De laag lucht om Mars bevat geen zuurstof, maar bestaat voor het grootste deel uit een andere stof: koolstofdioxide. Een mens zou er dus niet kunnen ademen. Het Marswagentje wist die koolstofdioxide om te zetten in zuurstof. Genoeg zuurstof zou betekenen dat er ook mensen voor langere tijd op Mars kunnen rondlopen.
Koolstofdioxide is op de rode planeet ruim voorradig: ruim 95 procent van de atmosfeer van Mars bestaat CO2, nog geen 0,2 procent is zuurstof. MOXIE heeft nu zeven experimenten gedaan, en het oogsten van zuurstof blijkt goed te lukken, zowel overdag als 's nachts en bij alle seizoenen.
Op Mars is er minder lucht dan op aarde. De atmosfeer bestaat vooral uit koolstofdioxide en een klein beetje stikstof. Er is bijna geen zuurstof, dus ademen is moeilijk! Het kan hard waaien op Mars, maar niet zo erg als op aarde.
Deze twee moleculen schijnen in de vier massieve planeten de rol over te nemen van waterdamp op de aarde. Van zuurstof heeft men geen spoor gevonden, tenzij in Uranus en dan nog in een uiterst geringe hoeveelheid.
Een duurzame zuurstofvoorziening op de rode planeet kan worden bereikt door koolstofdioxide rechtstreeks uit de atmosfeer van Mars om te zetten . Een nieuwe oplossing hiervoor is onderweg: plasmatechnologie. Waarom plasma? Lagetemperatuurplasma's of niet-evenwichtsplasma's zijn geïoniseerde gassen waarbij slechts een fractie van het gas geïoniseerd is.
De voorraad zuurstofatomen op aarde raakt dus nooit op. De atomen wisselen alleen steeds van plek. Soms zijn ze bijvoorbeeld onderdeel van gasmoleculen als CO2 of van een geoxideerd gesteente, op andere momenten zitten ze als O2 (het zuurstofgas dat we inademen) in de lucht.
De intense ultraviolette straling maakte de planeet uiterst ongeschikt voor leven, in ieder geval voor leven zoals we dat op Aarde kennen. De kanalen die vroegere waarnemers hadden gemeend te zien bleken nooit te hebben bestaan.
Momenteel is het ook heel moeilijk te voorspellen. De gemiddelde oppervlaktetemperatuur bedraagt er een frisse -63°C en de planeet heeft een ijle ongastvrije atmosfeer die vooral uit koolstofdioxide bestaat. Alsof dat nog niet genoeg is werd de hele planeet vorig jaar maandenlang getroffen door een lentestorm.
We kennen er geen. Er is geen andere wereld in het zonnestelsel met een adembare atmosfeer , en hoewel er een planeet is in het Centauri trinaire sterrenstelsel die *mogelijk* vaag op de aarde lijkt, kunnen we nog niet zeggen of dit het geval is, of dat deze ook onbewoonbaar is.
De binnenkant van Pluto is rotsachtig, dus van steen. De buitenkant bestaat vooral uit ijs. Niet alleen waterijs, zoals op Aarde als je kunt schaatsen, maar ook stikstofijs, koolstofmonoxide-ijs en methaanijs.Dit zijn allemaal bepaalde stoffen, net als zuurstof.
Al sinds de jaren 50 zijn er plannen gemaakt voor mogelijke missies, die meestal 10 tot 30 jaar in de toekomst zouden moeten plaatsvinden, maar tot op heden is er nog nooit een bemande ruimtereis naar Mars ondernomen.
Is de atmosfeer van Mars giftig? Koolstofdioxide is giftig als het in hoge concentraties wordt ingeademd (>10% of zo) . Het vormt 96% van de atmosfeer van Mars — maar het probleem met het inademen ervan is niet de CO₂-concentratie, maar de druk.
Het buitenste pak is luchtdicht en zorgt voor extra bescherming tegen de temperaturen op de maan. Daarbij hebben de astronauten ook een soort rugtas met water en lucht, zodat ze kunnen blijven ademen! Er is namelijk geen zuurstof op de maan!
Een dag op Mars (sinds de landing van de populaire sonde Mars Pathfinder vaak 'sol' genoemd) duurt 24 uur en 37 minuten.
Mars heeft wel een atmosfeer, maar die is ongeveer 100 keer dunner dan de atmosfeer van de aarde en bevat heel weinig zuurstof. De atmosfeer op Mars bestaat voornamelijk uit koolstofdioxide . Een astronaut op Mars zou de lucht van Mars niet kunnen inademen en zou een ruimtepak met zuurstof nodig hebben om buiten te kunnen werken.
Nu heeft een experiment op aarde onthuld waarom dit levengevende molecuul zo zeldzaam is in de kosmos: omdat zuurstofatomen zich stevig aan sterrenstof hechten, waardoor ze niet samen kunnen smelten tot zuurstofmoleculen .
Gerelateerd: Hoe groot is de aarde ? Onze planeet is om veel redenen uniek, maar het beschikbare water en zuurstof zijn twee bepalende kenmerken. Water bedekt ongeveer 71% van het aardoppervlak, waarbij het meeste van dat water zich in de oceanen van onze planeet bevindt. Ongeveer een vijfde van de atmosfeer van de aarde bestaat uit zuurstof, geproduceerd door planten.
De laag lucht om Mars bevat geen zuurstof, maar bestaat voor het grootste deel uit een andere stof: koolstofdioxide. Een mens zou er dus niet kunnen ademen. Het Marswagentje wist die koolstofdioxide om te zetten in zuurstof.
In de ruimte kan niemand je horen schreeuwen. Dat komt doordat er geen lucht is - de ruimte is een vacuum. Geluidsgolven kunnen zich in een vacuum niet verplaatsen. De 'kosmische ruimte' begint ongeveer 100 km boven de Aarde, waar de lucht rond onze planeet ophoudt.
Hoelang zou het duren om de planeet Mars helemaal rond te wandelen? Het antwoord is ongeveer een jaar, tenminste als je 12 uur per dag zou wandelen en geen onverwachte obstakels zou tegenkomen. De route via de polen is het kortst, maar is daarom niet de beste, vertelt een expert in Virginia (VS).
Mars kent ook seizoensvariaties en in de winter kunnen de temperaturen dalen tot wel min 130. Er zijn ook vaak stofstormen en in sommige jaren wereldwijde stofstormen die de hele planeet bedekken.
De lucht op Mars bevat voornamelijk koolstofdioxide, stikstof en argon. Met die samenstelling kan leven zoals wij dat kennen niet overleven.
De mogelijkheid van leven op Mars is een onderwerp van interesse in astrobiologie vanwege de nabijheid van de planeet en de overeenkomsten met de aarde. Tot op heden is er geen doorslaggevend bewijs gevonden van leven in het verleden of heden op Mars .
Wie ervan houdt, heeft misschien interesse in een tripje naar Mars. Of hebben we daar als mens niets te zoeken? De reis naar de rode planeet kost vele miljarden en je bent minimaal een half jaar onderweg. Daarbij wordt het ook nog een enkeltje: terugkeren is (voorlopig) onmogelijk.
In het zonnestelsel vallen alleen de Aarde en Mars in de bewoonbare zone; Venus en Mercurius staan te dicht bij de Zon, de andere planeten te ver ervandaan.