Dit zijn bijvoorbeeld de verordeningen en regelingen die door de gemeenteraad worden vastgesteld en die gelden voor alle ingezetenen in de gemeente. De algemene plaatselijke verordening (APV) is een voorbeeld van zo'n besluit en de erfgoed- en legesverordening ook.
In de Algemene plaatselijke verordening (APV) worden onder andere voorschriften gegeven op het gebied van de openbare orde en veiligheid in de breedste zin van het woord. Hierbij valt te denken aan: verkeerszaken, horeca-aangelegenheden en bescherming van het milieu.
Een besluit van algemene strekking is daarentegen een beslissing die niet is gericht op een individu of een concreet geval, maar gevolgen heeft voor een groep gevallen. Voorbeelden van besluiten van algemene strekking zijn een verordening of een bestemmingsplan.
De APV is niet onverbindend en kan worden beschouwd als een wettelijk voorschrift als bedoeld in artikel 184 Wetboek van Strafrecht.
Een beschikking geeft een individuele rechtsnorm voor een concreet geval, terwijl een besluit van algemene strekking algemeen van aard is.
De definitie van een besluit is een schriftelijke beslissing van een bestuursorgaan. Onder bestuursorgaan valt elk orgaan dat is ingesteld volgens publiekrecht of dat bepaald openbaar gezag heeft. De bovengenoemde schriftelijke beslissing dient een publiekrechtelijke rechtshandeling in te houden.
Algemene regels besluit
Daarnaast kan men stellen dat voor de beschikking de algemene regels gelden die voor het besluit van toepassing zijn. Dit is immers zo, omdat elke beschikking een besluit is.
Je kunt géén bezwaar maken tegen de regels in de APV.
In de Algemene Plaatselijke Verordening, oftewel APV, staat de regelgeving die in je gemeente geldt. De APV gaat altijd in op regelgeving rondom openbare orde en veiligheid. Denk bijvoorbeeld aan plekken waar het toegestaan is om alcohol te drinken en waar het toegestaan is om met een groepje op straat te hangen.
De APV stelt gedragingen strafbaar, die binnen het strafrecht (nog) niet strafbaar zijn gesteld. Vaak zijn dit gedragingen die naar hun aard leefbaarheid en veiligheid aantasten, maar nog niet zijn geëscaleerd tot het niveau van misdrijf of overtreding binnen het strafrecht.
Beslissen en besluiten zijn synoniemen, maar kunnen niet altijd door elkaar gebruikt worden. Bij beslissen ligt de nadruk op het doorhakken van een knoop, zodat aan bestaande onzekerheid een einde gemaakt wordt. Bij besluiten ligt het accent op na rijp beraad komen tot een keuze tussen alternatieven.
Schriftelijke beslissing van een bestuursorgaan, waarmee een wijziging van rechten of plichten tot stand wordt gebracht.
Een besluit van algemene strekking is het tegenovergestelde van een beschikking. Het is namelijk een beslissing die gevolgen heeft voor een groep gevallen. De beslissing is dus niet voor een persoon of een tastbare situatie. Dit kan bijvoorbeeld een bestemmingsplan zijn.
a. een algemene plaatselijke verordening (APV); Dit is een rechtsbron, want hierin komt recht tot stand. Een APV is een wet in materiële zin, en is dus een wet.
De Algemene Wet Bestuursrecht valt onder het bestuursrecht. Dit rechtsgebied omvat alle bestuursactiviteiten van de overheid, ofwel alles wat de openbare bestuursorganen in ons land mogen doen. Een bestuursorgaan mag pas een handeling uitvoeren als deze handeling onder het bestuursrecht valt en dus is toegestaan.
Voor overtredingen van verkeersregels door rijdend verkeer moet je bij de politie zijn – maar niet over de band van het bestuursrecht. Dat blijkt ook uit een uitspraak van 4 maart 2020 (ECLI:NL:RVS:2020:671) van de Afdeling.
De gemeenteraad stelt de APV vast en belast de burgemeester daarin met een deel van de uitvoering. APV-bepalingen ter handhaving van de openbare orde zijn voorschriften die voor iedereen gelden en betrekking hebben op verschillende situaties.
In de Algemene plaatselijke verordening (APV) staan gemeentelijke regels die door de raad bepaald worden. Elke gemeente in Nederland heeft een eigen APV die voor iedereen binnen die gemeente geldt. De regels in de APV hebben vooral als doel de gemeente netjes en leefbaar te houden.
Een verordening is eigenlijk niets anders dan lokale wetgeving. In de gemeente Landsmeer zijn er momenteel ongeveer tachtig verordeningen van kracht. Een verordening kan betrekking hebben op alle terreinen van gemeentelijk beleid, zoals openbare orde, ruimtelijke ordening, financiën.
Bezwaar maken gebeurt door een bezwaarschrift in te dienen bij het bestuursorgaan dat het besluit heeft genomen. De hoofdregel is dat voordat er een beroep bij de bestuursrechter ingesteld mag worden, bezwaar gemaakt moet worden.
Na de behandeling van uw bezwaar, ontvangt u van de overheidsorganisatie een beslissing op uw bezwaar. Daarin staat ook wat u kunt doen als u het niet eens bent met die beslissing. In de wet staat dat de overheidsorganisatie na ontvangst van uw bezwaar binnen 6 weken een beslissing moet nemen.
Een gemeentelijke verordening is een regeling die geldt voor iedereen binnen de gemeente, en die vaak tot doel heeft de gemeente netjes en leefbaar te houden voor iedereen. Op grond van de gemeentewet mogen en moeten gemeenten verordeningen uitvaardigen en ook sanctioneren.
Er is sprake van een besluit wanneer aan de volgende vereisten is voldaan: schriftelijk, bestuursorgaan, publiekrechtelijk, rechtshandeling (art. 1:3 lid 1 Awb) Het schriftelijkheidsvereiste houdt in dat de beslissing leesbaar moet zijn. Daarnaast moet het bericht afkomstig zijn van een bestuursorgaan.
Het niet of niet tijdig nemen van een ambtelijke beslissing wordt niet met een besluit gelijkgesteld zodat daartegen geen bezwaar en beroep openstaat.
Als u door een beslissing van een bestuursorgaan persoonlijk in uw belangen wordt getroffen, kunt u bezwaar maken bij het bestuursorgaan dat de beslissing heeft genomen. Dit is een verplichte stap voordat u eventueel naar de rechter kunt als u het niet eens bent met de beslissing op uw bezwaar.