Het onderzoek doet geen pijn, sommigen ervaren wel een kriebelend gevoel. De prik van de verdoving voel je wel even. Tijdens het onderzoek worden de bloeddruk, de hartslag en het hartritme (hartfilmpje) in de gaten gehouden. Een hartkatheterisatie duurt gemiddeld 1 tot 1,5 uur.
- De eerste 2 dagen mag u niet autorijden of fietsen. - Vermijd de eerste 2 tot 3 dagen ook handen schudden, huishoudelijk werk en steunen op de pols. - Ga de eerste 3 dagen niet in bad. Wel mag u vanaf de dag na uw behandeling weer douchen, maar niet te lang en niet te heet.
Een hartkatheterisatie duurt ongeveer 30 min tot 1 uur. Soms krijgt u direct na de hartkatheterisatie een dotterbehandeling. Als we twijfelen over hoe erg de vernauwing is, kunnen we een FFR/RFR-meting doen. Als u het onderzoek via de lies heeft gehad, maken we de prikplek dicht met een eiwitplugje en een pleister.
Hartkatheterisatie is een onderzoek waarbij een dun slangetje (katheter) via de bloedvaten tot het hart wordt opgevoerd. De katheter, die een meter lang is, wordt meestal vanuit de pols door de bloedvaten naar het hart gebracht. Als via de pols niet mogelijk is, wordt de katheter vanuit de lies naar het hart gebracht.
Mogelijke complicaties zijn: bloeduitstorting of nabloeding op de plaats waar het bloedvat is geprikt. hartritmestoornissen. pijn op de borst.
U krijgt dan 6 uur bedrust waarvan u de eerste 4 uur plat moet blijven liggen. Meestal mag u ongeveer zeven uur na het einde van de katheterisatie weer naar huis. Wanneer het drukverband laat in de middag is aangelegd, moet u een nacht in het ziekenhuis blijven. Daarom wordt u verzocht wat slaapspullen mee te nemen.
Risico's en complicaties van een hartkatheterisatie
Het onderzoek verloopt bijna altijd goed, maar er zijn risico's. De volgende complicaties kunnen optreden: Een bloeding of bloeduitstorting bij de insteekopening in lies of pols (5%). Voorbijgaande hartritmestoornis (1%).
Dotteren is een behandeling die in het verlengde ligt van een hartkatheterisatie. Katheteriseren is namelijk niet alleen geschikt om de kransslagaderen te onderzoeken op vernauwingen door slagaderziekte, maar ook om die vernauwingen effectief te behandelen.
Een hartkatheterisatie gaat meestal via de pols. De huid wordt hier verdoofd. Daarna brengt de arts een buisje in de polsslagader. Door dit buisje kan hij een slangetje (katheter) inbrengen, die tot bij het hart komt.
Waarom dit onderzoek? U krijgt dit onderzoek - hartkatheterisatie - om vast te stellen of er vernauwingen of afsluitingen in de kransslagader(en) zijn. Kransslagaderen zijn de bloedvaten die rondom het hart lopen en het hart van voeding en zuurstof voorzien.
De bloeduitstorting is na ongeveer 6 weken verdwenen. Heeft u na 5 dagen geen klachten meer, dan mag u uw normale activiteiten hervatten. niet autorijden. Heeft u na 5 dagen geen klachten meer, dan mag u uw normale activiteiten hervatten, tenzij de cardioloog iets anders met u heeft afgesproken.
De dag van het onderzoek
Houd uw arm de eerste 24 uur na de hartkatheterisatie zoveel mogelijk in de sling. 's Nachts hoeft u de sling niet te dragen. U mag niet tillen of steunen op deze arm. Ook mag u geen handen schudden, niet fietsen, niet autorijden en geen huishoudelijk werk doen.
Het onderzoek is in principe pijnloos. Door het inspuiten van de contrastvloeistof kun je een warm gevoel en een plasdrang voelen, maar dit is van korte duur. Pijn of ongemak tijdens het onderzoek moet je aan de arts of verpleegkundige melden. Ook na het onderzoek herstel je in principe vlot en zonder pijn.
De cardioloog voert de hartkatheterisatie uit. U mag na de behandeling NIET zelf auto rijden of (brom)fietsen.
Soms blijkt tijdens het onderzoek dat het onderzoek via het bloedvat in de pols niet lukt door kramp van het bloedvat of door een lastige bocht in het bloedvat. Dit kan een reden zijn om het onderzoek via de lies te doen. Gebruikt u bloed verdunnende medicijnen van de trombosedienst, dan wordt het onderzoek gestopt.
Inbrengen van katheter via de plasbuis
De verpleegkundige maakt de uitgang van uw urinebuis schoon met natte gazen. Hierna wordt een verdovende gelei in de urinebuis gespoten. Dit kan een branderig gevoel geven. De verpleegkundige brengt de katheter via de urinebuis in uw blaas.
Inbrengen van de katheter
Houd met één hand je penis omhoog om de kromming van de urinebuis te verminderen. Breng met je andere hand voorzichtig de katheter in de plasbuis tot deze de blaas bereikt en de urine begint te stromen. Ervaar je weerstand bij het inbrengen? Breng dan je penis iets naar beneden.
Katheterisatie is het leegmaken van de blaas met een katheter. Als u dit zelf doet, noemen we dit zelfkatheterisatie. Een katheter is een dun plastic slangetje, dat u in de blaas brengt.
Als u bent gekatheteriseerd via de lies, krijgt u na het onderzoek een angioseal. Dit is een soort plugje dat de opening afsluit in uw liesslagader waar de katheter is ingebracht. Het lost binnen 3 maanden vanzelf op in de slagader.
Aderverkalking, hersenschade en dementie
Mensen met aderverkalking in de slagaders naar de hersenen hadden ook een sterk verhoogd risico op het ontwikkelen van een herseninfarct. Aderverkalking verhoogde ook het risico op dementie.
Oorzaak en klachten angina pectoris
Bij inspanning, als het hart meer zuurstof nodig heeft dan in rust, kan zuurstoftekort optreden. Dit voelt als een drukkende pijn midden op de borst die kan uitstralen naar de kaken, armen of polsen, de rug of schouderbladen.
Hevige of langdurige stress is een risicofactor voor hart- en vaatproblemen, zoals slagaderverkalking, hoge bloeddruk, vaatkramp, hartinfarct en hartritmestoornissen.