Duizendblad is winterhard maar niet wintergroen. Duizendblad sterft in de winter dus bovengronds af om in de lente weer boven te komen.
Verdraagt temperaturen tot -25 graden Celsius en blijft de hele winter groen. Duizendblad kan goed tegen droogte. Deze plant is zeer geschikt voor 'de tuin op het zuiden'. Verlangt een zonnige, warme plek op niet te arme grond en buiten de schaduwzone van bomen en heesters.
Duizendblad bloeit van kort voor de langste dag in juni tot november en soms als doorbloeier tot in januari met ongeveer vijf witte, soms een beetje naar licht roze neigende lintbloemetjes; de linten zijn niet groter dan 2 mm. De buisbloemen in het midden van het hoofdje zijn geelachtig wit met een zweem van rood.
Ook werd het als medicinale plant gebruikt. Duizendblad is eetbaar, het jonge blad kan je als spinazie gebruiken. Engelse naam van dit soort: Yarrow. Het is een overblijvende plant, hij bloeit dus jaar op jaar weer.
Snoeien duizendblad
Na de bloei, in augustus, de plant in zijn geheel terugsnoeien. Hierdoor loopt de Duizendblad weer opnieuw uit en bloeit hij weer opnieuw in september. Vroeg in het voorjaar afgestorven resten afknippen.
Duizendblad is niet giftig, wel eetbaar
De bladeren van dit kruid lijken een beetje op boerenkool, die van duizendblad lijken op het blad van de varen. Wist je dat je ook thee kunt trekken van de bloemen en bladeren? Zo'n 50 g bloeiende toppen en jong blad is genoeg voor 1 liter thee.
Bestrijding van duizendblad
Bestrijd duizendblad door het gazongras er mee te laten concurreren. Voedt het gazon met stikstofrijke kunstmest en compost en geef water als het gazon droog is. Bij een enkel exemplaar van het duizendblad kan je deze uitsteken met een handvorkje.
Pak een uitgebloeide bloem vast, en houd een (droog!) bakje eronder. Je kunt de zaden dan zo in het bakje schudden. Laat dit bakje vervolgens nog een paar dagen open staan, zodat de zaden goed kunnen nadrogen.
Duizendblad groeit in grasland en wegbermen op alle droge tot vochtige, matig voedselrijke tot voedselrijke bodems, met evenwel een voorkeur voor meer zandige bodems.
Duizendblad is de Nederlandse naam voor Achillea. Het is een vrij sterke, vaste plant met vaak een geurend aromatisch blad.
Duizendblad is een meerjarige bloemensoort die bloeit met witte bloemen. Bekende plant die vaak in boeketten wordt verwerkt.
Duizendblad wordt door de eeuwen heen gebruikt om zijn bloedstelpende en wondhelende eigenschappen. Deze eigenschappen heeft duizendblad te danken aan de looistoffen die het bevat. Het is ook een bittermiddel dat gebruikt wordt bij maagstoornissen, gebrekkige eetlust, moeilijke spijsvertering en kolieken.
Deze plant is zeer geschikt voor 'de tuin op het zuiden'. Verlangt een zonnige, warme plek op niet te arme grond en buiten de schaduwzone van bomen en heesters. Ze kan gebruikt worden als borderplant, want ze laat zich eenvoudig combineren.
Als je zonnehoed is uitgebloeid, hoef je niets te doen. De uitgebloeide bloemen blijven nog lang decoratief dankzij het dikke hart. Je kunt er ook voor kiezen om de uitgebloeide bloemstengels in de zomer af te knippen. Doe dit vlak boven een zijscheutje, mogelijk gaat de zonnehoed dan nieuwe bloemknoppen maken.
Over het algemeen worden hiervoor gedroogde delen van duizendblad gebruikt. Hiervoor kunnen alle delen die niet verhout zijn worden afgesneden, en op de kop gehangen om te laten drogen. Dit mag inclusief de bloemen zijn.
Duizendblad vormt ondergrondse wortelstokken waarmee hij zich vegetatief kan verspreiden. De stengel is stevig, vrij hard en rechtopstaand, ongeveer 15 à 50 cm hoog. De bladeren zijn dubbel geveerd en staan verspreid op de stengel.
Witte bloemparaplu's. Als je duizendblad ziet herken je het onmiddellijk, want de plant komt in Nederland relatief veel voor. Hij groeit vaak langs wegen, fietspaden en op grasvelden. Met zijn kleine blaadjes en schermvormige vaak witte bloemparaplu's is hij makkelijk te herkennen.
En ja, je kunt Duizendblad eten. Het is te gebruiken in tal van gerechten. Van de jonge blaadjes maak je een krachtige soep of je eet het als spinazie. De blaadjes en bloemetjes zijn ook lekker in kruidenboter, salade, azijn, keukenzout of een omelet.
Stokrozen zijn niet giftig, ook niet voor huisdieren. Wel kunnen stokrozen bij aanraking een huidreactie (roodheid, jeuk) veroorzaken.
Het zaaien van klaprozen (Papaver rhoeas) is heel simpel: je strooit de zaadjes uit in de tuin op een stukje geschoffelde grond. Je kan ze ook op een veldje uitstrooien waar al hier en daar wat onkruid groeit, maar de zaden moeten een kale plek krijgen zonder andere begroeiing.
Het vermeerderen van de vlinderstruik gaat door middel van stekken of zaaien. De struik produceert veel zaad, maar de planten die hieruit groeien lijken zelden op de moederplant. Stekken is eenvoudig en geeft wel identieke jonge planten.
Duizendblad is net zo veilig voor de meeste huisdieren als voor mensen.