Een goed biefstukje heeft een grove marmering van wit vet over het gehele stuk vlees. Deze zal bij de bereiding goed smelten in het vlees en een sappig en mals eindresultaat geven. Als dit bijna niet te zien is of een bruine/gele tint heeft, is het vlees oud en moet je het absoluut vermijden.
Steaks, schnitzels en braadstukken van rundvlees kan je gewoon eten als ze nog roze of rood van binnen zijn, zolang ze van buiten maar gaar zijn. Het is dus extra belangrijk dat het gaat om vlees uit één stuk. Hamburgers, gehakt en worsten vallen hier niet onder en zijn beter om door te bakken tot het helemaal gaar is.
Bedorven vlees kan een onaangename geur, een verkleurde of plakkerige textuur en een vreemde smaak hebben. Het is belangrijk om te onthouden dat niet alle bedorven vleesproducten dezelfde symptomen hebben. Soms kan het vlees er nog steeds normaal uitzien en ruiken, maar toch besmet zijn met schadelijke bacteriën.
Vlees heeft grijze of bruinachtige kleur
Ook deze kleur wordt veroorzaakt door myoglobine. Het vlees aan de buitenkant van de verpakking wordt blootgesteld aan meer zuurstof, waardoor het die rode kleur krijgt. Het vlees in het midden van de verpakking komt niet in aanraking met zoveel zuurstof.
Hoewel het uiterlijk een manier kan zijn om te zien of biefstuk slecht is, is vlees dat bruin wordt niet per se bedorven . Oxidatie — wanneer rundvlees wordt blootgesteld aan zuurstof — start een chemische reactie die ervoor zorgt dat de rode myoglobine in het vlees van kleur verandert. Dit is normaal.
Bruine biefstuk is niet altijd een teken dat het bedorven is. Biefstukken die een paar dagen in de koelkast hebben gelegen, kunnen bruin worden door het natuurlijke oxidatieproces. Als de biefstuk echter ook over de houdbaarheidsdatum is, stinkt en slijmerig aanvoelt, is het niet veilig om te eten .
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? Het vlees heeft een afwijkende licht zure geur, is grauw verkleurd of plakkerig. Eet geen vlees dat er raar uitziet of niet goed ruikt.
Het goede nieuws is dat het vlees of gevogelte, zelfs als er een kleurverandering optreedt, nog steeds prima te eten is, zolang het maar op de juiste manier in de koelkast of vriezer wordt bewaard en binnen een veilige periode wordt geconsumeerd (tot twee dagen voor gehakt en vijf dagen voor andere stukken).
De TGT-datum geeft aan dat het product tot en met de vermelde datum veilig te gebruiken is, daarna kunnen er risico's voor de gezondheid optreden. Dat komt omdat bij verse vis en vers vlees bacteriën snel kunnen groeien. Is het over de datum, geopend of ongeopend, gooi het dan weg.
Blootstelling aan zuurstof verandert de kleur van vlees
Wanneer myoglobine in contact komt met zuurstof, vormt het oxymyoglobine, dat de felle, rode kleur van rundvlees heeft. Na enkele uren of dagen blootstelling kan de oxymoyoglobine worden omgezet in metmyoglobine, dat een bruingrijze kleur heeft.
We raden u normaal aan om uw vlees in het koelste gedeelte van uw koelkast te plaatsen (tussen 0 en 4 °C). Zelfs als het vacuüm wordt bewaard zal vlees na maximum 14 dagen niet meer eetbaar zijn. Wij raden u aan om het vlees maximum 10 dagen te bewaren.
Ja, bij een voedselinfectie ontstaan klachten, zoals diarree, misselijkheid, braken, buikpijn, buikkramp en koorts, niet eerder dan 8 uur na het eten of drinken van besmette producten.Soms zelfs pas na enkele dagen.De klachten verdwijnen meestal binnen 1 tot 3 dagen.
Echter, biefstuk die meerdere dagen in de koelkast heeft gelegen, kan ook grijs worden, wat aangeeft dat het mogelijk aan meer zuurstof in de koelkast is blootgesteld. Dit betekent echter niet per se dat het niet veilig is om te eten , vooral als het geen onaangename geur of slijmerige textuur heeft.
Rundvlees, varkensvlees en lamsvlees: Deze vleessoorten kunnen tot twee uur buiten de koelkast worden bewaard voordat ze worden bereid. Na twee uur neemt het risico op bederf aanzienlijk toe, vooral bij warm weer.
Als de houdbaarheid van het gehakt niet door toevoegingen of door het verpakkingsmateriaal wordt bevorderd en er wel contact is tussen het vlees en zuurstof, dan verkleurt het vlees. Dat is een natuurlijk proces.
U mag nooit voedsel consumeren dat er rauw uitziet en dat gekookt moet worden tot een interne temperatuur . Dit kan leiden tot voedselgerelateerde ziekten. Biefstuk moet gekookt worden tot een minimale interne temperatuur van 120°F (74°C) voor rare, 130°F tot 135°F (54°C tot 57°C) voor medium-rare en 140-145°F (60°C tot 63°C) voor medium.
Wie wel eens rundvlees heeft gekocht is bekend met het scenario: je kijkt in jouw koelkast en ziet een pakje vlees welke een ongewone groene/grijze kleur heeft gekregen. Je zul jezelf meteen afvragen of dit nog wel veilig is om te eten. Het antwoord is ja, de reden zit echter in het gebrek aan zuurstof.
FSA-richtlijnen voor houdbaarheidsdata
Eet nooit voedsel na de houdbaarheidsdatum, ook al ziet het er nog goed uit en ruikt het nog goed . U kunt voedsel eten tot middernacht op de houdbaarheidsdatum die op een product staat, maar niet daarna, tenzij het voedsel gekookt of ingevroren is.
Voor "uiterste verkoopdatum" die thuis verstrijkt, kunt u het voedsel nog een korte tijd bewaren, afhankelijk van wat het is. Enkele veelvoorkomende producten zijn gehakt en gevogelte (1 tot 2 dagen na de datum), rundvlees (3 tot 5 dagen na de datum) , eieren (3 tot 5 weken na de datum).
Kijk, voel en ruik het vlees voor belangrijke aanwijzingen over de versheid ervan. Kijk: Rood vlees moet felrood zijn — dan is het het meest vers. Als het paars of bruin wordt, is het waarschijnlijk nog steeds veilig om te eten, maar het is blootgesteld aan wat zuurstof.
Het bruin is oxidatie. De biefstuk is prima . Sommige mensen hangen biefstuk op tot hij bijna groen en kaasachtig is en eten hem dan nog steeds. Uw biefstuk is ruim binnen het eetbereik en als u zich zorgen maakt, schroei hem dan gewoon op een iets hogere temperatuur dicht, want bacteriën zullen aan de buitenkant zitten.
Het is oxidatie en de oplossing is simpel: dep je steaks droog . Overtollig bloed en water kunnen oxideren en je vlees bruin maken. Dep je steaks dus droog om ervoor te zorgen dat je steaks vers en lekker blijven. Dep je rundvlees altijd direct droog nadat je de verpakking hebt geopend, vooral als je het niet meteen gaat koken.
En vlees moet niet 'stroperig' zijn. Eventuele vetdooradering (marmering) of vetrandjes moeten mooi wit zijn en niet te veel vergeeld wit. Ook dat ziet er al niet zo fraai uit (zweterig). Als vlees nog 'aan het been' zit, is dat op zich heel mooi, maar het kan iets sneller bederven.
Deze verdonkering is te wijten aan oxidatie, de chemische veranderingen in myoglobine door het zuurstofgehalte. Dit is een normale verandering tijdens opslag in de koelkast. Rundvlees dat bruin is geworden tijdens langdurige opslag kan bedorven zijn, een vreemde geur hebben en plakkerig aanvoelen en mag niet worden gebruikt.
Vlees dat echt bedorven is, kan behoorlijk stinken. Het kan bijvoorbeeld ranzig ruiken of naar rotte eieren. Vlees dat zo ruikt, kun je niet meer eten. Ook niet als de TGT-datum nog niet is verstreken.