De plasticvervuiling van de oceanen is gekend als de plastic soep, een immens en mondiaal probleem. Inderdaad, immens groot, zelfs zo groot dat er geen exacte cijfers bekend zijn. Momenteel wordt er geschat dat er ca.100 tot 150 miljoen ton plastic afval in onze oceanen en zeeën ronddrijft.
Per uur belandt er een hoeveelheid plastic in zee waarmee je 11 olympische zwembaden zou kunnen vullen. Per jaar is dat 11 miljoen ton plastic en dit wordt alsmaar meer. We hebben in de afgelopen 20 jaar evenveel plastic geproduceerd als in de 80 jaar ervoor.
- Great Pacific Garbage Patch: De grootste afvalhoop ter wereld. Ligt in de Grote Oceaan tussen de Amerikaanse westkust en Hawaï. Bestaat uit naar schatting 80 miljoen kilo afval, verspreid over een gebied dat drie keer zo groot is als Frankrijk.
In 1997 heeft Kapitein Charles Moore de plasticsoep ontdekt. Midden op de Grote Oceaan zag hij telkens stukjes plastic langs zijn boot drijven.
Al met al stroomt er jaarlijks tussen de de 5 en 13 miljoen ton plastic de grote oceanen in, aldus de Plastic Soup Foundation. Volgens het Wereld Natuur Fonds belandt er per uur een hoeveelheid plastic in zee waarmee je 11 olympische zwembaden zou kunnen vullen.
De zee vervuilt steeds meer
Het zeewater is op veel plaatsen flink vervuild door bijvoorbeeld pesticiden uit de landbouw, afval uit rioleringen en verloren vistuig uit de visserij. Veel dieren hebben hier last van zoals koralen, zeeschildpadden en walvissen.
Nederlander Boyan Slat is al vanaf zijn 16e bezig met het verwezenlijken van zijn droom: het opruimen van de plastic soep. In 2012 startte hij het project The Ocean Cleanup, met als doel om 90% van al het plastic uit de oceaan te vissen.
Nieuwe WWF-studie over plastic
Het resultaat: gemiddeld eet een mens ongeveer 2000 microplastic deeltjes per week. Dat is ongeveer 5 gram, zoveel weegt een bankaart! De producten waar de meeste microplastics in zitten zijn: water, bier, schaaldieren zoals scampi's en garnalen en zout.
In 1907 maakt de Belgisch-Amerikaanse Leo Baekeland het eerste volledig synthetische plastic uit aardolie. Hij vernoemt het naar zichzelf: bakeliet. De nieuwe stof geleidt geen stroom en kan goed tegen hitte.
Plastic vergaat niet. Dat betekent dat al het geproduceerde plastic dat in de natuur terecht is gekomen daar op de een of andere wijze nog aanwezig is.
Plastic is wel altijd een kunststof. Er zijn drie soorten kunststof: thermoplasten, thermoharders en elastomeren.
Jaarlijks circa 30 kilo plastic afval per persoon en amper gerecycled - Plastic Soup Foundation.
De plasticvervuiling van de oceanen is gekend als de plastic soep, een immens en mondiaal probleem. Inderdaad, immens groot, zelfs zo groot dat er geen exacte cijfers bekend zijn. Momenteel wordt er geschat dat er ca. 100 tot 150 miljoen ton plastic afval in onze oceanen en zeeën ronddrijft.
200 jaar: Het duurt zo'n tweehonderd jaar om frisdrankblikjes van aluminium af te breken. Recyclen is een betere optie. 500 jaar: Plastic flessen gemaakt van PET doen er maar liefst 500 jaar over voor ze zijn vergaan.
De plastic soep is gevaarlijk voor al het leven in zee. Dieren eten plastic op of raken erin verstrikt. Dit resulteert in verwondingen of zelfs de dood. Jaarlijks gaan een miljoen zeevogels, 100.000 zeezoogdieren, zeeschildpadden en een ontelbaar aantal vissen dood door plastic afval [1].
Plastic heeft een nare eigenschap: het vergaat niet. In de natuur of in zee valt het langzaam uit elkaar in steeds kleinere stukjes, maar het blijft plastic. Dieren kunnen plastic niet verteren, als ze het opeten kunnen ze er dood van gaan. Plastic kan op allerlei manieren in zee belanden.
Rood of oranje – kunststof of plastic afval.
Plastic wordt voornamelijk gemaakt van ruwe aardolie. Deze aardolie wordt allereerst uit de grond gepompt. Ruwe aardolie is een mix van diverse verbindingen van verschillende omvang en eigenschappen. In een olieraffinaderij zuiveren ze het aardoliemengsel door destillatie.
Het meeste zwerfafval ligt op parkeerplaatsen langs de snelweg. Het schoonst zijn recreatiegebieden en woonwijken. Jongeren gooien vaker wat op straat dan ouderen, en mannen vaker dan vrouwen. Overigens is een groot deel van het zwerfafval het gevolg van onbewust gedrag en slordigheid.
De lijst is onwaarschijnlijk lang: verzorgingsproducten waarin microplastics zitten. Ze doen het allemaal: Nivea, Colgate, L'Oreal, Garnier, Gillette, Clearasil, Johnson & Johnson, Ikea, Biotherm, Albert Heijn en de Aldi.
Bloeden door scherpe stukjes glas, plastic of metaal in eten
Het kan gevaarlijk zijn. Scherpe stukjes kunnen je gebit, mond, keel of maagdarmkanaal beschadigen. Als je verder niets merkt, hoef je je geen zorgen te maken en poep je het vanzelf weer uit.
Het grootste 'plasticeiland', de Great Pacific Garbage Patch (GPGP), ligt tussen Hawaï en Californië en is drie keer de grootte van Frankrijk. Per vierkante kilometer drijft daar minstens 1 kilo afval in het water, maar soms wel meer dan 100 kilo.
Volgens de resultaten zijn China en Indonesië de grootste vervuilers van de oceanen. Een studie uit 2010 in opdracht van The Wall Street Journal wees ook naar China en Indonesië als belangrijkste plasticvervuilers, goed voor meer dan een derde van de plasticafval in de wereldzeeën.
Vanaf nu varen twee bemande schepen de oceaan op die elk een uiteinde van de barrière door de plasticsoep trekken. Met een snelheid van bijna drie kilometer per uur sleuren de schepen de plasticschepper precies langzaam genoeg door de zee om de barrière het plastic mee te laten nemen, maar niet meer los te laten.