'Gilles de la Tourette is een ticstoornis, je maakt dan onwillekeurige bewegingen en geluiden. Ook gaat het vaak gepaard met andere stoornissen, zoals ADHD en OCS of dwangstoornis.
Gilles de la Tourette is een neuropsychiatrische aandoening. Het is genetisch, je bent er dus mee geboren. De klachten kunnen behandeld worden, maar je kunt er niet van genezen. Bepaalde dagelijkse gebeurtenissen of stress kunnen de klachten verergeren.
Het syndroom van Gilles de la Tourette (GTS ) is een neuro-psychiatrische aandoening, gekenmerkt door tics. Een tic is een plotselinge, snelle, terugkerende, niet-ritmische beweging of geluid. Naast motorische en vocale tics of een combinatie hiervan bestaan er ook samengestelde tics.
Het syndroom van Gilles de la Tourette (ook wel stoornis van Gilles de la Tourette) is een ticstoornis. Een tic is een plotselinge, snelle, herhaalde, niet-ritmische beweging of geluid. Geschat wordt dat Gilles de la Tourette voorkomt bij 1% van de bevolking.
Soms is een tic een symptoom van een somatische of psychische aandoening. Dan wordt dit een ticstoornis genoemd. De tic verdwijnt dan niet. Een bekende aandoening waarbij tics optreden, is het syndroom van Gilles de la Tourette.
Onder deze beperkingen vallen onder andere: Licht verstandelijke beperking, Ernstig meervoudige beperking, Autisme, Moeilijk verstaanbaar gedrag, Doofblindheid, Prader Willi Syndroom, Syndroom van Down, Syndroom van Gilles de la Tourette, Smith Magenis Syndroom en Foetaal Alcohol Syndroom.
Van Tourette kun je niet genezen. Wel bestaan er behandelingen waardoor je er meestal goed mee kunt leven. Een neuroloog kan je meer vertellen over Tourette en je adviseren over de beste behandeling voor jouw klachten. Meestal is cognitieve gedragstherapie (CGT) door een psycholoog of psychiater de eerste behandeling.
Zwangerschapscomplicaties, infectieziekten of psychosociale stress kunnen bijvoorbeeld mogelijk Tourette triggeren. We weten dat bij een deel van de kinderen Tourette begint met een infectie, bijvoorbeeld een keelontsteking. Ze krijgen dan een explosie van tics die plotseling ontstaan.
De precieze oorzaak van Gilles de la Tourette is niet bekend. Wat we wel weten is dat genetische aanleg een rol speelt. Daarbij is waarschijnlijk niet één gen betrokken, maar meerdere genen. Vervolgens zijn er één of meerdere 'triggers' voor nodig om de tics tot uiting te laten komen.
Niet iedereen krijgt Tourette. Het wordt voor een belangrijk deel al voor je geboorte bepaald. Je hebt er dan al aanleg voor, maar de tics komen vaak pas als je een jaar of zes of ouder bent.
Tourette gaat vaak samen met andere aandoeningen, voornamelijk ADHD en OCD (dwangneurose) en minder vaak ook ASS (autisme spectrum stoornis). Mensen met Tourette zijn extra gevoelig voor onder andere depressie, angststoornissen, slaap- en concentratieproblemen.
Welke medicijnen worden gebruikt bij tics? Antipsychotia kunnen soms helpen tics te onderdrukken. Voorbeelden zijn haloperidol, olanzapine, pimozide en risperidon. Cannabis wordt gebruikt bij het syndroom van Gilles de la Tourette.
Gedragstherapie. Naast advies over leefstijl (zie Zelf iets doen) is gedragstherapie de eerste keus. Ongeveer tweederde van de mensen met Gilles de la Tourette, zowel kinderen als volwassenen, hebben baat bij gedragstherapie. Bij hen verminderen de tics en zij krijgen meer controle over hun tics.
Gilles de la Tourette kan niet genezen worden. "Het is een genetische aandoening, je bent ermee geboren. Maar omstandigheden kunnen effect hebben op hoe het opspeelt. Bij stress wordt het dan erger.
De eerste tics beginnen meestal rond de leeftijd van 6 jaar. Soms doen ze zich pas later voor, maar in principe voor het 21e levensjaar. De tics kunnen je hele leven blijven. Maar in meer dan de helft van gevallen worden het aantal en de intensiteit van de tics minder rond de pubertijd.
Heftige prikkels, angst, stress en vermoeidheid kunnen de tics verergeren. Niet iedereen die last heeft van tics, heeft Gilles de la Tourette. De aandoening moet worden vastgesteld door een psychiater of neuroloog.
Een neuroloog, psychiater of psycholoog stelt de diagnose Gilles de la Tourette als: meerdere motorische tics en tenminste één vocale tic voorkomen, dit hoeft niet tegelijkertijd te zijn. de tics langer dan een jaar aanhouden. de tics zijn ontstaan voor het achttiende jaar, meestal is dit tussen het vierde en elfde ...
Het syndroom is vernoemd naar de Franse neuroloog Georges Gilles de la Tourette (1857-1904). Het syndroom is een genetische, erfelijke en neurologische aanlegstoornis die gekenmerkt wordt door motorische en vocale tics.
Tics komen vrij regelmatig voor bij kinderen en verdwijnen gemiddeld weer binnen een jaar. Van de kinderen tussen de vier en vijftien jaar heeft zo'n 12 tot 15% wel eens last van een tic. Tussen de zeven en elf jaar komen de meeste tics voor. Tics komen bij jongens en meisjes even veel voor.
Gilles de la Tourette kan niet genezen worden, maar er zijn wel behandelingen om de tics te verminderen. Beljaars heeft die behandelingen gevolgd en het heeft haar geholpen. "Een tic wordt voorafgegaan met een soort kriebel. Vergelijk het met het knipperen van je ogen.
Mensen met een dwangstoornis zijn bang dat iets helemaal misgaat en controleren daarom steeds of de deur op slot zit of wassen constant hun handen omdat ze heel erg bang zijn om ziek te worden. Als je een tic hebt dan beweegt jouw lichaam zonder dat jij dat wilt.
Motorische tics: soms snelle, plotselinge, herhaalde, schijnbaar doelloze bewegingen. Soms echter zijn de tics complex en langzaam, waardoor ze opzettelijk lijken. De motorische tics bij tourette kunnen heel onopvallend zijn.
Aangezien de tics niet onder contrôle te brengen zijn, heeft een beloningssysteem geen zin. Zo weinig mogelijk aandacht aan schenken is het beste voor iedereen. Tics gericht op personen zijn altijd onaanvaardbaar (maar kunnen wel uitgelokt zijn). Formuleer regels positief.
Oorzaken. Tics ontstaan in de hersenen (ze zijn neuropsychiatrisch) en zijn een kind dan ook niet aan te rekenen. Het lijkt er op dat een erfelijke factor een rol speelt bij het voorkomen van tics. Psychologische factoren kunnen wel bijdragen aan het ontstaan en voorkomen van tics maar er is geen oorzakelijk verband.
Ongeveer één op de vijf tot tien mensen heeft als kind wel eens last van tics. Tics zijn dus helemaal niet zo zeldzaam. Meestal gaan tics binnen een jaar vanzelf over, maar als ze blijven kan er sprake zijn van een ticstoornis.