De ziekte van Pfeiffer is een besmettelijke ziekte die wordt veroorzaakt door het epstein-barrvirus. Een meerderheid van de volwassenen heeft een infectie met het virus doorgemaakt voor het twintigste levensjaar. Niet alle infecties gaan gepaard met ziekteverschijnselen.
De ziekte van Pfeiffer wordt veroorzaakt door een virus. Dit heet het Epstein-Barr-virus (EBV).
Het Cytomegalovirus (CMV) hoort bij de familie van de herpesvirussen. In deze groep virussen zitten ook het virus dat de koortslip veroorzaakt, het virus dat waterpokken veroorzaakt en het virus dat de ziekte van Pfeiffer veroorzaakt.
Klierkoorts of mononucleose is in de volksmond beter bekend als de 'kusziekte'. Soms spreekt men ook van de ziekte van Pfeiffer. Klierkoorts is het gevolg van een infectie veroorzaakt door het Epstein-Barrvirus. Dit virus wordt doorgegeven via het speeksel; vandaar de naam 'kusziekte'.
Klachten / symptomen cytomegalie
De verschijnselen van cytomegalie wisselen sterk. Bij gezonde volwassenen leidt het soms tot verschijnselen die op Pfeiffer lijken: dagenlang koorts, keelpijn, vermoeidheid, lymfeklierzwelling en soms een leverontsteking.
EBV is de meest voorkomende oorzaak van infectieuze mononucleosis, maar andere virussen kunnen deze ziekte veroorzaken .
De diagnose van een primo-infectie of een doorgemaakte infectie berust op serologie. EBV reactivaties bij immuungecompromitteerde patienten wordt vastgesteld met behulp van EBV DNA bepaling (PCR) in bloed of weefsel.
De getalwaarde van de CMV IgG en EBV IgG. Bij een acute infectie is IgG meestal nog laag en bij een vroeger doorgemaakte infectie is IgG meestal hoog. Indien EBNA IgG duidelijk positief is, is een acute EBV infectie minstens 6 weken in het verleden te situeren.
Iedereen kan de ziekte van Pfeiffer krijgen. Jonge kinderen en jongeren hebben meer kans om ziek te worden. Soms kan iemand die de ziekte van Pfeiffer heeft gehad, later weer opnieuw klachten krijgen.
Er bestaat momenteel nog geen behandeling die rechtstreeks werkt tegen EBV. Het is aan ons immuunsysteem om de infectie te bestrijden. Wat je wel kunt doen om het immuunsysteem tijdens het genezingsproces te bevorderen, is veel rusten en veel water drinken als je klierkoorts doormaakt.
Ziekte van pfeiffer gevolgen
Dit kan maanden duren, heeft veel invloed op de dagelijkse activiteiten en kan leiden tot het chronisch vermoeidheidssyndroom. We spreken dan ook van het postviraal syndroom. Wat is Ziekte van Pfeiffer?
Bekender is het verhaal van Suzanne Schulting. De meervoudig olympisch kampioene shorttrack was begin 2023 ernstig vermoeid. Ze bleek niet alleen overtraind te zijn, maar ook het cytomegalovirus onder de leden te hebben en maakte pas in februari na een pauze van elf maanden haar rentree.
Een infectie met CMV geeft geen meestal klachten en wordt daarom bijna nooit opgemerkt. Sommige mensen hebben kortdurend last van vermoeidheid of koorts. Als je het virus hebt gehad dan blijft dit altijd in je lichaam aanwezig. Soms steekt het virus later opnieuw de kop op, maar dit geeft dan geen klachten.
Het Epstein-Barr virus (EBV) is de veroorzaker van de ziekte van Pfeiffer en behoort tot de familie van herpesvirussen. Na een infectie houdt het virus zich levenslang schuil in een specifieke afweercel, de B-cel. Iemand die het virus bij zich draagt merkt hier meestal niets van.
Uit deze onderzoeken blijkt duidelijk dat variatie in de EBV-serostatus een genetische component van de gastheer heeft, wat het betrouwbaarst is vastgesteld door middel van grootschalige onderzoeken.
Promovenda Octavia Ramayanti deed onderzoek naar kanker in de neus-/keelholte. Het Epstein-Barr virus (EBV) kan bijdragen aan het ontstaan van de kanker en wordt bij veel patiënten aangetroffen.
Na het doormaken van de ziekte is er over het algemeen een levenslange afweer. Verspreiding van het virus gaat via het speeksel, vandaar ook de naam "kissing disease". Het is niet nodig om controles van het bloedonderzoek te verrichten. De ernst van de klachten is niet gerelateerd aan de mate van bloedafwijkingen.
Als je drankjes hebt gedeeld met of gekust hebt met iemand die mono heeft, is er geen manier om te voorspellen of je het ook zult krijgen — tenzij je weet dat je eerder mono hebt gehad . Mensen die in het verleden al eens met EBV zijn geïnfecteerd, worden waarschijnlijk niet opnieuw ziek van EBV omdat ze antilichamen hebben ontwikkeld en er immuun voor zijn.
Bij een acute EBV-infectie zijn met name VCA-IgM en VCA-IgG (en vaak ook anti-EA IgG en IgM) positief. Na 6 wkn – 6 maanden ontstaan antistoffen tegen het EBNA. Antistoffen tegen het viraal capside antigeen (VCA-IgG) en tegen het nucleair antigeen (EBNA-IgG) blijven levenslang positief.
Hoewel de ziekte van Pfeiffer door nauw contact, waaronder zoenen, kan worden overgedragen, wordt het niet officieel geclassificeerd als een seksueel overdraagbare aandoening (SOA).
Bij jonge kinderen kan rode huiduitslag, koorts en longontsteking optreden. Bij tieners en jongvolwassenen begint de ziekte vaak met vermoeidheid, hoofdpijn, keelpijn, koorts en rillerigheid. Na een week is er meestal een combinatie van keelontsteking, koorts en gezwollen, pijnlijke lymfeklieren.
IgG antistoffen kunnen blijven het hele leven in het bloed aanwezig zijn. De timing van het bloedonderzoek is dus van belang: wanneer een bloedonderzoek snel na de besmetting gedaan wordt, is de uitslag negatief omdat het afweersysteem nog geen tijd gehad heeft om antistoffen aan te maken (fout-negatief).
De ziekte van Pfeiffer is een bekende ziekte die door het Epstein-Barr-virus wordt veroorzaakt. Mensen met deze ziekte hebben vaak last van keelpijn, koorts en vermoeidheid. Het virus kan ook andere ziekten veroorzaken, zoals bepaalde soorten kanker. Maar de meeste mensen worden niet ziek van het virus.
Mensen met een acute EBV infectie hebben vaak typische afwijkingen in het bloedbeeld: in ongeveer 70% van de infecties zijn atypische lymfocyten aantoonbaar. Atypische lymfocyten zijn echter niet specifiek voor EBV en zijn ook aantoonbaar bij bijvoorbeeld infecties met CMV, HIV en virale hepatitis.
Hoe lang ben je ziek van Pfeiffer? Meestal heb je twee tot drie weken last van de symptomen van Pfeiffer, zoals keelpijn en opgezette lymfeklieren. Daarna kun je je nog een paar weken moe voelen.Bij sommige jongeren duurt de vermoeidheid een paar maanden.