Bij patiënten met osteoporose wordt een hoeveelheid van 800 IE vitamine D per dag aanbevolen. Dit komt overeen met 20 microgram. Vitamine D is een essentiële voedingsstof die nodig is voor de opname van calcium en voor gezonde botten.
Vitamine D (colecalciferol) zorgt voor de opname van kalk en fosfaat uit het voedsel. Kalk en fosfaat zijn nodig voor een goede opbouw van botten en gebit. Het is te gebruiken bij vitaminegebrek en bij botontkalking.
Voedings middelen of gewoonten die een negatieve invloed hebben op botontkalking. Teveel (dierlijke) eiwitten. Des te meer dierlijke eiwitten, des te hoger de uitscheiding van calcium. Iemand die veel dierlijke eiwitten eet heeft dus een veel hogere calciumbehoefte.
Mensen van 50 jaar en ouder en jongere mensen met botontkalking hebben 1200 mg calcium nodig. Dit in combinatie met tenminste 10 microgram vitamine D. Voor mensen van 70 jaar en ouder wordt 1200 mg calcium geadviseerd, samen met 20 microgram vitamine D.
Bisfosfonaten zijn medicijnen die zich binden aan het calcium in het bot en hierdoor de afbraak van het bot remmen. Doordat de botten worden versterkt zal de kans op botbreuken afnemen. Voorbeelden zijn alendroninezuur, clodroninezuur, ibandroninezuur, pamidroninezuur, risedroninezuur en zoledroninezuur.
Bij osteoporose worden uw botten zwak waardoor deze sneller kunnen breken. Ook in uw rug kunnen uw botten zwakker worden waardoor een rugwervelbreuk ontstaat, dit noemen we ook wel een wervelinzakking. Het inzakken van rugwervels kan heel langzaam gaan, waardoor u nauwelijks last heeft van rugpijn.
Sporten waarbij je je eigen gewicht draagt en die dus je botten belasten, zijn zeer goed voor mensen met osteoporose; denk hierbij aan wandelen, fietsen, tennissen of tuinieren. Ook het trainen van conditie en spierkracht is bevorderlijk voor de lenigheid en de behendigheid.
Eén kopje koffie veroorzaakt een verlies van 5 mg calcium. Dat betekent niet dat men geen koffie meer mag gebruiken, maar bij dreigende osteoporose is het beter om niet meer dan acht koppen per dag te drinken.
Fruit is goede voeding om osteoporose te voorkomen
Vijgen (1000 milligram calcium) Abrikozen (450 milligram calcium) Dadels (350 milligram calcium) Appels (250 milligram calcium)
Welke vitamine D wordt het beste opgenomen? De vorm van vitamine D die het best door het lichaam wordt opgenomen, is vitamine D3 of cholecalciferol. Dit is namelijk de meest natuurlijke vorm van vitamine D en hetzelfde als de vitamine D die ons lichaam onder invloed van zonlicht aanmaakt.
Magnesiumolie belangrijk bij oseoporose
Magnesium bij Osteoporose is dus erg belangrijk voor gezonde botten, misschien zelfs belangrijker dan calcium. 60% van de magnesiumvoorraad van het lichaam ligt opgeslagen in de botten, vooral in die van de polsen, dijbenen en wervelkolom.
Osteoporose is niet te genezen, omdat het lichaam geen nieuw bot meer aanmaakt na het 30ste à 35ste levensjaar. Maar het afbraakproces van het bot is wel te vertragen, met medicijnen. Zo kun je dus voorkomen dat het snel erger wordt. Extra calcium en vitamine D nemen en meer bewegen helpen ook.
Een te hoge inname van vitamine D is giftig aangezien het calciumgehalte daardoor oploopt. Een verhoogde calciumspiegel kan leiden tot calcinosis (calciumzouten in de zachte weefsels van het lichaam, zoals de nieren, het hart en de longen) en hypercalciëmie (te veel calcium in het bloed).
Bij het innemen van suppletie, zal de arts de dosis vitamine D na zes tot acht weken behandeling verlagen. Naar schatting zal het dan 3 tot 4 maanden duren om weer op het goede niveau te komen.
U kunt pijn krijgen door een breuk of als ruggenwervels door osteoporose inzakken. De pijn wordt dan behandeld met pijnstillers. Welke pijnstillers u nodig heeft, hangt af van de hoeveelheid pijn die u heeft. Paracetamol is veilig Tegen de pijn kunt u een eenvoudige pijnstiller nemen, bijvoorbeeld paracetamol.
Bij een ingezakte wervel is een van uw ruggenwervels gebroken. We noemen dit ook wel een stabiele wervelbreuk. Meestal geneest uw gebroken ruggenwervel vanzelf goed.
Calcium zorgt voor sterke botten. Heeft u een tekort aan calcium, dan haalt uw lichaam deze stof uit uw botten waardoor de botdichtheid nog sneller afneemt. Voldoende calcium is dus erg belangrijk. Calcium krijgt u binnen door uw voeding; vooral zuivelproducten zoals melk, kaas en yoghurt bevatten veel calcium.
Donkergroene bladgroenten: (zoals boerenkool) Zijn rijk aan calcium, vitamine K, magnesium en kalium; allemaal voedingsstoffen die goed zijn voor de botten.
Wandelen versterkt de spieren en botten en vermindert daardoor de kans op osteoporose (botontkalking). Wandelen is ook goed voor het kraakbeen. Door weinig te bewegen is het kraakbeen in de gewrichten dunner geworden.
Teriparatide is een geheel ander middel, dat de botaanmaak stimuleert. Dit middel wordt twee jaar lang dagelijks onder de huid geïnjecteerd. Meestal gebruikt u de medicijnen vijf jaar. Vaak wordt daarna een aantal jaren gestopt, maar soms acht uw arts het beter om door te gaan – dat verschilt van patiënt tot patiënt.
Voldoende lichaamsbeweging bestaat normaal gesproken uit minimaal een half uur matig intensieve lichamelijke activiteit (zoals stevig wandelen of fietsen) op minimaal vijf, maar bij voorkeur alle dagen van de week. Roken heeft effect op de botgenezing.
Van osteoporose zelf voelt u meestal niets. U merkt het vaak pas als een bot breekt. U krijgt pijn en door de breuk kan uw lichaamshouding veranderen of het bot gaat anders staan. De rugwervels zakken langzaam in als gevolg van verminderde botsterkte door osteoporose.
Bewegen. Bewegen is erg belangrijk om (de verdere voortgang van) osteopenie te voorkomen. Rustige bewegingen waarbij de botten gelijkmatig worden belast en de kans op blessures klein is, zijn uitstekend. U kunt daarbij denken aan sporten zoals fietsen, golfen, zwemmen en wandelen.
Osteoporose is de medische term voor botontkalking. Botontkalking is een proces dat in de loop van een aantal jaren plaatsvindt. U merkt hier eigenlijk niets van, tot het moment dat u een bot breekt. In het skelet wordt voortdurend nieuw botweefsel aangemaakt en oud botweefsel afgebroken.