat bloed in de stoelgang of donkere ontlasting erop wijst dat er een bloeding aan de gang is.
Bij bloedbraken door slokdarmspataders is het gebraakte bloed helderrood. Deze bloedingen stoppen vaak snel, maar beginnen weer gemakkelijk. Ze kunnen levensbedreigend zijn. Bij een Mallory-Weiss-scheur is er eerst krachtig uitbraken van de maaginhoud, met nadien braken van een meestal grote hoeveelheid helder bloed.
Bloed ophoesten kan onschuldig zijn, maar er kan ook een ernstige aandoening aan de basis liggen. Hemoptoë mag niet verward worden met het ophoesten van bloed dat uit de mond of keel afkomstig is. Ook bloedbraken is niet hetzelfde als bloed ophoesten.
Als u een erge hoestbui heeft, kan er bloed in uw slijm zitten. Dit bloed komt uit uw luchtpijp of longen. Vaak is het een klein beetje bloed, maar u kunt ook veel bloed ophoesten of klodders bloed. Een ontsteking van de longen is meestal de oorzaak van het ophoesten van bloed.
Vaak voorkomende klachten bij mensen die door veel drinken last van hun maag hebben, zijn overgeven en maagpijn. Het overgeven van bloed kan wijzen op een beschadigd slijmvlies. Langdurig teveel drinken kan uiteindelijk leiden tot een maagvliesontstekking of een maagzweer.
In het kort
Bloed braken is het gevolg van een bloeding in het eerste deel van het maag-darmstelsel. De kleur van het bloed kan van helderrood tot teerachtig zwart zijn. Bij bloed braken kunt u zelf niks doen, neem direct contact op met uw huisarts.
Mogelijke klachten bij een maag- of darmbloeding
Patiënten kunnen bloed braken en/of zwarte teerachtige ontlasting hebben. Ook kan er zichtbaar helderrood bloed bij de ontlasting te zien zijn. Welke kleur de ontlasting heeft, hangt af van de plek waar de bloeding zit.
Als de bloeding heel heftig is en als iemand op korte tijd dus veel bloed verliest, kan een maagbloeding levensbedreigend zijn. De patiënt moet dan op de afdeling intensieve zorgen worden opgenomen.
Wanneer u na het poetsen bloed uitspuugt, kan dit een signaal zijn van een ontsteking. Neem dit serieus, want gezond tandvlees bloedt niet. Het is in ieder geval belangrijk meteen actie te ondernemen. Als u niet doet, dan kan dit gevolgen hebben voor uw gebit en uw lichamelijke gezondheid.
De meest voorkomende reden voor het ophoesten van bloed is een borstinfectie . Als er een specifieke oorzaak wordt gevonden, zijn de meest voorkomende oorzaken: longontsteking - een zwelling (ontsteking) van het weefsel in een of beide longen, meestal veroorzaakt door een infectie met een kiem (bacterie of virus)
Mensen met longkanker hebben in het begin vaak onopvallende klachten, zoals veel hoesten of vermoeidheid. Deze klachten komen ook voor bij onschuldige aandoeningen, zoals een griep of verkoudheid. Hierdoor komen mensen vaak laat bij een arts en wordt de diagnose longkanker ook laat gesteld.
Bloed in uw speeksel kan afkomstig zijn van uw neus of sinussen . Een veelvoorkomende reden hiervoor is postnasale drip, waarbij slijm uit uw sinussen langs de achterkant van uw keel druppelt. Als uw neusholtes geïrriteerd, ontstoken zijn of kleine gescheurde bloedvaten hebben, kan het bloed zich 's ochtends met speeksel vermengen.
Kleine bloedingen kunnen overal voorkomen waar zich tumorul- ceraties in de huid bevinden, bijvoorbeeld bij uitgezaaide borstkanker. Wanneer door tumorgroei een slagader is aangetast, kan een levensbedreigende bloeding ontstaan, met binnen enkele minuten de dood tot gevolg.
U kunt bij het ophoesten spoortjes bloed in uw slijm hebben. Dit ontstaat wanneer uw luchtpijp te droog is en er korstjes ontstaan. Doordat u deze korstjes loshoest, raakt uw luchtpijp beschadigd en geïrriteerd. Ook kan het zijn dat de canule tegen uw luchtpijp drukt, hierdoor ontstaat irritatie van uw luchtpijp.
De buik van het slachtoffer kan blauwe vlekken vertonen en kan hard en gespannen aanvoelen. Het slachtoffer heeft mogelijk veel pijn ter hoogte van de buik en kan de benen hebben opgetrokken. Het slachtoffer kan bewustzijnsstoornissen hebben. Soms is bewusteloosheid het enige symptoom.
Door een massale bloeding kan iemand in shock raken. De bloeddruk daalt dan gevaarlijk, de hartslag stijgt en iemand is grauw en koud. Uiteindelijk raakt iemand buiten bewustzijn en kan overlijden.
Bij bloed ophoesten zie je meestal een stipje of streepje bloed in het slijm dat je ophoest. Meestal is de oorzaak een ontsteking in je longen. Het kan ook komen door COPD of longkanker.
Andere klachten kunnen zijn: misselijkheid, braken, weinig eetlust, zuurbranden of opgeblazen gevoel. Soms kan een maagzweer een bloeding veroorzaken. Meestal uit zich dat door een zwarte teerachtige ontlasting of door het braken van bloed.
Een andere veelvoorkomende oorzaak van bloedbraken is een bloeding uit scheurtjes in het slijmvlies van de slokdarm, zogenaamde Mallory-Weiss-scheurtjes. Deze scheurtjes ontstaan wanneer iemand over een langere periode veel heeft moeten braken. Ook spataderen in de slokdarm kunnen een bloeding veroorzaken.
Gewichtsverlies door verminderde eetlust en afkeer van bepaald voedsel. Een pijnlijk gevoel in de maagstreek, misselijkheid en een vol gevoel in de boven-buik. Bij een tumor in het gebied van de maagingang kunt u het gevoel hebben dat het eten niet wil zakken en blijft steken achter het borstbeen.
Gemiddeld verliezen vrouwen tot 500 milliliter bloed. Overmatig bloedverlies betekent dat je meer dan een halve liter bloed verliest. Verlies je meer dan 1 liter, dan is er sprake van ernstige fluxus. Deze complicatie kan leiden tot bewusteloosheid en shock en kan daarom best gevaarlijk zijn.
Altijd behandeling nodig in het ziekenhuis
Soms is de bloeding zo heftig dat iemand eraan overlijdt. Bij een bloeding van de slokdarm (of de maag) moet u altijd meteen naar het ziekenhuis. Alleen daar kunt u de goede behandeling krijgen.
Signalen van een inwendige bloeding kunnen zijn:
Bloed bij je ontlasting, door een bloeding in je darmen of je maag. Grote bloeduitstortingen door bloedingen in de grote spieren in het lichaam. Gewrichtsbloedingen, die eerst voor stijfheid in de gewrichten zorgen zonder pijn of zichtbare signalen van bloeding.