De gemeente moet uw huishoudelijk afval inzamelen. Dat staat in de wet. Elke gemeente mag zelf bepalen hoe zij dit doet. Zo kunnen gemeenten huis-aan-huis ophalen.
De overheid is verplicht om de inzameling van huishoudelijk afval te regelen. Bedrijven dienen zelf voor de afvoer van hun afval te zorgen. Afvalinzameling bestaat al lang. In het verleden was afvalinzameling ook een manier om de waarde die in afval zat, te benutten.
Sinds 1 juli is het Besluit gescheiden inzameling huishoudelijke afvalstoffen van kracht. Gemeenten zijn nu wettelijk verplicht om gft, papier, metaal, kunststof, glas en elektronische apparatuur gescheiden in te zamelen. Voor textiel en gevaarlijke afvalstoffen gaat deze verplichting in per 1 januari 2025.
Boetes. Voor het 'niet op de voorgeschreven manier aanbieden' van afval staat een boete van €90,-. Dat is bijvoorbeeld als je je afval niet goed scheidt.
In Nederland produceren we jaarlijks bijna 490 kilo afval per persoon. Rond de 60 procent daarvan leveren we gescheiden in.
Papier, uit verpakkingskarton, kartonnen dozen en oude kranten/folders. Metaal, verscheidene soorten zoals blik en aluminium, maar ook kleine hoeveelheden koper (uit apparaten). Glas, zoals kapotte glazen, potten en gloeilampen. Textiel, zoals oude kleding.
Plakband is ander afval dan papier
Plakband en tape kunnen van verschillende materialen gemaakt zijn, maar meestal is dit afval geen papiersoort. Officieel mag dat dus niet in de papiercontainer.
90% van het verpakkingsglas (potjes en flessen) wordt gescheiden ingezameld. Vuurvast glas, ruiten, kristal en keramiek horen niet in de glasbak omdat ze een andere samenstelling hebben. Glas is oneindig te recyclen. Deksels en kurken mogen in de glasbak.
Energie-opwekking
Het 'echte' restafval verdwijnt in de verbrandingsoven, gestookt met aardgas. Als de temperatuur hoger is dan 850 graden Celsius gaat het afval in de oven en de gaskraan dicht. De lucht (zuurstof) voor de verbranding wordt aangezogen uit de afvalbunkers en door het rooster geblazen.
Afval scheiden is goed voor het milieu: de materialen worden gerecycled en dat bespaart nieuwe grondstoffen en energie. Zo wordt afval zelf een waardevolle grondstof. PMD (plastic verpakkingen, metalen verpakkingen en drankenkartons) is een stroom die veel in het dagelijkse huishouden vrijkomt.
De overheid wil dat er in 2020 minder huishoudelijk afval is. En dat 75% van dat afval wordt gescheiden. Daarmee gaat het restafval omlaag van ongeveer 250 kilo per inwoner per jaar in 2014, naar 100 kilo in 2020. Nu gooit elke Nederlander per week 4 kilo ongescheiden huishoudelijk afval weg.
Aannemende dat er net zo veel ongeinteresseerde vervuilers als milieubewuste mensen zijn en het midden evenredig is verdeeld, en de helft van de mensen een kat heeft en iets meer dan 2 keer per week de hele bak verschoont, kom je op gemiddeld ongeveer 33 + 26 = 59 zakken.
Ook afval dat uw bedrijf verlaat moet u melden. Inrichtingen die gevaarlijk afval ontvangen (zijnde een inrichting waar er sprake is van beroepsmatig verwijderen of nuttig toepassen) of inrichtingen waar de op de inrichting ontstane gevaarlijke afvalstoffen direct worden verwijderd of nuttig worden toegepast.
In hoofdstuk 10 van de Wet milieubeheer staan regels over afval. Deze regels zijn uitgewerkt in de volgende documenten: Besluit melden bedrijfsafvalstoffen en gevaarlijke afvalstoffen.
Kleine plastic spullen (die geen verpakking zijn) horen bij het restafval. Grote plastic spullen zoals kapotte tuinstoelen, speelgoed en ook grote stukken piepschuim, kun je naar de milieustraat brengen.
De boetes voor het op straat gooien van afval gaat stapsgewijs omhoog. Op de eerste overtreding staat een boete van 140 euro, op de tweede 280 euro of drie dagen werkstraf, op de derde 420 euro of vijf dagen werkstraf plus een boete van 140 euro.
In Nederland produceren we maar liefst 6,5 miljard kilo restafval per jaar. Al die vuilniszakken gaan de verbrandingsoven in. Wat er overblijft wordt hergebruikt. En van de warmte die vrijkomt bij het verbranden wordt elektriciteit gemaakt.
Nu zitten er in ons restafval nog steeds veel materialen die opnieuw gebruikt kunnen worden. Denk aan groente-, fruit-, en tuinafval, plastic verpakkingen, drankkartons, papier, glas en textiel. Die materialen worden samen met het restafval verbrand.
Plastic dat onomkeerbaar hard wordt onder hitte, ook wel thermoharders of duroplasten genoemd, zijn moeilijker te recyclen omdat ze niet kunnen worden vervormd. Polyurethaan, dat vaak gebruikt wordt in schuim, verf en lijm, is zo'n soort plastic.
Aluminiumfolie als verpakking gooi je weg bij de gescheiden inzameling van metalen verpakkingen. Aluminium wordt na verbranding deels uit de verbrandingsresten van het restafval gehaald en gerecycled, maar dunne delen zoals folie verbranden en die ben je dan dus kwijt.
Vervuilde piepschuim verpakkingen zoals vleesschaaltjes horen bij het restafval. Ook kleine stukken piepschuim die in je vuilniszak passen kunnen bij het restafval. Piepschuim hoort nooit bij de gescheiden inzameling van plastic verpakkingsafval.
Gebaks- en pizzadozen mogen bij het oud papier als deze schoon en droog zijn. Oud papier is schoon en droog wanneer het grotendeels vrij is van voedselresten en vloeistoffen. De doos mag wel een paar kruimels en vetvlekken bevatten.
Ongekleurde en onbedrukte papieren servetten, tissues en keukenpapier waarmee je voedsel hebt opgedept (bijvoorbeeld bakvet uit een pan of gemorste saus), mogen bij het groente-, fruit- en tuinafval (gft).
Boeken kunnen ook bij het oud papier, maar je kunt ze ook naar de kringloopwinkel brengen of in een minibibliotheek in de buurt achterlaten.