Zorg voor een goede houding tijdens het plassen en ontlasten. Neem de tijd, ontspan de buik, benen en bekkenbodem. Wacht tot uw blaas of darmen het plassen of ontlasten op gang brengen. Pers niet mee om volledig te legen, maar wacht ontspannen tot uw blaas/ darm klaar is.
Minder druk op uw bekkenbodem kan de verzakking en uw klachten minder maken. Zo kunt u de druk op uw bekkenbodem minder maken: Val af als u te zwaar bent. Stop met roken.
Na de leeftijdsgrens van 45 gepasseerd te zijn komen bij veel vrouwen de klachten om de hoek kijken. Dit heeft met name te maken met het verslappen van de spieren, waardoor de beschadigingen aan het licht komen. Naast zwangerschap kunnen er nog andere oorzaken zijn van prolaps en prolapsklachten.
Soms moet u de blaasverzakking met de hand terugduwen om te kunnen plassen. Verzakking van de dikke darm (rectocèle) Deze verzakking kan gepaard gaan met een moeizame stoelgang. Soms moet u zelf de darmverzakking met de hand terugduwen om ontlasting te kunnen maken.
Zorg dan dat je begint met het op orde krijgen van de kracht van de bekkenbodem, de bekkenspieren (buik, bil, heup, rug) en start dan heeeel rustig. Gewoon een stukje wandelen en dan een stukje rennen. Door eerst stevig door te wandelen bouw je een goede voorspanning op in je bekkenbodemspieren.
Sommige vrouwen met een verzakking maken zich zorgen over seks. U hoeft echter niet bang te zijn dat er tijdens seks iets beschadigd raakt. De wand van de vagina is heel soepel en geeft mee. Misschien is seks wel moeilijker of pijnlijker dan eerst.
Een verzakking is niet gevaarlijk. Een verzakking kan groter worden als u ouder wordt, maar dat hoeft niet. Als er geen klachten zijn, is behandeling niet nodig. Als de verzakking wel klachten geeft, kan de behandeling bestaan uit bekkenfysiotherapie, een ring of een operatie.
De huisarts kijkt niet alleen of er een verzakking is, maar onderzoekt ook de huid rondom de vagina en de anus. Zo is het bijvoorbeeld goed te zien of je ooit uitgescheurd of ingeknipt bent en of de huid nog goed doorbloed is (wat na de overgang soms niet het geval is).
Vermijd oefeningen waarbij je je benen wijdbeens moet plaatsen denk aan een sumo squat of een uitstap lunge. Doe voorlopig geen oefeningen met een hoge intensiteit bijvoorbeeld: springen, rennen, burpees ect. Vermijd oefeningen waarbij je iets zwaars boven je hoofd moet tillen als je staat.
Bij een verzakking heeft u altijd 4 keuze mogelijkheden
Bekkenfysiotherapie: Met bekken fysiotherapie ondersteunt u de bekkenbodem spieren en daarmee de verzakking. De verzakking zal hiervan meestal niet geheel weggaan maar het kan klachten van het plassen, ontlasting of het gevoel van de verzakking wel verbeteren.
Ongeveer 40 procent van de vrouwen wereldwijd heeft een vorm van verzakking en de kans hierop neemt toe met de leeftijd. De belangrijkste oorzaak is schade of verzwakking van de spieren, steunweefsel en zenuwen van de bekkenbodem die deze organen ondersteunen.
Een verzakking is niet gevaarlijk. Een verzakking kan groter worden als je ouder wordt, maar dat hoeft niet. Als er geen klachten zijn, is er geen behandeling noodzakelijk. Wel is het zo dat bij een milde verzakking de kans op goed effect van een operatie groter is dan bij een ernstige verzakking.
Bij een voorwandverzakking is de voorkant van de vagina naar beneden gezakt in het bekken. Omdat de blaas op een deel van deze voorwand rust is de blaas ook verzakt. De verzakking is vaak te zien of te voelen als een uitpuiling van de vaginawand in de vorm van een ronde bol.
Ga op uw rug liggen, uw knieën opgetrokken en uw handen losjes langs uw lichaam. Adem langzaam in tot uw buik opbolt. Trek dan tijdens de uitademing uw bekkenbodem op vanaf het stuitje, alsof u de rits van een strakke broek dichttrekt. Trek uw stuit niet zo ver op dat hij van de grond komt.
Een verzakking ontstaat door schade aan de zenuwen, bindweefsel en spieren van de bekkenbodem. Vaak is dat het gevolg van zwangerschappen en bevallingen. Tijdens de bevalling kan het ondersteunende weefsel uitrekken en zwakker worden. Een zwakke bekkenbodem kan ook aangeboren zijn.
WELKE OEFENING IS HET VEILIGST VOOR MIJN BEKKENBODEM? Het is aangetoond dat minder belastende oefeningen, vooral wandelen, het risico op bekkenbodem disfunctie bij vrouwen verkleint. Dit betekent echter niet dat hardlopen en oefeningen met een hoog impactniveau "slecht" zijn voor de bekkenbodem.
Vermoeidheid bij verzakking
Bij een verzakking, dus ook een verzakking van de blaas, heeft u mogelijk last van zwaar gevoel in uw vagina, dat er iets niet hoort te zitten of dat er iets uitzakt. U kunt daarbij last hebben van vermoeidheid.
Je bekkenbodemspier is onderdeel van een hele spierketen. Zodra je je spieren gebruikt, wordt ook de bekkenbodem geactiveerd. Wandelen, fietsen en zwemmen zijn bijvoorbeeld prima activiteiten.
Ga op uw rug liggen, met gebogen benen en uw voeten op de grond. Leg een hand op uw buik. Let op dat bij het aanspannen van de bekkenbodemspieren ('afknijpen') uw buik-, bil- en bovenbeenspieren ontspannen blijven en uw billen op de grond blijven. Wanneer u dit een paar keer oefent gaat het steeds beter.
Bij een zwakke bekkenbodem kunnen er klachten zijn zoals minder 'gevoel' hebben bij het vrijen, moeilijker tot een orgasme komen of urineverlies tijdens het vrijen of bij een orgasme. Als er ook een verzakking bestaat is de gemeenschap soms moeilijker of pijnlijker.
Bij een verzakking aan de voorwand van de vagina met daarachter de blaas, kan een operatie een mogelijkheid zijn. Bij deze operatie brengt de gynaecoloog de uitgezakte vaginavoorwand en blaas op de plaats terug. Deze operatie noemen we een voorwandplastiek. Opereren is de meest ingrijpende behandeling.
Klachten bij een endeldarmverzakking
Moeizame stoelgang (obstructieve defecatie): Hierbij kunt u denken aan een constant gevoel tot aandrang, ontlasting die niet in één keer maar in etappes komt met vele toiletbezoeken op één dag. Bovendien kunt u het gevoel hebben dat er tijdens de ontlasting iets in de weg zit.
Echografie bij een verzakking
Met een specifieke inwendige test (de POP-Q) wordt de gradatie en soort van de verzakking bepaald, maar met een uitwendige echo kan de verzakking ook in beeld gebracht worden.