Een van de belangrijkste kenmerken of een belangrijk kenmerk is dat iemand met een vermijdende hechtingsstijl veel tijd en ruimte voor zichzelf nodig heeft. En dat kan best wel lastig zijn, zeker als je zelf angstig gehecht bent, want dan wil je eigenlijk alleen maar juist heel veel bij elkaar zijn.
Vermijdende mensen houden je vaak aan het lijntje door je net genoeg te geven van wat je nodig hebt om te blijven, maar niet genoeg van wat je nodig hebt om je veilig te voelen. Dit zal je angstige gewoontes, zoals obsessief gedrag of andere onzekere gewoontes, alleen maar aanwakkeren .
Een kind dat onveilig vermijdend gehecht is, heeft geen vertrouwen in de beschikbaarheid van de opvoeder. Het kind vermijdt contact en reageert nauwelijks als de opvoeder terugkomt na afwezigheid. Het kind blijft dan bijvoorbeeld op zijn speelgoed gericht. Het kind heeft vaak plezierig contact met vreemden.
Kind zoekt weinig contact
Het kind vermijdt de opvoeder, omdat het weet dat die niet emotioneel of fysiek beschikbaar is. Het kind voelt dat het op zichzelf aangewezen is. Het kind vertrouwt alleen op zichzelf. Kinderen die dit gedrag laten zien, noemen we onveilig-vermijdende gehecht.
Ze beginnen zich emotioneel open te stellen.
Als je vermijdende partner met je begint te delen hoe hij/zij zich voelt of zijn/haar diepste geheimen met je deelt, is dat een teken dat hij/zij je vertrouwt en zich aan je gehecht raakt .
Tekenen dat iemand die je vermijdt, van je houdt, zijn onder andere consistentie in zijn/haar acties en communicatie, kwetsbaarheid tonen, zijn/haar behoeften uiten en samen met jou plannen maken voor de toekomst .
Mensen met een hoog vermijdingsgedrag kunnen huilen als een negatieve gebeurtenis ervaren, vooral in een relatie . Dit soort emotionele uitingen kunnen namelijk onaangename gevoelens van kwetsbaarheid en ongemak veroorzaken in deze context.
Iemand met een vermijdende persoonlijkheidsstoornis heeft in vriendschappen en relaties last van veel onzekerheid en angst. Hij of zij durft zich in gezelschap niet of nauwelijks open te stellen en vindt het lastig om zichzelf te laten zien aan anderen.
Communiceren met empathie, het gebruiken van "ik"-uitspraken en het vermijden van beschuldigingen en kritiek zijn enkele manieren om vermijdende partners te helpen zich veilig genoeg te voelen om hun gedachten en gevoelens te uiten, en om hun gedrag op tijd te veranderen. "Het belangrijkste in communicatie is om te horen wat er niet wordt gezegd."
De vermijdende partner kan beter naar de behoefte van emotionele nabijheid luisteren. Het zoeken van ondersteuning: Vaak zijn deze problemen complex. Het kan helpen om hiervoor in gesprek te gaan met een psycholoog. Dit kan in vorm van relatietherapie.
Niet bereid zijn om betrokken te raken bij anderen, tenzij ze er zeker van zijn dat anderen hen aardig zullen vinden. Passief of gereserveerd zijn in hechte relaties omdat ze bang zijn voor spot of vernedering. Extreme bezorgdheid dat anderen hen zullen bekritiseren of afwijzen in normale sociale situaties.
Vermijdende hechtingsstijl
Volwassenen met een vermijdende onveilige hechtingsstijl zijn het tegenovergestelde van degenen die angstig of gepreoccupeerd zijn. In plaats van te verlangen naar intimiteit, zijn ze zo op hun hoede voor nabijheid dat ze emotionele banden met anderen proberen te vermijden.
Wat is vermijding en waarom gebeurt het? Vermijding is een copingstrategie die we gebruiken om stressvolle, angstige of ongemakkelijke situaties te vermijden. Het kan in veel vormen voorkomen: uitstelgedrag, sociale terugtrekking of het vermijden van bepaalde gedachtes en gevoelens.
Je niet willen vastleggen aan bepaalde afspraken die bindend zijn. Geen keuze willen maken: een voorbeeld van gebrek aan slagvaardigheid en besluitvaardigheid. Je niet bloot willen geven over dit onderwerp. Niet de bevoegdheid hebben om bepaalde knopen door te hakken en tegelijkertijd daar niet duidelijk over zijn.
De paradox van bindingsangst is dat het je verlangen naar liefde en verbinding saboteert, terwijl je er tegelijkertijd zo naar verlangt. De behoefte aan afstand in de relatie is dus als een masker, een mechanisme uit zelfbescherming om de ware verbinding met je partner te ontlopen.
d.w.z. iemand in zijne macht hebben, houden, of krijgen, op zijne hand hebben, tot zijne partij overhalen; vroeger ook: iemand aan zijn (of een) snoer hebben of krijgen; iemand aansnoeren (Ndl.
Onveilig-vermijdende hechting ontstaat doordat de opvoeder niet of niet adequaat reageert op de signalen van het kind. Het kind leert dat het niet bij de opvoeder terecht kan voor hulp, troost, complimentjes of emotionele steun.
Een gevoel van tekortschieten, dat je nooit zal kunnen bieden wat je partner van je nodig heeft. Het idee dat je partner gewoon niet zijn/haar best doet voor jou/jullie. Het gevoel dat je niet gezien of gehoord wordt door jouw partner.
Waarom die ontrouw? 'Mensen met bindingsangst raken nogal gestrest van nabijheid; door seks met een ander nemen ze afstand van hun partner en voelen ze zich rustiger. '
Als je een antisociale-persoonlijkheidsstoornis hebt, vind je het moeilijk om rekening te houden met de gevoelens en wensen van anderen. Je begrijpt niet zo goed hoe anderen zich voelen. Je voelt je bijvoorbeeld niet schuldig als je iemand pijn doet. Ook vind je het lastig om regels en normen op te volgen.
Mensen met een antisociale persoonlijkheidsstoornis hebben veel moeite met stabiliteit in hun denken, voelen en gedrag. Hierdoor zijn ze vaak erg impulsief, prikkelbaar of agressief en op zoek naar een snelle behoeftebevrediging.
Probeer vermijdende patiënten te zien als een uitdaging en niet als mensen die jou bewust het leven moeilijk maken. Ga na wat er onder 'moeilijk gedrag' zit en probeer daar op in te gaan.Wees zelf de baas over je eigen communicatie.Gebruik hierbij effectieve transacties.
Onderzoek toont aan dat gewelddadig gedrag geassocieerd wordt met vermijdende hechtingsstijlen. Als we niet leren hoe we onze emoties kunnen herkennen, leren we ook niet hoe we onszelf kunnen reguleren, dus is de kans veel groter dat we impulsief of gewelddadig reageren als we ons bedreigd, gevangen of gecontroleerd voelen door anderen.
Ondanks het feit dat vermijders spijt kunnen hebben van de breuk, kunnen ze hun ex-partner negatief beschouwen en zichzelf ervan overtuigen dat de breuk de schuld van hun ex was . Zo kunnen ze zichzelf ervan overtuigen dat de breuk de beste beslissing was die ze ooit hebben genomen.
Kortom: ja . Experts suggereren dat vermijdende hechters in een relatie de neiging hebben om hun hechtingsbehoeften te bagatelliseren, omdat ze geloven dat intimiteit minder belangrijk is dan onafhankelijkheid en autonomie.