Prikken is niet fijn. Daar kunnen we heel kort over zijn. De meeste mensen ervaren het aanprikken van de arm als pijnlijk. Hoe meer weerstand of druk en hoe langer het duurt, hoe pijnlijker.
Bloedvaten die door medicijngebruik of veelvuldig prikken beschadigd of kwetsbaar zijn. Veel vetweefsel. Heb je een laag vet dan is een bloedvat ook lastiger te vinden. Maar ook injecties in de spier of puncties kunnen dan moeizamer gaan.
In het ziekenhuis zijn veel verschillende onderzoeken. Meestal doen ze geen pijn. Is een onderzoek wel pijnlijk, dan krijg je een verdoving.
Leid jezelf af !
We weten dat angst een probleem is voor veel mensen die bloedonderzoeken ondergaan. Alles wat je afleidt is een geweldige manier om hiermee om te gaan. Bijvoorbeeld praten met de verpleegster, luisteren naar muziek of nadenken over je volgende geweldige vakantie kan zeker helpen.
Gebruik visualisatie- en palpatievaardigheden
Zoek naar aderen die gelijkmatig zijn en niet in tweeën splitsen. Wanneer u de ader aanraakt, moet deze veerkrachtig aanvoelen , wat betekent dat het een goede ader is voor een naald. Als u de aderen niet goed kunt zien, kan het helpen om het gebied op te warmen, omdat de aderen dan groter worden en gemakkelijker te vinden zijn.
De pijn kan erger zijn als de persoon die bloed afneemt meerdere pogingen moet doen om een geschikte ader te vinden . Dit kan gebeuren bij mensen met dunne aderen of een lage bloeddruk. Zorg ervoor dat u warm blijft, want als u het koud heeft, kan het moeilijker zijn om uw aderen te vinden.
De prikker gaat ervan uit dat de meesten een prik wat onprettig kunnen vinden. Hij of zij kan niet raden dat je het echt heel eng vindt. Ze zijn wel getraind om empathisch met prikangst om te gaan en geven je graag wat extra tijd en uitleg. Kijk niet naar je arm tijdens de prik.
Meestal worden er ongeveer 3 buisjes bloed afgenomen. De buisjes zijn vacuüm en trekken precies genoeg bloed uit uw ader. De volumes van de buisjes variëren van 1 tot 10 ml. Uw behandelend (huis)arts beslist welke buisjes voor uw bloedonderzoek worden gebruikt.
Als er spoed is of u bent 'moeilijk te prikken' dan plaatsen wij het infuus in de plooi van de elleboog. Het bloedvat is hier namelijk groter, maar deze plek geeft vaak meer ongemak. Soms vinden wij geen mogelijkheid om het infuus in de arm te plaatsen, dan kan de voet worden gebruikt.
Als het erg koud is, trekken de bloedvaten samen en stroomt er minder bloed naar de ledematen, waardoor het moeilijker wordt om bloed af te nemen . Plaats een kop warme drank of een warme handdoek op uw elleboog. Bloedvaten hebben de neiging om uit te zetten in warme omstandigheden, wat de bloedstroom kan verhogen.
Als gevolg van normale fysiologische variatie kunnen sommige individuen kleine, dunne of moeilijk te vinden aderen hebben, waardoor het zelfs voor een ervaren medisch laborant een uitdaging is om bloed af te nemen. Dit kan soms het gevolg zijn van uitdroging, waardoor het lichaam zijn bloedvaten vernauwt .
In Nederland wordt bloedafname standaard uitgevoerd op gevoel. De arts of verpleegkundige voelt waar de ader zit en bepaalt daarmee de punctieplaats.
Bij een infuus krijg je een prik, waarbij na de prik een heel dun plastic buisje in je bloedvat blijft zitten en de naald er weer uit gaat. De prik kan pijn doen. We kunnen, als je dat zou willen, van tevoren een speciale pleister op je huid plakken die zorgt dat je de prik minder voelt.
De meeste mensen ervaren het aanprikken van de arm als pijnlijk. Hoe meer weerstand of druk en hoe langer het duurt, hoe pijnlijker. Daarom is het van belang dat het aanprikken makkelijk en snel gaat. Uiteraard met een scherpe en gladde naald, daar zorgt Sanquin voor.
Sommige bloedbanken bieden een speciale opleiding voor het afnemen van bloed. Bij ziekenhuizen en andere gezondheidsinstellingen worden er interne cursussen aangeboden voor het prikken en afnemen van bloed. Daarnaast leer je bij opleidingen zoals verpleegkundige of doktersassistent hoe je bloed moet afnemen.
Hemolyse treedt op wanneer de rode bloedcellen scheuren en hemoglobine of kalium vrijgeven in het omringende plasma , waardoor een bloedmonster niet voldoende kan worden getest. Dit gebeurt wanneer de vinger te hard wordt geknepen of als het bloed in het flesje wordt geschraapt bij het afnemen van bloed.
Terwijl u zich voorbereidt op de naaldprik, concentreert u zich op uw ademhaling.Haal diep en volledig adem.Adem langzaam in en uit . Dit helpt uw lichaam te ontspannen en kalmeren.
De tijd die nodig is voor een bloedafname hangt meestal af van de hoeveelheid bloed die nodig is. Bijvoorbeeld, bloed doneren kan ongeveer 10 minuten duren , terwijl het verkrijgen van een kleine hoeveelheid bloed voor een monster slechts een paar minuten kan duren.
Blijf na uw bloedtest zitten totdat de bloedafnemer u adviseert en helpt om te bewegen. Om te voorkomen dat er blauwe plekken op uw prikplek ontstaan, mag u binnen 24 uur na uw bloedtest niets zwaars dragen of zware inspanningen verrichten . Ziekenhuispatiënten moeten voorzichtig zijn bij het gebruik van monkey-grips en looprekjes.
U kunt een kneepje of prikje voelen wanneer de naald in uw arm gaat. De naald wordt bevestigd aan een klein buisje waardoor uw bloed in een reageerbuis of -zakje stroomt. Als u bloed laat afnemen voor tests, moet u mogelijk een of meer reageerbuizen vullen. Het proces duurt meestal maar een paar minuten.
Zichtbare aderen zijn meestal onschadelijk, maar als ze gepaard gaan met andere symptomen, zoals pijn, zwelling of een zwaar gevoel in de benen, kunnen ze een teken zijn van veneuze problemen zoals spataderen.
Probeer centrifugale kracht te gebruiken. Strek uw injecterende arm uit naar uw zijde en zwaai hem in cirkels gedurende 20-30 seconden . Centrifugale kracht zorgt ervoor dat bloed in de arm stroomt terwijl deze draait en als u dit slechts een paar minuten van tevoren doet, zou het bloed het uiterlijk van de ader lang genoeg moeten verbeteren om te injecteren.