De ziekte van Weil geeft veelal wel ernstige verschijnselen, die tot in 20% van de gevallen een dodelijke afloop kunnen hebben, indien behandeling niet tijdig wordt gestart.
De bacterie kan via wondjes of via de ogen, neus of mond in het lichaam komen. Iedereen die in contact komt met vochtige aarde en water waar ratten zitten, kan de ziekte krijgen. Mensen die werken met riool, grond of oppervlaktewater hebben een grotere kans.
In Nederland komt de ziekte zelden voor. Door deze bacteriën kunnen mensen ook andere ziekten krijgen. De informatie hieronder gaat alleen over de ziekte van Weil.
Honden besmetten zich doordat ze in direct contact met het dier komen (eten van kadavers en bijtwonden), maar ze kunnen de ziekte ook indirect krijgen: via stilstaand water en modderpoelen die besmet zijn met de urine van geïnfecteerde dieren. De diagnose wordt het vaakst gesteld in de zomer en in de herfst.
Leptospiren treden via wondjes of slijmvliezen van mond, neus of ogen, mogelijk door water verweekte huid, actief het lichaam binnen. Daar verspreiden ze zich onmiddellijk in het bloed en de organen.
Leptospirose wordt met antibiotica behandeld. Hoe eerder de behandeling wordt aangevat, hoe minder symptomen en complicaties zullen optreden.
Zoönosen zijn ziekten die van dier op mens kunnen overgaan. Zoönosen komen regelmatig in het nieuws. Denk hierbij aan Q-koorts, maar ook gekkekoeienziekte en hondsdolheid zijn bekende zoönosen. Er zijn echter meer ziektes die (huis)dieren kunnen overbrengen op mensen.
Er zijn jaarlijkse vaccinaties waar de Ziekte van Weil onder valt, uw hond is dus in te enten tegen de ziekte. De entstoffen die bij honden worden toegepast, beschermen tegen de twee meest voorkomende typen van de bacterie.
Wat is de juiste behandeling bij Leptospirose? In ieder geval zal een hond met Leptospirose antibiotica krijgen en meestal ook opname met infusen (vanwege nierfalen). Verder kunnen aanvullende behandelingen plaatsvinden afhankelijk van de verschijnselen.
Rattenziekte bij een hond: de oorzaak
De rattenziekte wordt via de urine van knaagdieren en besmette honden verspreid. Bij temperaturen van achttien graden Celsius of hoger kunnen de bacteriën tot zes weken in de grond overleven. In warm stilstaand water blijven ze soms drie maanden en langer leven.
Je kunt ziek worden van een rattenbeet, want ratten dragen meestal zeer schadelijke bacteriën en virussen met zich mee. De meest bekende ziekte door rattenbeten is misschien wel de rattenbeetziekte. Die wordt veroorzaakt door de bacterie Streptobacillus moniliformis en die komt vrijwel bij alle knaagdieren voor.
De ziekte van Weil, oftewel Leptospirose, is een ernstige bacteriële ziekte bij honden, die soms een dodelijke afloop heeft. Een juist vaccinatieschema van honden voorkomt deze vervelende ziekte.
Maar wist je ook dat ratten ons ziek kunnen maken? Zij kunnen de bacterie Leptospirose bij zich dragen. Deze bacterie kan de ziekte van Weil veroorzaken. Ratten verspreiden de ziekte door hun urine in grond, riool en in openbaar water achter te laten.
De ziekte van Weil, oftewel leptospirose, is een (bacteriële) infectieziekte. De ziekte kan zowel worden overgedragen op mens als op hond. Katten krijgen de ziekte niet. Leptospirose wordt ook wel de rattenziekte genoemd, aangezien deze wordt overgebracht door de bruine rat via de leptospirose-bacterie.
Hoe wordt de ziekte van Pfeiffer aangetoond? Als keelpijn, vergrote halsklieren en moeheid langer duren dan 7 tot 10 dagen, dan kun je Pfeiffer hebben. Bloedonderzoek kan dit dan na een week aantonen. Het bloedonderzoek laat niet zien hoe erg (of niet erg) de ziekte is en hoe lang het duurt voor je weer fit bent.
Leptospirose (dat onder meer ook wel rattenziekte, melkerskoorts, modderkoorts of moeraskoorts wordt genoemd) is een zoönose, een infectieziekte die wordt veroorzaakt door een van de pathogene soorten van de Leptospira bacteriën, een geslacht van de dunne, spiraalvormige spirocheten.
Ratten vangen met honden
Vinden ze een rat dan schudden ze hem dood. Een snelle 'humane' dood, zonder risico op doorvergiftiging. Het is daardoor de meest dier- en milieuvriendelijke manier om ratten te doden.
Honden die dode muizen eten, hebben de meeste kans op de ernstigste en gevaarlijkste complicaties. Het gif heeft waarschijnlijk de muis gedood en zal worden opgegeten door uw hond. Secundaire vergiftiging kan zich manifesteren als bloed in de plas of kak van de hond en epileptische aanvallen.
De Ziekte van Weil ookwel leptospirose genoemd wordt bij honden gevaccineerd per jaar en de kosten liggen rond de € 15 a € 30 euro per enting.
Leptospirose komt met enige regelmaat voor bij honden, maar inmiddels is bekend dat meerdere soorten Leptospira ook bij katten voorkomen. Door leptospiren in de urine uit te scheiden kunnen zij zorg dragen voor het optreden van infecties bij de mens.
Gezondheidsrisico's van muizen
Muizen zijn dragers van ziektekiemen. Ze kunnen met hun urine en poep je eten besmetten met salmonellabacteriën. Daardoor kun je een voedselvergiftiging krijgen. En ze kunnen de ziekte van Weil overbrengen, net als ratten.
Uit experimentele onderzoeken waarbij dieren opzettelijk zijn besmet met het virus, is gebleken dat katten, fretten, konijnen en hamsters geïnfecteerd kunnen raken. Hamsters blijken ook natuurlijk besmet te kunnen raken.
Wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen dat zowel katten als honden dankzij hun sterk ontwikkelde reukzin kanker kunnen detecteren bij soortgenoten, maar ook bij mensen (zie kaderstuk).
Katten dragen een bacterie bij zich die de kattenkrabziekte veroorzaakt. Via een krab of beet van de kat kan deze bacterie, Bartonella henselae, overgedragen worden. Vogels kunnen de bacterie Chlamydophila verspreiden, deze bacterie veroorzaakt papegaaienziekte, vogels hoeven hier zelf niet ziek voor te zijn.