Hierdoor wordt het overtollige vocht automatisch afgevoerd naar zijn buik. Voor hydrocephalus is dus geen genezing en de drain was het enige middel om ergere hersenbeschadiging te voorkomen.
Met een boor wordt een gaatje gemaakt in de schedel. Door dit gaatje wordt de drain in de hersenkamer gebracht. Achter het oor, onder de huid, wordt via een tweede snee een pompje geplaatst, dat wordt verbonden met de drain. Het pompje regelt bij welke hersendruk het teveel aan hersenvocht wordt afgevoerd.
Hydrocefalus/waterhoofd kan hersenletsel tot gevolg hebben, als complicatie van een bloeding, letsel, ontsteking of tumor. Dit kan leiden tot neurologische (lichamelijke), emotionele, gedragsmatige en/of verstandelijke beperkingen.
Bij een waterhoofd kan het hersenvocht niet worden afgevoerd. Dat blijft achter in de holtes in je hoofd, waar de druk steeds verder oploopt. Als gevolg daarvan worden die hersenholtes groter. Bij kinderen wordt ook het hoofd groter, omdat de schedelnaden nog niet gesloten zijn.
Wat is een waterhoofd (hydrocephalus)? Ongeveer één op de duizend baby's wordt geboren met hydrocephalus, een aandoening waarbij zich te veel hersenvocht (cerebrospinale vloeistof) ophoopt in de holtes (ventrikels) van de hersenen. Deze aandoening wordt ook wel hydrocefalie of 'waterhoofd' genoemd.
Wanneer het hersenvocht niet uit de ventrikels (hersenkamers) afgevoerd kan worden of niet door de bloedbaan kan worden opgenomen, hoopt het zich op. De ventrikels worden hierdoor groter en het hersenweefsel eromheen wordt hierdoor samengedrukt. Dit kan klachten geven. Er zijn verschillende vormen hydrocefalus.
Men spreekt van een waterhoofd bij een abnormale opstapeling van hersenvocht, meestal veroorzaakt door een blokkering van de afvoer. Hierdoor neemt de druk van het hersenvocht toe. Mogelijke oorzaken zijn hersenbloedingen of infecties.
De diagnose hydrocefalie kan gesteld worden via een echo-onderzoek of een CT- of MRI-scan.
Bij een baby is een waterhoofd goed te herkennen. Bij baby's en peuters is de schedel namelijk nog niet gesloten. Daardoor kan het hoofdje makkelijk groeien. Als je baby een waterhoofd heeft, is het hoofdje van de baby groter dan normaal en de fontanel (de zachte plek op het hoofdje) kan gevoelig zijn en/of uitstulpen.
Oedeem is een zwelling als gevolg van vloeistof dat nergens heen kan sijpelen. Als er oedeem optreedt in de hersenen, kan dit echter ernstige complicaties veroorzaken. De hersenen hebben een goede doorbloeding nodig om zuurstof en voeding, zoals glucose, aan te leveren. Dit is nodig om te kunnen functioneren.
Water uit je bloed kan hierdoor in je hersencellen lopen. De hersenen kunnen dan opzwellen, dit heet hersenoedeem. Hersenoedeem kan leiden tot verhoogde druk in de schedel, infarcten en zelfs de dood. Watervergiftiging kun je voorkomen door niet te veel water te drinken.
Symptomen van een waterhoofd
Zijn de fontanellen van je baby al gesloten, dan kunnen er nog andere klachten optreden zoals: hoofdpijn, misselijkheid, braken, sufheid, problemen met zien en spierspasmen.
Als er te veel hersenvocht in je hersenholtes zit, dan drukt dit op het omringende hersenweefsel. Hoe groter de druk en hoe langer het duurt, hoe groter de kans dat je hersenweefsel beschadigd raakt. Het is daarom belangrijk dat je hersenvocht goed kan blijven doorstromen en wordt afgevoerd.
De hydrocefalie kan worden behandeld door hersenvocht af te voeren naar de buikholte of het hart. Dit wordt een ventriculo-peritoneale (buik) of ventriculo- cardiale (hart) shunt genoemd. Om deze shunt te plaatsen, is er een operatie nodig. In de shunt is een ventiel (pompje) aanwezig met een klepje.
Verschijnselen. In geval van lekkende hersen- en ruggenmergvloeistof is er hevige hoofdpijn die tijdens het zitten toeneemt en bij het liggen afneemt. Er kan hersenvloeistof naar buiten lopen via de oren (aurale liquorroe) of neus (nasale liquorroe).
Deze lekkage heeft vaak zeer vervelende gevolgen; langere hersteltijd in het ziekenhuis, plaatsing van een drain of hersteloperatie en het risico op een levensbedreigende infectie.
Bij een ruggenprik wordt met een dun naaldje hersenvocht uit het onderste gedeelte van het wervelkanaal afgenomen voor onder- zoek. Dit hersenvocht wordt in het laboratorium onderzocht op bijvoorbeeld aanwezigheid van bacteriën, bloed, suiker, eiwit en cellen.
Hersenvocht ziet eruit als water en wordt aangemaakt in de holtes van de hersenen, de hersenkamers. Deze kamers noemen we ook wel 'ventrikels'. Er zijn twee zijventrikels, een derde ventrikel (in het midden van de hersenen) en een vierde ventrikel (onderaan bij de kleine hersenen).
Hersenoedeem is een ophoping van vocht in de hersenen.
De druk stijgt en er kan duizeligheid, hoofdpijn of misselijkheid optreden. In ernstige gevallen kan de patiënt in coma raken of zelfs overlijden. Een snelle behandeling in een ziekenhuis is bij een hersenoedeem vrijwel altijd aan te raden.
Een hersenoedeem is een zwelling van de hersenen. Dit kan veroorzaakt worden door een zware hersenschudding of door zuurstofgebrek. Dit gaat vaak gepaard met hevige hoofdpijn, shock en bewusteloosheid.
De schedelbasisfractuur.
Meestal verdwijnt dit in enkele dagen zonder problemen. Een voorin gelegen schedelbasisfractuur kan ook in het dak van de neusholte verlopen, wat een open verbinding kan doen ontstaan tussen de neusholte en de schedelinhoud: de patiënten verliezen dan hersenvocht (liquor) uit de neus.
Ook de gehoorgang kan beschadigd raken, waardoor er hersenvocht uit het oor kan lekken.
De overlevingskans na een herseninfarct is hoger dan na een hersenbloeding. Herseninfarct: 80% kans op overleving na 1 maand. Hersenbloeding: 60% kans op overleving na 1 maand. Van de overlevenden met een hersenbloeding heeft ongeveer 50% nog last van een ernstige invaliditeit.
Een acute, snel opkomende drukverhoging (binnen een paar uur) kan levensbedreigend zijn: de hersenen raken ingeklemd, het bewustzijn vermindert en de persoon kan uiteindelijk in coma geraken.
Als je hoofd een klap krijgt, dan schudden je hersenen. Is die klap hard genoeg, dan raakt het hersenweefsel de binnenkant van je schedel.Soms ontstaat hierdoor schade aan de hersenen, en aan de bloedvaten die de hersenen zuurstof geven. Er kunnen zelfs bloedingen optreden.