Traumatische ervaringen op jonge leeftijd kunnen namelijk een risico vormen voor een goede sociale en emotionele ontwikkeling. Meer dan de helft van de adoptiekinderen had voor hun adoptie traumatische gebeurtenissen zoals verlies, verwaarlozing of mishandeling, ongelukken of ernstige ziektes meegemaakt.
Zelfbeeld adoptieouder
Wie zich als kind sterk aanpaste, uit angst voor afwijzing, heeft minder zelfvertrouwen. En zal zich als ouder en opvoeder onzeker en snel afgewezen voelen. Ongewenste kinderloosheid kan gevoelens van onmacht, minderwaardigheid, tekortschieten ten opzichte van de partner veroorzaken.
Ons lichaam reageert op stressvolle gebeurtenissen met het vecht-vlucht response. Dit is een combinatie van fysiologische en psychologische reacties die je lichaam in staat stelt om met een externe dreiging om te gaan (Cannon, 1929).
Herbelevingen
Nare herinneringen; beelden en gedachten die zich vaak opdringen. Angstige dromen over de traumatische gebeurtenis. Je reageert soms alsof de traumatische gebeurtenis opnieuw plaatsvindt. Je voelt je erg angstig als je wordt geconfronteerd met iets wat met deze gebeurtenis in verband staat.
Een trauma herkennen
Je hebt last van sombere gevoelens en / of huilbuien en vaak ben je voortdurend gespannen. Een traumatische ervaring kan leiden tot het hebben van flashbacks van de gebeurtenis, herbelevingen van de gebeurtenis overdag of in je slaap.
Er zijn veel redenen waarom een kind ter adoptie wordt afgestaan. Een paar voorbeelden: Je biologische ouders wonen in een arm land en konden niet goed voor je zorgen omdat ze te weinig geld hadden. Je ouders mochten jou niet krijgen volgens de wet.
De meesten kiezen voor adoptie omdat ze zelf geen of moeilijk kinderen kunnen krijgen. Anderen kiezen voor adoptie omdat ze een kind een betere toekomst en een veilig thuis willen bieden.
Adoptiekind is een samenstelling met het zelfstandig naamwoord adoptie ('aanneming als kind'). De klemtoon ligt op de tweede lettergreep: [adóptiekind]. In adoptiefkind is kind gecombineerd met het bijvoeglijk naamwoord adoptief ('(als kind) aangenomen').
Sommige landen hebben nog weinig nood aan adoptieouders waardoor het lang kan duren voor een kind geplaatst wordt. In andere landen zijn de voorwaarden voor adoptieouders zo streng dat er maar weinig mensen in aanmerking komen en hierdoor kan de wachttijd voor die landen korter zijn.
U moet meerderjarig en ten minste 18 jaar ouder zijn dan het kind. U moet het kind tenminste 1 jaar hebben verzorgd en opgevoed.
De kosten kunnen variëren, maar toch moet je al gauw denken aan bedragen tussen de 20.000 en 40.000 euro, afhankelijk vanuit welk land je adopteert. Dit zijn wel kosten voor het hele proces, inclusief reiskosten. Deze kosten zijn uiteraard verspreid over aan aantal jaren.
Verhalen van corruptie, kinderhandel, misbruik en vervalste gegevens over het kind worden steeds vaker gemeld, vooral door de adoptieouders. Nederlandse adoptieorganisaties zijn daarom ook steeds behoedzamer op interlandelijke adoptie.
Adoptie wordt daarom vaak gezien als een effectieve, ethische verantwoorde en aan te bevelen interventie indien geen andere oplossingen beschikbaar zijn. formuleren van aanbevelingen voor de toekomst.
Open of gesloten adoptie
Contact houden is afhankelijk van de medewerking van de adoptieouders, want contact houden is geen recht. Bij een gesloten adoptie is er geen contact tussen de ouders die afstand doen, het kind en de adoptieouders.
De vader en moeder van wie het DNA in het kind zit, worden de biologische ouders genoemd. Juridische ouders zijn wettelijk familie van het kind. Maar zij hoeven niet biologisch verwant te zijn met het kind. Zoals bijvoorbeeld bij adoptie.
Zoeken via DNA-Databanken
DNA geeft veel mogelijkheden om verwanten te zoeken en te vinden. Soms is het bij adoptie niet mogelijk om via de normale kanalen biologische ouder(s) of familie te vinden. Omdat er bijvoorbeeld sprake was van een vondeling, kinderhandel of onvolledige adoptiedossiers.
Adoptie is de aanname van een persoon als kind. In juridische zin is adoptie de breuk van de familieband tussen biologische ouders en hun kind en tegelijk de vaststelling van een nieuwe, wettelijk geldende familieband tussen adoptieouders en dit kind, met alle rechten en plichten die daarbij horen.
Ja, dat kan. Hiervoor is de toestemming nodig van de volwassene die geadopteerd wordt, de kandidaat-adoptant(en) en de eventuele samenwonende partner of echtgeno(o)te van deze partijen.
Wanneer de biologische ouders hun kind nog steeds willen laten adopteren, worden alle juridische banden tussen de biologische ouders en het kind definitief verbroken. Het kind krijgt de achternaam van de adoptieouders en wordt bij hen ingeschreven. Hierna is de adoptie juridisch vastgelegd.
Je begint de adoptieprocedure door een beginseltoestemming aan te vragen bij Stichting Adoptievoorzieningen. Zij toetst dan of je voldoet aan de voorwaarden om een kind te adopteren. Daarnaast start de Raad voor de Kinderbescherming een gezinsonderzoek om te bepalen of je geschikt bent als adoptieouder.
Het verdrag laat het aan de verdragsstaten zelf over of ze (interlandelijke) adoptie wel of niet erkennen en/of toestaan. Nederland heeft ervoor gekozen interlandelijke adoptie toe te staan. Voordat een kind mag worden geadopteerd, moet de overheid waarborgen dat het belang van dit kind de voornaamste overweging vormt.
Volgens de commissie heeft Nederland zich in het verleden te passief opgesteld in het adoptieproces. Daardoor was het toezicht op procedures onvoldoende en is er niet ingegrepen bij misstanden die aan het licht kwamen. Het gaat onder meer om kinderdiefstal, kinderhandel en onethisch handelen van ambtenaren.
Adoptie uit het buitenland is straks niet meer mogelijk via bemiddelingsbureaus. Wie een kind wil adopteren kan dat alleen nog via een nieuw op te richten overheidsorganisatie regelen. Ook mogen alleen nog kinderen naar Nederland komen als zij in hun land van herkomst niet kunnen worden opgevangen.
Dat kan een ongekend kind zijn of een kind van de familie . Bij binnenlandse adoptie kan je een gekend kind adopteren. Het gaat dan bijvoorbeeld om de adoptie van de kinderen van je partner, van je kleinkind of van een nichtje.
De Staatscommissie beveelt verder aan het bestaande verbod voor grootouders om hun kleinkind te adopteren te schrappen. De Staatscommissie meent dat de reden voor dit verbod was dat de wetgever wilde voorkomen dat grootouders de kleinkinderen als het ware van hun eigen ouders zouden kunnen afpakken.