Kortom kinderen horen minimaal 3 uur per dag buiten te spelen dus we kunnen er veel aan doen om dit waar te maken. Ook al hebben we er geen voldoende gelegenheid voor. We kunnen het altijd als ouder-verzorger zelf opzoeken en optimaal benutten. Als het fijn weer is kunnen ze zelfs buiten huiswerk maken of boek lezen.
In het begin is dat vaak nog heel voorzichtig een uurtje afspreken en dan is het vaak al weer genoeg. Naarmate het kind wat meer ervaring op doet in het samen spelen, zal het wat vaker gaan afspreken en ook wat langer willen en kunnen spelen. Al is over het algemeen twee uurtjes spelen voor kleuters toch wel genoeg.
"Veel ouders denken: 'hoe meer tijd je doorbrengt met je kind, hoe beter', maar dat is echt niet waar. Uit recent onderzoek blijkt zelfs dat de hoeveelheid tijd die ouders doorbrengen met hun kind tot 11 jaar, geen relatie heeft met hoe kinderen zich ontwikkelen. En bij jongeren ouder dan 11 is dat effect minimaal."
De beweegrichtlijnen van alle landen geven aan dat kinderen ouder dan 1 jaar minimaal 3 uur per dag actief moeten bewegen, maar meer is nog beter! De activiteiten moeten verspreid over de dag en gevarieerd zijn. Kinderen tussen 3-5 jaar zouden 1 van de 3 uur erg actief/intensief in beweging moeten zijn.
Een half uurtje échte aandacht werkt meestal beter dan een uur iets met je kind doen terwijl je met één oog op je smartphone kijkt. Samen gaan wandelen of iets doen, zoals spelen, knutselen of koekjes bakken.
Het is heel menselijk als een kind wel eens (negatieve) aandacht vraagt. Je hoeft je dus ook niet schuldig te voelen. Het is echter wel vervelend als het niet verdwijnt en jij niet volop kunt genieten van het ouderschap. Het zou daarom wel eens fijn en zinvol zijn om je er eens van bewust te worden hoe het werkt.
Misschien werd je thuis genegeerd of werd niet gezien wat jij allemaal goed deed en werd de focus op het negatieve gelegd. Op die manier leer je, niet eens echt bewust, dat je aandacht kunt krijgen als je tegen de regels ingaat en dingen doet die niet passend zijn in bepaalde situaties.
Gemiddeld gaan experts uit van ongeveer maximaal 3 uur beeldschermtijd vanaf 12 jaar. Dat is inclusief telefoon, tv en andere schermen. Elke dag 4 tot 5 uur gamen per dag wordt als 'niet normaal' gezien. Er bestaat dan een kans dat je een gameverslaving hebt.
Duidelijkheid en voorspelbaarheid zijn belangrijk voor de ontwikkeling van je kind. Probeer zoveel mogelijk duidelijke regels te stellen en op een heldere manier te vertellen wat je van je kind verwacht. Realistische verwachtingen. Elk kind ontwikkelt zich in een eigen tempo.
Een regeldag herken je aan: Je baby huilt veel en is onrustig en hangerig omdat je kindje zich niet zo lekker voelt. De ontwikkelingen vragen nou eenmaal veel energie. Je baby wil continu drinken omdat je kindje hongerig is en meer energie nodig heeft voor de groeispurt.
Uit nieuw onderzoek blijkt dat kinderen liever nog meer tijd door willen brengen met hun ouders. En dít is wat ze graag met je willen doen. Maar liefst 73 procent van de ondervraagde kinderen tussen de 6 en 17 jaar oud gaf in een onderzoek aan dat ze meer tijd willen doorbrengen met hun ouders.
Zelfs ouders die een fulltime baan hebben, zijn nog steeds elke week 18 tot 30 uur bezig met hun kinderen. Ouders hebben gemiddeld zelfs maar 32 minuten per dag 'me-time'. Dit blijkt uit een enquête onder 2000 ouders, uitgevoerd door de Engelse maaltijdbezorger Munchary.
Per kind verschilt het hoe lang het alleen kan spelen, het ene kind kan zichzelf goed vermaken en het andere kind zoekt meer je nabijheid. Hier vind je wat algemene richtlijnen: Peuters: ongeveer 15 minuten. Kleuters: ongeveer 20-30 minuten.
Een kind van 3 jaar kan al wat beter alleen spelen, maar twintig minuten is lang. Je peuter wil graag veel uitproberen; alles is interessant. Geef hem of haar veel kans om te ontdekken. Zorg voor afwisselend speelgoed, voor spullen in huis waar je kind mee kan spelen, en ga regelmatig samen naar buiten.
Door te spelen oefenen kinderen gedragingen die horen bij hun cultuur. Kinderen kunnen hun behoeftes, motorische handelingen, verbeeldingskracht en cognitieve capaciteiten kwijt in spel. Samen voorlezen bevordert spel de taalontwikkeling. Een belangrijke functie van spel is het leren omgaan met angst.
Je moet je kindje namelijk met grote regelmaat uitleggen waarom iets wel of niet mag. Toch vinden de meeste gedragsdeskundigen dat de democratische opvoedstijl de meest redelijke en effectieve manier van opvoeden is.
Hersenen Tijdens het gamen maken je hersenen adrenaline en dopamine aan. Adrenaline zorgt voor een snellere reactiesnelheid en hogere concentratie en dopamine geeft een plezierig gevoel en kan gezien worden als een soort drugs. Zonder hoge dosis dopamine wordt je gespannen, somber of geïrriteerd.
Het is dus niet gezond om 10 uur per dag te gamen. Maar wanneer jij of je kind af en toe eens 5 uur per dag gaat gamen is dat niet meteen een probleem. Deskundigen spreken van een gameverslaving wanneer je gedurende minstens een half jaar iedere dag minimaal 3 uur aan het gamen bent.
Gamen komt onder jongens veel vaker voor. Ook besteden ze er meer tijd aan. Onder de 12 tot en met 16-jarigen komt dagelijks gamen bij bijna 43 procent van de jongens en 11 procent van de meisjes voor. In het basisonderwijs gaat het om respectievelijk bijna 50 procent en 20 procent.
Circa 6 tot 11 jaar
Vervelend gedrag stopzetten: stuur een vriendje bijvoorbeeld eerder naar huis. Een time-out: je kind een korte tijd op een bepaalde plek zetten om na te denken. Zelf de fout herstellen: als ze iets kapot maken het zelf laten opruimen.
Vaak zie je dat kinderen thuis negatieve aandacht gaan vragen als ze zich vervelen en geen échte aandacht krijgen. Dan gaan ze negatieve aandacht vragen door negatief gedrag te vertonen en door ruzie te maken. Belangrijk is dus om in ieder geval zelf het voortouw te nemen met voldoende positieve aandacht.
Negeren als vorm van emotioneel misbruik
Wanneer een ouder het kind vaak en voor een lange tijd negeert, onttrekken ze zich uit deze relatie. Het kind zal zich verlaten, afgewezen, machteloos, ongewenst, onbemind en gefrustreerd voelen.