Als je aan de Sahara denkt, zien de meeste mensen enorme zandvlaktes en grote zandduinen voor zich. In praktijk is echter maar 20% van deze woestijn zand. De rest is rots, steenpuin en grind.
Net als de sterren aan de hemel zijn de zandkorrels op aarde onmogelijk stuk voor stuk te tellen. Maar als je een ruwe schatting doet van het aantal zandkorrels op alle stranden en in alle woestijnen op aarde, kom je uit op ongeveer honderd triljoen - een één met twintig nullen.
De Sahara bestaat grotendeels uit rotsachtige gebieden. Slechts zo'n 20% van het oppervlak bestaat uit ergs. Dit zijn grote zandverstuivingen met zandduinen.
In ons land is saharazand sinds 1900 op zeker vijftien dagen op uitgebreide schaal voorgekomen. Steeds bij voor de tijd van het jaar warm weer. Afhankelijk van het brongebied kan de kleur variëren van lichtgrijs tot rood of bruin.
Maar hoeveel zandkorrels zijn er op alle stranden op aarde? Wel, er passen ongeveer 20 zandkorrels in een centimeter. Voor een kubieke centimeter heb je er 8000 nodig! Als je tien triljard zandkorrels in een bal zou willen stoppen, dan zou deze bal een diameter van 21,2 kilometer moeten hebben.
Het strand vanaf de zee tot aan de duinvoet is in Nederland eigendom van het Rijksvastgoedbedrijf (RVB).
Zand bestaat korter dan andere delfstoffen zoals aardolie of aardgas, namelijk nog 'maar' 2 miljoen jaar. Elke zandkorrel is eigenlijk een steen die afgeschuurd en vermalen is. Zand, grind, maar ook klei zijn eigenlijk niks anders dan hele kleine stukjes steen. Op grote hoogte zijn de bergen bedekt met sneeuw.
Saharazand weerkaatst zonlicht en verandert de ligging van de straalstroom. Het stof trekt snel ons land voorbij en verdwijnt met regen snel uit de lucht. Het effect op ons weer is dan ook kortdurend. Dat is anders boven de Sahara, waar de wind voortdurend nieuw zand de lucht inblaast.
Het Saharastof in onze atmosfeer is niet gevaarlijk, omdat het over het algemeen hoog in de lucht hangt. Maar het kan wel hinderlijk zijn. Zeker als het ook gaat regenen: met de regendruppels komt een deel van het stof naar beneden en dat levert flink wat vlekken op, bijvoorbeeld op auto's en tuinmeubels.
Was de auto rustig met de shampoo en de microvezel handschoen of microvezel doek, zonder veel druk uit te oefenen. Het zand blijft in het schuim en de microvezels zitten. Spoel deze dus regelmatig af in de emmer met schoon water en stop 'm daarna in de emmer met sop om verder te gaan. Spoel met royaal water af.
De Sahara is de grootste zandwoestijn ter wereld. Deze woestijn is ongeveer 300 keer zo groot als België! Er zijn niet alleen zandwoestijnen, er bestaan ook ijswoestijnen, zoutwoestijnen en nog andere soorten!
Onder het zand in de Sahara bevinden zich verschillende soorten gesteente. Daarnaast zijn er met behulp van satellieten met speciale sensoren veel drooggevallen rivieren en meren ontdekt onder het woestijnzand. Daaruit blijkt dat de Sahara een paar duizend jaar geleden een vruchtbaar gebied was.
Rond de zonnepanelen wordt de lucht warmer. Dat vergroot het contrast tussen de Sahara en de oceaan, waardoor een lagedrukgebied ontstaat. Het gevolg: vochtige lucht, regendruppels en meer moessonregen in de woestijn.
Net als de sterren aan de hemel zijn de zandkorrels op aarde onmogelijk stuk voor stuk te tellen. Maar als je een ruwe schatting doet van het aantal zandkorrels op alle stranden en in alle woestijnen op aarde, kom je uit op ongeveer honderd triljoen - een één met twintig nullen.
Als zandkorrels precies uit kubusjes zouden bestaan, gaan er minimaal 125 korrels in één kubieke centimeter (korrelgrootte 2 mm) en maximaal 8 miljoen korrels (korrelgrootte 0,05 mm). Bij gemiddelde korrelgrootte (0,5 mm) zijn het er 8000. Zandwoestijnen zijn er op 1,3 miljoen km2 van het aardoppervlak.
Vooruitzicht. Astronomen hebben, met behulp van gegevens afkomstig van de ruimtetelescoop Hubble, berekend dat de Melkweg waarschijnlijk over 4 miljard jaar zich zal samenvoegen met het Andromeda-sterrenstelsel. De zon raakt wellicht uit haar koers, maar dat zal verder geen gevolgen hebben voor het zonnestelsel.
Pas op met zelf Saharazand van de auto wassen
Saharazand heeft volgens Autoweek de eigenschap dat het 'erg fijn is en scherp, waardoor je krassen in je lak kunt veroorzaken. ' Ook is het oppassen met de voorruit. 'De verleiding is groot om met de ruitensproeier en ruitenwisser het zand weg te halen.
Als de wind vanuit het zuiden waait, wordt de lucht met het zand richting Europa geblazen en kan het ook boven Nederland terecht komen. In principe kan de atmosfeer het zand vasthouden, maar als het regent komt het naar beneden. Dan is het roodbruine, fijne zand te zien op tuinmeubilair, de auto of op ramen.
Saharazand valt onder de grote bedreigingen van je auto en autolak. Het kan schuren, inbranden en je pollenfilter verstoppen. Daarom moet het weg, maar wel op de juiste manier. De geelkleurige, fijne zandkorrels op je autodak betekenen acuut gevaar voor je autolak.
Het mineraal magnetiet is een veelvoorkomend bestanddeel van zand en zeer magnetisch. Het magnetische mineraal komt ook voor in Saharazand en in Saharastof. Dat staat beschreven in verschillende wetenschappelijke studies en artikelen.
De meest voorkomende is dat ze een geschatte duur hebben die: kan variëren van enkele uren tot meerdere dagen. Er zijn echter gedocumenteerde gevallen waarin zandstormen langer dan enkele dagen konden duren, en zelfs zandstormen van meer dan een week konden bereiken.
Saharastof is stof uit de Sahara dat met de regen op aarde terechtkomt. Tijdens stof- en zandstormen, die in het woestijngebied voorkomen, kan het stof tot kilometers hoogte in de atmosfeer komen.
In het bodemwater van het zand wonen heel kleine dieren, sommige zelfs tien keer kleiner dan een millimeter. Dat moet ook wel, want om tussen de zandkorrels te leven moet je wel heel klein zijn. Deze groep dieren heten 'interstitiële fauna”. Interstitiële betekent in het Latijn “tussen structuren”.
De kleur en samenstelling wordt bepaald door de samenstelling van het gesteente van de bergen. Zwart zand komt bijvoorbeeld van vulkanisch gesteente en wit zand bevat veel bergkristal.
Zand is steenstof. Het woord is mogelijk afgeleid van het Germaanse woorddeel "sund-" wat 'uiteen, stuk' betekent. De oorspronkelijke betekenis zou dan 'wat kleingemaakt/verbrijzeld is' kunnen zijn.