Het is zonder recept verkrijgbaar onder de merknamen Bisolbruis, Fluimucil en Hoest bruistabletten acetylcysteïne en als het merkloze Acetylcysteïne. Het is te verkrijgen in tabletten, drank, bruistabletten, zuigtabletten en poeders.
Koop dan Fluimucil keeltabletten bij Etos. Fluimucil keeltabletten helpen bij het losmaken van vastzittend slijm, zodat je het gemakkelijker kunt ophoesten. Let op: dit is een geneesmiddel. Gebruik dit middel alleen als je goed geïnformeerd bent.
Heeft u te veel van dit middel ingenomen? Klachten die kunnen voorkomen zijn: misselijkheid, braken en diarree. Wanneer u teveel van dit middel heeft gebruikt, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts of apotheker.
Slijmoplosser: de vernevelaar
Bij vastzittend slijm wordt er door veel mensen snel naar een medicijn gegrepen. Echter, deze medicijnen kunnen nare bijwerkingen hebben. Een goedwerkend alternatief hierop is fysiologisch zout, een natuurlijk product dat ook al in uw lichaam voorkomt.
Vaak wordt hier geen duidelijke oorzaak voor gevonden, zijn de klachten onschuldig en verdwijnen ze vaak vanzelf. Toch kunnen langdurige klachten leiden tot ongerustheid. Als het slijm in de keel niet verdwijnt of als er klachten bijkomen, maak dan een afspraak bij een KNO-arts.
In de neus en de longen zijn trilharen aanwezig die het slijm met het virus naar de keel transporteren. Als de trilhaartjes de hoeveelheid slijm niet aan kunnen, dan kunt u gaan hoesten. Door te hoesten wordt het slijm versneld omhoog gebracht in de keel, waarna het slijm wordt doorgeslikt of uitgespuugd.
Gebruik dit product niet langer dan 14 dagen zonder een arts te raadplegen. Heeft u te veel van dit middel gebruikt? Klachten die kunnen voorkomen zijn: misselijkheid, braken en diarree. Wanneer u te veel Fluimucil 600 mg tabletten heeft gebruikt, neemt u dan onmiddellijk contact op met uw arts of apotheker.
Gewoonlijk is 600–900 mg drie tot vier keer per dag.
Bij het vermoeden van ernstige paracetamolintoxicatie is acetylcysteïne het antidotum van eerste keus. Intraveneuze toediening van acetylcysteïne heeft hierbij de voorkeur, omdat niet-optimale therapie door braken (t.g.v. paracetamoloverdosering of bij orale inname van acetylcysteïne) is te voorkomen.
Koorts. Hoofdpijn. Oorsuizen. Stomatitis, misselijkheid, braken, buikpijn, diarree.
In geval u bemerkt dat de Fluimucil 600 mg Bruis, bruistabletten te sterk of juist te weinig werken, raadpleeg dan uw arts of apotheker. Het melden van bijwerkingen Krijgt u last van bijwerkingen, neem dan contact op met uw arts of apotheker.
Fluimucil breekt taai, vastzittend slijm af. Je kunt het gebruiken bij slijmhoest zoals bij luchtwegaandoeningen als astma, bronchitis en taaislijmziekte. Fluimucil is verkrijgbaar als capsule, tablet, bruistablet, zuigtablet, poeder, drank of inhalatievloeistof. Fluimucil is geschikt voor kinderen en volwassenen.
€ 11.99 11 .
Probeer dus altijd de oorzaak van het hoesten op te sporen, eventueel met hulp van een arts. Opgehoest slijm (sputum) kunt u gewoon doorslikken. Het slijm verdwijnt dan in de maag. Indien u dit vies vindt of indien u er misselijk van wordt kunt u het slijm ook uitspugen.
tot de orale mucolytica behoren broomhexine, dat de in het slijm aanwezige mucopolysaccharidevezels verbreekt, en acetylcysteïne en carbocisteïne, stoffen die sulfhydryl (SH) bevatten. Daarvan heeft acetylcysteïne (N-acetyl-L-cysteïne) een vrije SH-groep.
Gebruik Fluimucil niet tegelijk met middelen tegen bepaalde bacteriële infecties (antibiotica) die je moet innemen.
Fluimucil 40 mg/ml drank forte kan worden gebruikt bij vastzittende hoest en vastzittend slijm, ter vergemakkelijking van het ophoesten indien dit door taai slijm wordt bemoeilijkt. Deze suikervrije drank kan door diabetes patiënten worden gebruikt.
Een bruistablet is een pil die bruisend oplost in water doordat een van de bestanddelen gasbellen vormt na contact met water. Deze tabletten worden gemaakt door een vast bicarbonaat en een vast zuur, zoals citroenzuur, samen te persen.
Studies hebben namelijk aangetoond dat Omicron infecties soms nog besmettelijk zijn tot 10 dagen na de diagnose. Dit houdt in dat activiteiten waarbij het dragen van een mondmasker niet mogelijk is (b.v. gezamenlijk eten), niet zijn toegestaan.
Ze hebben berekend dat bij omikron gemiddeld 3,4 dagen zit tussen het moment dat iemand met het virus klachten krijgt en het moment dat een aangestoken huisgenoot de eerste symptomen ontwikkelt. Bij de deltavariant bedroeg die periode gemiddeld 3,9 dagen bij mensen uit hetzelfde huishouden.
Bij mensen met ernstige verschijnselen, zoals een longontsteking of benauwdheid kan het langer duren om te herstellen: gemiddeld 2 tot 8 weken.