via de stengel of het blad met het sap van de reuzenberenklauw in aanraking komt, kan zware brandwonden oplopen. Niet enkel mensen, maar ook paarden kunnen er huidirritatie, blaren of zelfs brandwonden aan overhouden.
Hoe giftig is de reuzenberenklauw? De berenklauw is niet zo giftig als sommige andere planten, maar de sap van de plant bevat furocoumarinen. Na contact met het sap en zonlicht kan de huid rode jeukende vlakken, zwellingen en zelfs blaren vertonen binnen 48 uur.
Het sap van de gewone berenklauw is net zo gevaarlijk als het sap van de reuzenberenklauw. De gewone berenklauw heeft wel eetbare stengels voordat de bladeren er aan komen. Pas wanneer de eerste bladeren eraan komen is de plant giftig en ontstaat het sap.
Schapen blijken zeer effectief te zijn in de bestrijding van de reuzenberenklauw. De dieren houden de planten kort. Dat verhindert dat de planten tot bloei komen, waardoor ze ook geen zaden kunnen verspreiden. Voor de schapen is de berenklauw een lekkernij.
Het verschil tussen fluitenkruid en berenklauw
Onthoud dat fluitenkruid dunnere stelen en iets fijnere bloemen heeft. Bovendien bloeit deze plant van april tot juni, terwijl de berenklauw van juni tot oktober (de 'gewone' variant) of van juni tot augustus (de 'reuzenvariant') te vinden is.
De plant is mild giftig. Inname van kleine hoeveelheden veroorzaakt geen vergiftiging. De saponinen zijn irriterend voor het maagdarmslijmvlies, en inname van relatief grote hoeveelheden kan maagdarm effecten veroorzaken, zoals koliek, braken en diarree.
Paarden en koeien eten riet als het nog groen is. Zodra het riet in het volwassenheidsstadium (bruine stengels) komt, dan wordt het taai en onverteerbaar. En dan zullen paarden en koeien dit ook minder snel eten. De rietbladeren kunnen scherp zijn, maar voor de meeste paarden is dit geen probleem en eten het graag.
Eikels en eikenbladeren kunnen giftig zijn voor paarden. Vooral groene eikels en jonge bladeren vormen een risico. Zij bevatten tannines die schade kunnen veroorzaken aan de darmwand en aan de nieren. Het occasioneel opeten van enkele eikels of bladeren is geen reden tot ongerustheid.
Na 24 uur: jeukende rode vlekken of blaasjes. Enige uren later: grote blaren. De blaren lijken op ernstige brandwonden (genezen pas na één tot twee weken). Hierna kun je littekens krijgen en kan je huid bruin verkleuren.
Deze kun je dan zelf verzorgen: spoel met lauw water en dek daarna af met niet-klevend verband. Soms is alleen een pleister genoeg. Neem contact op met de huisarts of spoedpost bij uitgebreid contact met de huid of grote blaren. Bedek ook dan de huid zodat er geen zonlicht bij kan komen.
Steek de plant 15-20 cm onder de grond af; dit is net onder het groeipunt (indien nodig enkele keren in het seizoen herhalen). Dit is de meest effectieve methode. Afmaaien is ook een optie; dit moet meerdere keren (minimaal 5 keer) per groeiseizoen herhaald worden. Voer de plantenresten af met het groenafval.
Heermoes, ook wel paardenstaart genoemd, is voor paarden een zeer giftig onkruid dat leeft op vochtige plaatsen en bloeit in de maanden april en mei. De Belangrijke symptomen van een heermoesvergiftiging zijn: verhoogde prikkelbaarheid, wankelen, verlamming van de achterhand, schrikachtig en omvallen.
// Klaprozen
Klaprozen zijn giftig voor paarden, runderen enz.. Vergiftiging komt zelden voor omdat ze een bittere geur en smaak hebben. Een paar klaprozen in een weide kunnen dus geen kwaad. In een verstoorde omgeving waar klaprozen groeien is er meestal weinig ander eten en zal er toch opname zijn.
Bastaardklaver | bloeitijd: mei - september
De Bastaardklaver komt vaak voor op zure weilanden en is in zijn geheel giftig. In de lente en op vochtige weilanden is het gifgehalte het hoogst maar ook in hooi en kuilvoer blijft deze plant giftig. Een hoge giftige dosis veroorzaakt leverschade en fotosensibilisatie.
Een kleine note: voer niet onbeperkt bamboe aan je paard, er is een gezonde dosering maar heel grote hoeveelheden kunnen gevaarlijk zijn. Let ook op: er is een plant die 'Hemelse bamboe' heet: dit is geen echte bamboesoort en giftig. De bamboesoort Phyllostachys is ook voor mensen eetbaar!
Coniferen groeien overal, in bossen, tuinen, langs weides en als hagen. Vooral de naalden en de takken van de conifeer zijn gevaarlijk voor paarden. Het eten hiervan kan resulteren in benauwdheid, abortus, diarree, hartstilstand, bloedingen, niet- en blaasaandoeningen en nierbeschadiging.
Laurierkers en cotoneaster
Voor paarden is dagelijks 500 g laurierkersblad giftig. Symptomen zijn speekselen, ademnood, oplopen, felrode slijmvliezen en stuipen.
In Nederland komen verschillende esdoornsoorten voor, maar volgens het laatste onderzoek bevat naast de Vederesdoorn (Acer negundo) alleen de Gewone esdoorn (Acer pseudoplatanus L.) hypoglycine A en is daarmee giftig voor paarden.
Bioloog Arnold van Vliet bevestigt dat de reuzenberenklauw zwellingen en brandwonden kan veroorzaken. "Als het sap van de plant in de ogen komt, kan je er zelfs blind van worden. Gevaarlijk, omdat veel mensen dat niet weten.
Hoe herkent u de berenklauw
De stengel kan 10 cm dik worden en is rood gevlekt. Ze heeft enorme bladeren van 1 tot 1,5 meter lang. De bladeren zijn grof gezaagd, behaard en diep ingesneden. De plant bloeit in de periode vanaf juli tot diep in de herfst met witte bloemschermen, zo groot als een paraplu.
Een schermbloemige soort met een fraai koepelvormig scherm is de Gewone engelwortel, Angelica sylvestris. De planten kunnen erg groot worden en lijken in eerste instantie wat op Gewone berenklauw. Maar de bladeren zijn meervoudig geveerd.