Likdoorns zijn niet gevaarlijk, maar in combinatie met wrijving kunnen ze erg vervelend zijn. Zo kunnen ze erg pijn doen tijdens het staan of lopen.
Ze zijn niet gevaarlijk maar kunnen ongemak of pijn veroorzaken door irritatie of ontsteking veroorzaakt door druk op de onderliggende huid. Om je persoonlijke comfort te behouden of te herstellen is het belangrijk om je likdoorns te behandelen.
Een likdoorn verdwijnt meestal niet vanzelf en kan steeds pijnlijker worden. Er zijn een aantal manieren waarop je het zelf kunt behandelen. Wanneer je er zelf niet in slaagt, raadpleeg dan je huisarts of pedicure.
Het zijn pijnlijke plekken, meestal niet meer dan enkele millimeters groot. Ze zitten vooral bovenop de tenen. Soms zitten ze ook tussen de tenen en onder de voetzool. De likdoorn zit vrijwel altijd dicht tegen het bot aan, juist op deze plekken is de likdoorn natuurlijk erg pijnlijk.
Om een likdoorn of eeltknobbel te verwijderen, kunt u deze insmeren met een zalf met salicylzuur of beplakken met een speciale likdoornpleister met salicylzuur. Salicylzuur maakt eeltknobbels en likdoorns zachter, zodat u ze na een aantal dagen kunt afkrabben of voorzichtig kunt afschuren met een eeltvijl.
Een pedicure of medisch pedicure kan vakkundig de likdoorn verwijderen door deze handmatig en machinaal te behandelen. het wegsnijden en -frezen van de eeltpit. Deze zal dan direct verdwijnen en daarmee ook de pijn. De pedicure of medisch pedicure zal uw voeten onderzoeken om te kijken waardoor de likdoorn is ontstaan.
Een likdoorn groeit naar binnen en kan zelfs tegen het bot aandrukken of gaan ontsteken, dit geeft aanzienlijke pijnklachten waarmee het lopen bemoeilijkt wordt. Meestal merk je door pijnverschijnselen dat je een likdoorn hebt.
Wanneer u te lang wacht met het in normale proporties terugbrengen van het eelt, kunnen er verhoogde drukpunten ontstaan. Hierdoor voelt het lichaam zich genoodzaakt om extra eelt aan te maken om deze plek te beschermen, tot er een pijnlijke likdoorn ontstaat.
Last van je likdoorn en je wil deze zelf verhelpen? Ga dan niet aan de slag met likdoornpleisters met salicylzuur of te wel: mierenzuur! Dit etst de huid en kan voor nare wonden zorgen bij ondoordacht gebruik! Zoals de foto al aangeeft ontstaat er een weke plek in de huid.
Bij een constante druk of irritatie kan een likdoorn zelfs gaan ontsteken. De zachte of weke likdoorn is een open wondje met een zachte kern. Vaak het resultaat van een botafwijking of het gevolg van transpiratievocht dat niet kan verdampen. Meestal zitten ze tussen de vierde en vijfde teen.
Daarnaast kennen we nog de 'vasculaire' likdoorn bij deze likdoorn zijn er bloedvaatjes meegegroeid en bloeden snel bij het verwijderen ervan, de 'neuro-vasculaire' likdoorn deze likdoorn zit verweven met zenuwen en is het pijnlijkst van alle en de 'zaad' likdoorn doet geen pijn en lijkt op een klein graankorreltje, ...
Breng de likdoornpleister aan waarbij de likdoorn in het midden van de schuimrubberen ring valt. Vervang de pleister na 2 dagen. Na 4 dagen kan de, nu zachte, likdoorn worden verwijderd in een warm bad met zout of zeep. Herhaal indien nodig.
De behandeling
De likdoorn wordt onder plaatselijke verdoving operatief verwijderd. Hierbij verdooft de arts alleen het gedeelte waaraan u wordt geopereerd. U krijgt één of meerdere prikjes met een verdovingsvloeistof via een klein dun naaldje. Deze prikjes kunnen even een branderig gevoel geven.
Deze is besmettelijk. De voetwrat groeit vaak de huid in door de druk die op de voeten staat. Doordat dit een drukpunt is ontstaat er ook vaak eelt bij. Een wrat verdwijnt vaak vanzelf na gemiddeld 2 tot 10 jaar.
U moet naar de huisarts als: U erge pijn heeft. De huisarts kan u een middel voorschrijven tegen de likdoorn(s) of de likdoorn(s) wegsnijden.
Een likdoorn kan namelijk erg pijnlijk zijn. Je kunt de likdoorn laten verwijderen door een (medisch) pedicure, maar je kunt hier tegenwoordig ook zelf mee aan de slag.
Wat is het verschil tussen een eeltpit, likdoorn of eksteroog? Simpel antwoord: er is geen verschil, het wordt in de volksmond alleen anders genoemd. Uiteraard moeten we deze groep niet verwarren met een wrat, dit is iets anders.
Een likdoorn, ook wel 'eksteroog' of clavus genoemd, is een kegelvormige eeltplek die naar binnen groeit. Een likdoorn ontstaat als gevolg van langdurige druk op dezelfde plek. In het midden van een eeltplek verzamelen zich dode huidresten die samen een likdoorn kunnen vormen.
Droge huid, schilfering of psoriasis: gebruik dit medicijn zolang uw klachten voortduren. Overleg met uw arts hoe lang u het medicijn moet gebruiken. Als u het te lang en te vaak gebruikt of op te grote huidoppervlakken kan te veel salicylzuur in uw lichaam komen.
Zet met het pincet het mesje op de houder (zie figuur 5.3). Span de huid tegengesteld aan de snijrichting. Snij dorsaal op de tenen in de onderhandse greep en plantair in de penhoudergreep of bovenhandse greep (zie paragraaf 5.1). Hoe meer eelt je verwijdert, des te duidelijker komt de likdoorn in beeld.
Wat kan je behandelen met cryotherapie? Er kunnen heel wat huidprobleempjes behandeld worden met cryotherapie zoals: Hand- en voetwratjes (verruca vulgaris of verruca palmaris en verruca plantaris) Eeltpit, likdoorn, 'eksteroog' (clavus)
Het is zeer pijnlijk, het voelt aan alsof er een spijker in de voet zit. Een likdoorn is gevoelig voor druk op de plek, terwijl een wrat juist pijnlijk is bij druk vanaf de zijkanten.