Elk schip heeft een capaciteit voor 90 vliegtuigen; meer dan een gemiddelde luchtmacht. En dat keer tien. Ook het aantal personeelsleden is gigantisch: ruim 6.000 (tweederde van het totale aantal militairen bij de Nederlandse marine). En dat keer tien.
Anno 2007 is de Verenigde Staten het enige land dat supervliegdekschepen in dienst heeft. Daarvan zijn die uit de Nimitz-klasse de grootste met een tonnage van 102.000 ton. In 1988 was de Sovjet-Unie begonnen met de bouw van de Oeljanovsk, een vliegdekschip van 85.000 ton.
Van de 415 schepen die het heeft, heeft het 20 vliegdekschepen - de meeste ter wereld met een ruime marge - 10 fregatten, 65 torpedobootjagers, 66 onderzeeboten, 13 patrouillevaartuigen en 11 mijnenbestrijdingsvaartuigen.
De exploitatiekosten worden geschat op 7 miljoen dollar per dag (Zr.Ms. Johan de Witt kost 10 miljoen euro per jaar), maar daarmee verwachtte de Amerikaanse marine na 50 jaar wel 4 miljard dollar goedkoper uit te zijn per carrier dan met de Nimitzklasse.
De Yamato, in het geheim gebouwd, moest hét verrassingswapen van Japan worden: het grootste slagschip ooit gebouwd. Twee keer groter dan Amerikaanse rivalen, met een bereik van 40 kilometer dankzij de grootste kanonnen ooit op een schip. Het schip werd echter nooit de strijd in gestuurd.
Alleen de Verenigde Staten hebben meer vliegdekschepen in hun vloot. Dat land heeft er elf. Op de derde plek staat het Verenigd Koninkrijk met twee schepen. China had al twee vliegdekschepen.
Karel Doorman (R 81) was het tweede en laatste vliegdekschip van de Koninklijke Marine. Het was, tot de komst van de huidige Karel Doorman, qua lengte en breedte tevens het grootste schip dat ooit bij de Nederlandse marine heeft gevaren.
Het schip mag dan wel iets dieper liggen dan oorspronkelijk gepland, nog altijd kom je op een diepte van 21 meter al bij de opbouwen van de controletoren. Het vliegdek zelf ligt nu op 41 meter. Diepten die voor ervaren sportduikers haalbaar zijn.
Het enige vliegdekschip dat Duitsland ooit heeft gebouwd, de Graf Zeppelin, is teruggevonden op de bodem van de Oostzee.
Rusland kan de strijd aangaan met een marine die 352 marine-eenheden sterk is, waaronder een vliegdekschip, negen fregatten, 13 vernietigers, 78 korvetten, 62 onderzeeërs, 41 patrouillevaartuigen en 47 mijnengevechtsschepen.
Met een beheerd draagvermogen van 173 miljoen ton heeft Griekenland veruit de grootste handelsvloot. Nummer twee Singapore volgt met 136 miljoen ton op ruime afstand. Het gaat daarbij om de schepen die door rederijen in het betreffende land worden geëxploiteerd.
De Russische marine heeft 79 schepen van de omvang van een fregat en groter, waaronder een vliegkampschip, vijf kruisers, dertien jagers en 52 onderzeeërs. Met uitzondering van een klein aantal aanvals- en kruisrakettenonderzeeërs werden vrijwel alle gevechtsschepen gebouwd tijdens de Koude Oorlog.
Maar het land heeft tot nu toe geen volwaardig vliegdekschip, het krachtigste wapensysteem waarover een marine kan beschikken. Op de vier vliegdekschepen die het land wel heeft, staan geen gevechtsvliegtuigen maar alleen helikopters. Daarmee is de aanschaf van de F-35's opmerkelijk, ook al zijn het er nog maar vier.
De Koninklijke Marine, of het Commando Zeestrijdkrachten (CZSK), beschikt over 29 marineschepen (excl. sleepboten, opleidingsvaartuigen, etc.). De grote schepen zijn fregatten, onderzeeboten, LPD's en natuurlijk het grootste schip van de Nederlandse marine: het Joint Support Ship (JSS) Zr.Ms. Karel Doorman.
De Charles de Gaulle, Frankrijks enige vliegdekschip, heeft 12 Rafales en 9 Super-Etendards aan boord. Daarmee verdubbelt Frankrijk zijn aanwezigheid in de regio. Tot nu toe waren er 9 Rafales in de Verenigde Arabische Emiraten gestationeerd en 6 Mirages in Jordanië.
In totaal zijn er nu, inclusief China, tien landen die over één of meer actieve vliegdekschepen beschikken. Italië en Spanje hebben er twee, Frankrijk, Groot-Brittannië, Rusland, Brazilië, India en Thailand hebben één exemplaar.
HMS Queen Elizabeth (R08) is het eerste van twee vliegdekschepen van de Queen Elizabeth-klasse. Het zusterschip wordt de Prince of Wales. De schepen zijn op dit moment in aanbouw en het eerste wordt in 2017 in de vaart genomen. Het worden de grootste schepen van de Britse marine.
Daarmee worden vliegtuigen van het schip af gelanceerd en hebben ze dus meteen genoeg snelheid om te vliegen. Om het landen op een vliegdekschip makkelijker te maken worden er vangkabels gespannen over het dek. Het landende vliegtuig heeft een haak waarmee het zich vastgrijpt aan de kabels.
De kosten van het vliegdekschip van 100.000 ton worden geschat op 17,3 miljard dollar, omgerekend ruim 15 miljard euro.
De grootste destroyer die ooit is gebouwd voor de Amerikaanse marine is op open zee begonnen aan een serie tests. De USS Zumwalt is een hypermodern stealthschip dat minstens 4,4 miljard dollar kost. De torpedobootjager is 183 meter lang en heeft in tegenstelling tot conventionele schepen een terugwijkende boeg.
De zesde vloot van de Verenigde Staten is een operationele eenheid van de Amerikaanse marine die actief is in de Middellandse Zee . Het is gemaakt aan het begin van de XXI ste eeuw ongeveer 40 schepen , 175 vliegtuigen en 21.000 mensen.
Amerikaans vliegdekschip in de Egeïsche Zee
Truman en zijn begeleidende schepen hebben de oostelijke Middellandse Zee verlaten en zijn de Egeïsche zee ingevaren. Het vliegkampschip was voor het laatst door de Amerikaanse marine zelf gerapporteerd in de noordelijke sector van deze zee.
De Italiaanse marine opereert moderne schepen van alle typen: Cavour vliegdekschip en het vlaggenschip – 27 900 ton; in 2009 in dienst genomen. Het opereert met tien V/STOL-vliegtuigen en twaalf helikopters, en is ook bewapend met 32 Aster-luchtdoelraketten.
Het hoofdkwartier van de vijfde vloot is gelegen op een marinebasis in Bahrein, de Naval Support Activity Bahrain.