Soms kan de milt ook zonder ongeval 'spontaan' scheuren, wanneer hij bijvoorbeeld door een infectie is opgezwollen. Een
Bij een licht letsel met weinig bloedverlies zijn er mogelijk hoegenaamd geen verschijnselen, maar bij een miltruptuur kunnen ernstige inwendige bloedingen optreden die levensbedreigend kunnen zijn. De meest voorkomende verschijnselen zijn pijn in de buikstreek met pijn bij aanraking en een opgezette buik.
Een miltruptuur kan hevige pijn en hemodynamische instabiliteit geven, maar ook slechts geringe symptomen. Percussie-, druk- en loslaatpijn en progressieve anemie en hematurie kunnen wijzen op een miltruptuur, ook enige tijd na het ongeval.
Meestal reageert de milt door verhoogde werking of door zwelling. Dit treedt op bij verschillende infectieziekten (leverontsteking), parasitaire ziekten (malaria), aandoeningen van de lymfeklieren en aandoeningen van het bloed. De milt is betrokken bij veel ziekten die zich elders in het lichaam afspelen.
Een vergrote milt geeft meestal geen klachten. De diagnose van een vergrote milt wordt meestal gesteld met behulp van een echo. Er wordt ook altijd bloed afgenomen om de oorzaak van een vergrote milt te onderzoeken. De behandeling van een vergrote milt is afhankelijk van de oorzaak.
Over leven zonder milt
Als uw milt verwijderd is of niet goed werkt, dan heeft u meer risico op ernstige infecties. Deze informatie, inentingen en het gebruik van antibiotica helpen om deze infecties te voorkomen.
Als de ziekte wel in de milt zelf zit, kan het nodig zijn om het orgaan te verwijderen.Dit is een operatie die vaak wordt uitgevoerd en relatief veilig is. Wel kunnen er risico's aan verbonden zijn die aan alle operaties zijn verbonden, zoals infecties, nabloedingen en trombose. Zonder milt kun je prima leven.
Theoretisch kan deze weer aangroeien zodra er een stukje achterblijft. Zelfs als is er geen bloedvaten inzitten, kan er weer een nieuw miltje ontstaan waardoor de patiënt klachten kan krijgen. We halen de milt weg via een kijkoperatie, het is de bedoeling dat we zo min mogelijk schade geven aan de buikwand.
Voor zover bekend is er geen directe relatie tussen alcohol en de milt.Wel kan door overmatig drinken de milt vergroten (splenomegalie, hypersplenie). De miltvergroting door alcohol is onderdeel van het proces van het ontstaan van levercirrose. Hierdoor is de afvloei van bloed vanuit benen en onderlichaam verstoord.
Verwarmend voedsel is aangegeven met * Goed gekookte (zilvervlies)rijst is een van de beste versterkers voor de milt-energie. kersen, gekookte appels, stoofperen, (geen citrusfruit!!) Als dranken zijn geschikt (warm) water en kruidenthee, en met name venkelthee.
Soms kan de milt ook zonder ongeval 'spontaan' scheuren, wanneer hij bijvoorbeeld door een infectie is opgezwollen. Een miltruptuur kan zeer hevige inwendige bloedingen veroorzaken, die zonder ingrijpen levensbedreigend kunnen zijn. Bij een miltruptuur loopt er bloed in de buikholte.
Een gezwollen milt geeft meestal geen klachten. Veelvoorkomende symptomen zijn pijn aan de linkerkant van je buik die uitstraalt naar je schouder en buikklachten bij het eten van grote maaltijden.
Als u geen milt heeft (asplenie) of als uw milt niet goed werkt (hyposplenie) loopt u een grotere kans op levensbedreigende infecties. De kans dat u een infectie krijgt is het hoogst tijdens de eerste twee jaar na het verwijderen van uw milt. Daarna blijft er ook een verhoogde kans op ernstige infecties bestaan.
Door het ontbreken van de filterfunctie van de milt, kunnen deze infecties in korte tijd levensbedreigend worden. De meeste infecties treden op in de eerste 2 jaar na het verdwijnen van de miltfunctie, maar ook daarna blijft er levenslang een verhoogd risico op infecties bestaan.
De milt is een orgaan dat voorkomt in alle gewervelde dieren, waaronder mensen. Bij de mens bevindt de milt zich in de linker bovenhelft van de buik, onder het middenrif en achter de maag. Bij een normaal individu is de milt ongeveer 125 × 75 × 50 mm groot met een gewicht van 150 à 250 gram.
Milt-infarct is een zeldzame diagnose. De typisch klinische verschijnselen zijn pijn in de linkerflank vaak uitstralend naar de linkerschouder. De symptomen kunnen atypisch zijn en lijken op acuut coronair lijden, longembolie, peptisch ulcus, acute bloeding of miltrup- tuur. Soms verloopt het beeld zonder symptomen.
Het voornaamste criterium om het syndroom van Korsakov te krijgen, is zo'n 20 tot 30 jaar overmatig drinken.
Maaglast, misselijkheid en overgeven
Wanneer je alcohol drinkt prikkelt dat het maagslijmvlies en wordt er meer maagzuur geproduceerd. Op die manier kan overmatig alcoholgebruik leiden tot aantasting van het maagslijmvlies. Dat geeft maaglast of maagpijn.
Een miltverwijdering duurt meestal anderhalf uur en gebeurt onder narcose. De arts maakt enkele kleine sneetjes in de buik en blaast de buik op met kooldioxide gas. Hierdoor kan hij andere instrumenten en een camera inbrengen, en dan de buikholte bekijken. Met deze instrumenten wordt de milt verwijderd.
Maar zijn er nog meer organen waar we zonder kunnen? Dat zijn er nogal wat, zo blijkt. Om te beginnen is het best goed te doen met slechts één nier, long, oor of oog. Daarnaast kun je zonder al te veel problemen leven zonder neus- en keelamandelen, galblaas en blinde darm.
Je kunt zelf je milt ontgiften of ontlasten met een aantal eenvoudige voedingsadviezen. Zo help je de spijsvertering door het eten van warm, gekookt voedsel of voedsel met verwarmende ingrediënten zoals gember, kaneel of paprika, net als door het drinken van warme dranken zoals thee of water op kamertemperatuur.
Rode dadel thee kan gebruikt worden als tonic voor milt-deficiëntie. Dit is onder andere goed voor kinderen met bedplassen en voor mensen met een slechte eetlust. Gemberthee helpt transpiratie, verwarmt de longen en helpt bij het genezen van griep, koorts en hoesten.
De milt kan verwijderd worden door een 'kijkoperatie' (laparoscopie) of door een buikoperatie via een snede in de linkerbovenbuik. Bij het laparoscopisch verwijderen van de milt worden 4 of 5 kleine sneetjes (variërend van 5 tot 10mm) gemaakt in de buik.