Voor rode wijn mag maximaal 150 mg/l worden gebruikt en voor witte wijn en rosé maximaal 200 mg/l. De meeste wijnen bevatten echter véél minder dan die maxima. Meer dan de helft van alle wijnen bevat minder dan 80 mg/l sulfiet, ofwel ongeveer de helft van het wettelijk maximum. Er zijn geen wijnen zonder sulfiet.
Het toevoegen van gebrande zwavel aan wijn is aan strenge maxima gebonden: 160 mg per liter voor rode wijn, 210 mg per liter in droge witte wijn en rosé, 260 mg in zoete witte wijn en tot 400 mg in rijke, stroperige dessertwijnen.
Bij witte wijnen wordt over het algemeen meer sulfiet gebruikt dan bij rode wijnen. Rode wijnen hebben vrijwel altijd tannine dat zorgt voor de betere houdbaarheid. Op het moment dat een wijn meer sulfiet bevat dan de richtlijn weergeeft, zal dit op het achteretiket vermeld moeten worden.
Sulfietvrije wijn is niet automatisch biologisch, dus let goed op dit belangrijke verschil. Gangbare rode wijn bevat maximaal 150 mg/l sulfiet, terwijl witte en rosé wijn maximaal 200 mg/l mag bevatten. Bij biologische wijn moet dat minimaal 30 tot 50 mg/l lager liggen.
Met name voor bepaalde astmapatiënten kan sulfiet in wijn al in een hele lage dosering averechts op de luchtwegen werken. Daarom wordt op het wijnetiket altijd vermeld 'bevat sulfiet(en)'. Voor de meeste mensen is sulfiet echter een veilige stof, zeker in de minieme concentraties die tegenwoordig worden gebruikt.
Sulfieten (E-nummers E220 t/m E228) zijn conserveermiddelen en kunnen van nature veel zitten in gedroogde vruchten, wijn en citroensap. Mensen die overgevoelig zijn voor sulfiet kunnen heel milde maar ook heftige reacties krijgen op sulfiet. Het kan gaan om hartkloppingen, huiduitslag of vochtophoping.
Doorgaans zit er in rode wijn meer tannine dan in witte wijn. Uit diverse onderzoeken komt voort dat tannines invloed hebben op de serotonineafgifte en op het uitzetten en samentrekken van bloedvaten, wat hoofdpijn tot gevolg kan hebben.
Er komen steeds meer natuurlijke wijnen op de markt. Bij deze wijnen wordt in principe geen sulfiet toegevoegd. Sinds kort is er zelfs een product op de markt dat sulfree heet. Voeg een druppel toe aan de wijn en het sulfiet is eruit.
Biologische wijnen moeten verplicht een keurmerk op hun fles hebben. Meestal wordt het Europees biologisch keurmerk (het 'blaadje met de sterren') gebruikt. De druiven worden voor de oogst gecontroleerd op biologische wijnbouw principes én de wijn wordt nog een keer gecontroleerd voordat deze wordt gebotteld.
Rode wijn bevat namelijk histamine, een stof die allergische reacties kan uitlokken. Het kan soms zo erg zijn dat er een zwelling in de neus plaatsvindt, waardoor ademen moeilijk wordt. Geen lachertje. Bij intolerantie gaat u regelmatiger naar een zakdoek grijpen door een vervelende loopneus.
Tannines zijn chemische verbindingen in de wijn, namelijk looizuren. Deze zijn afkomstig van de schillen, pitten en steeltjes van de wijn - of van het vat waarin de wijn heeft gerijpt. Tijdens het gisten verhuizen ze naar het druivensap, waar later wijn van gemaakt wordt.
Waarom sulfiet aan wijn toevoegen? Sulfiet zal eerst bacteriën en daarna ook ongewenste gisten uitschakelen. Tenslotte remt het oxidatie van de wijn af waardoor de houdbaarheidstermijn sterk verlengd wordt bij wisselende temperaturen.
Sulfiet is een conserveringsmiddel. Het bindt zich aan zuurstof en zorgt ervoor dat wijn niet gaat oxideren. En dat is handig voor de kleur en de smaak van je wijn. Zonder sulfiet wordt je wijn namelijk net zo bruin als een appel die je niet snel genoeg opeet.
galbulten; dit is de meest acute reactie met heftige jeuk. atopisch eczeem. vochtophoping onder de huid; wanneer u lijnen trekt op de huid, blijven die zichtbaar.
WAT IS SULFIET? Sulfieten zijn zouten, die het zogeheten “ sulfiet-ion” bevatten. Het komt van nature voor in planten uit de look-familie. Het wordt meest gebruikt als conserveringsmiddel in ons voedsel, maar komt ook veel voor als kleurstof.
Bier bevat net zoals vele voedingsproducten en alcoholische dranken inderdaad sulfiet. In bier mag er wettelijk slechts 20 mg per liter sulfiet aanwezig zijn, terwijl dit voor wijn wettelijk toegelaten wordt tot 350 mg per liter in sommige landen.
Teveel sulfiet geeft een onaangename smaak aan de wijn. “Een hoog sulfietgehalte is merkbaar aan de prikkelende, onaangename chemische geur. Tevens wordt het aanwezige aroma vaak volledig weg gedrukt en is er, bij jonge wijnen van fruitigheid geen sprake meer.”
Sterke drank
En juist in het woord voelen zit t 'm. Zoals gezegd: wetenschappelijk bewijs dat rode wijn daadwerkelijk slaapverwekkender is dan witte is er niet. Het gaat om het gevoel dat jij en duizenden andere mensen bij het drinken ervan krijgen.
Sulfiet zit van nature in heel wat levensmiddelen, waaronder dus ook wijn. De stof ontstaat tijdens het gistingsproces. Sulfiet in wijn zorgt er enerzijds voor dat schimmels, micro-organismen en gisten afgeremd worden en anderzijds zal dat het proces van oxidatie tegenhouden waardoor wijn fris blijft.
Resveratrol is heb bekendst als stof in rode wijn, maar zit ook in pinda's, druiven en moerbeien.
Sulfiet komt overigens van nature in heel veel producten voor en kan ook aan levensmiddelen worden toegevoegd als conserveermiddel met een Enummer. Zo vind je het bijvoorbeeld in jam, schaaldieren, vleesvervangers op basis van soja-eiwit en gedroogd fruit.
De 14 allergenen waar u de consument over moet informeren op basis van de Europese verordening 1169/2011 zijn glutenbevattende granen, ei, vis, pinda, noten, soja, melk, inclusief lactose, schaaldieren, weekdieren, selderij, mosterd, sesamzaad, sulfiet en lupine.
Sulfiet komt van nature voor in planten uit de lookfamilie. Sulfieten worden gebruikt als kleurstof en conserveringsmiddel in voedsel (E-nummers E150b, E150d en E221 t/m E228).