Nee, goed gedroogde (stengels) berenklauw is niet gevaarlijk. Dat komt omdat gedroogde berenklauw geen sap meer bevat. Zelfs de haren van de berenklauw verliezen dan hun irriterende werking. Dat geldt voor mens en dier en dus ook voor honden en paarden.
Paarden zijn zeer kieskeurige eters. Als ze gras eten op de wei zijn ze heel selectief. Maar dit neemt niet weg dat ze niet in contact kunnen komen met het sap van de reuzenberenklauw. Hoewel de plant kankerverwekkende stoffen zou bevatten, wordt deze op zich niet als giftig beschouwd.
Hoe giftig is de reuzenberenklauw? De berenklauw is niet zo giftig als sommige andere planten, maar de sap van de plant bevat furocoumarinen. Na contact met het sap en zonlicht kan de huid rode jeukende vlakken, zwellingen en zelfs blaren vertonen binnen 48 uur.
Bastaardklaver | bloeitijd: mei - september
De Bastaardklaver komt vaak voor op zure weilanden en is in zijn geheel giftig. In de lente en op vochtige weilanden is het gifgehalte het hoogst maar ook in hooi en kuilvoer blijft deze plant giftig. Een hoge giftige dosis veroorzaakt leverschade en fotosensibilisatie.
Schapen blijken zeer effectief te zijn in de bestrijding van de reuzenberenklauw. De dieren houden de planten kort. Dat verhindert dat de planten tot bloei komen, waardoor ze ook geen zaden kunnen verspreiden. Voor de schapen is de berenklauw een lekkernij.
Toch kunt u in veel tuincentra, woonwinkels en bij bloemisten gewoon gedroogde reuzenberenklauwen kopen. Deze worden vaak verkocht onder de naam berenklauw, wat een inheemse, veel minder schadelijke soort met kleinere bloemen is.
Het verschil tussen fluitenkruid en berenklauw
Onthoud dat fluitenkruid dunnere stelen en iets fijnere bloemen heeft. Bovendien bloeit deze plant van april tot juni, terwijl de berenklauw van juni tot oktober (de 'gewone' variant) of van juni tot augustus (de 'reuzenvariant') te vinden is.
Als je het hebt over zeer giftige planten bij een kleine hoeveelheid dan zijn de buxus, taxus en esdoorn zeker belangrijke om goed in het oog te houden. In een minder mate giftig, maar zeker niet geschikt voor consumptie door paarden zijn onder andere de volgende planten, bomen en bloemen: Acaciaboom. Adelaarsvaren.
Wortels zijn goed, sla, selderij en sperciebonen of peultjes mag ook, maar geef je paard geen uien, broccoli, kool/bloemkool of spruitjes. De tomatenplant behoort tot de nachtschadefamilie, die niet goed is voor paarden. Maar de tomaat zelf mag weer wel.
Sommige bomen, takken, bladeren en nootjes zijn echter giftig. Denk aan de esdoorn, beuk of eik. Wilgentakken zijn erg geliefd door paarden, deze kun je gerust aan de paarden geven. Ook takken van onder andere de berk of linde zijn geschikt om te eten.
Aangezien het sap van de berenklauw giftig is, is het drogen van de berenklauw het handigste in het najaar. Al kun je de berenklauw prima het hele jaar door drogen. In de actieve bloeiperiode moet je wel voorzichtig zijn in de buurt van kinderen en huisdieren.
Een gedroogde berenklauw in je interieur
Niet alleen de gedroogde bloemen zijn mooi als decoratie, maar ook de stengels van de plant kunnen gebruikt worden. Dit zijn namelijk holle buizen die zich goed lenen voor het maken van bijvoorbeeld kerststukjes.
Het verkopen van reuzenberenklauw is verboden. Toch ziet de NVWA dat de invasieve exoot nog geregeld door bloemisten wordt aangeboden. Het gaat dan om de gedroogde takken en bloemhoofden van de reuzenberenklauw, die zeer decoratief zijn.
Wanneer kun je berenklauw plukken? Eigenlijk kun je het beste de berenklauw plukken als deze al gedroogd is, als deze uitgebloeid is dus. Zo voorkom je dat spelende kinderen of honden alsnog het giftige sap op hun krijgen. Ook scheelt dit veel tijd en energie omdat je de berenklauw niet zelf hoeft te drogen.
Deze giftige plant veroorzaakt namelijk brandwonden bij mensen én dieren. Het sap dat via de kleine haartjes van de berenklauw op de huid terecht komt bevat het stofje furocoumarine dat in combinatie met zonlicht, roze huid en blaren veroorzaakt, vergelijkbaar met brandwonden.
Steek de plant 15-20 cm onder de grond af; dit is net onder het groeipunt (indien nodig enkele keren in het seizoen herhalen). Dit is de meest effectieve methode. Afmaaien is ook een optie; dit moet meerdere keren (minimaal 5 keer) per groeiseizoen herhaald worden. Voer de plantenresten af met het groenafval.
Na 24 uur ontstaan jeukende rode vlekken of blaasjes. Hierna kunnen grote blaren ontstaan. Die blaren lijken op ernstige brandwonden en genezen pas na één tot twee weken. Er kunnen littekens ontstaan en de huid kan bruin verkleuren.
De plant is mild giftig. Inname van kleine hoeveelheden veroorzaakt geen vergiftiging. De saponinen zijn irriterend voor het maagdarmslijmvlies, en inname van relatief grote hoeveelheden kan maagdarm effecten veroorzaken, zoals koliek, braken en diarree.
Coniferen groeien overal, in bossen, tuinen, langs weides en als hagen. Vooral de naalden en de takken van de conifeer zijn gevaarlijk voor paarden. Het eten hiervan kan resulteren in benauwdheid, abortus, diarree, hartstilstand, bloedingen, niet- en blaasaandoeningen en nierbeschadiging.
Veldzuring is giftig voor dieren
De bladeren van ridderzuring of veldzuring zijn giftig voor vee, paarden en schapen en de zaden en vegetatie van de veldzuring zijn giftig voor pluimvee en kunnen dermatitis en maagproblemen veroorzaken bij runderen.