In Nederland hebben ongeveer 75.000 mensen de ziekte van Graves. Het komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
De ziekte van Graves komt ook zonder behandeling in 2 – 4 jaar tot rust. Dat wil zeggen dat de roodheid, het tranen en de pijn verdwijnen. Verschijnselen als uitpuiling van de ogen, ooglidzwelling en ernstig dubbelzien blijven zonder behandeling meestal bestaan.
Wat veroorzaakt de ziekte van Graves? De oorzaak is een autoimmuunziekte, dat wil zeggen een aandoening, waarbij ons eigen afweersysteem schildklierstimulerende antilichamen (TSI, thyreoid stimulerende immuunglobulines) maakt, waardoor de schildklier te snel gaat werken.
Alleen in geval van bijkomende oogziekte (zie onder) wordt langer doorgegaan met de medicijnen. De kans dat de ziekte van Graves na het stoppen van de medicijnen genezen is bedraagt ongeveer 50%. Het is niet te voorspellen of en wanneer de ziekte van Graves zal terugkomen.
De ziekte van graves is een zogenoemde auto-immuunziekte. Hierbij maakt uw lichaam antistoffen die de schildklier stimuleren om extra schildklierhormoon te maken. Vermoedelijk zijn deze antistoffen ook de oorzaak van de oogziekte van graves.
Bekende goitrogenen zijn: pinda's, mosterd, koolraap en koolrabi, mierikswortel, bloemkool, broccoli en koolsoorten. Koolsoorten, zoals spruitjes en broccoli, maar ook radijs, alfalfa en koolrabi bevatten stoffen die de schildklierhormoonproductie beïnvloeden.
De ziekte van Graves is een auto-immuunziekte, waarbij hyperthyreoïdie optreedt. De ziekte is vernoemd naar de ontdekker van de aandoening, Robert James Graves.
Strumazol kan een vergroting van de schildklier veroorzaken; neem contact op met uw arts als u verdikking van het schildklierweefsel opmerkt. Vooral bij het optreden van ernstige bijwerkingen zoals bijvoorbeeld koorts, neusbloedingen en keelpijn dient u contact op te nemen met uw arts.
Meestal moet u thiamazol minstens een jaar gebruiken. Neem de tablet in op een vast tijdstip, bijvoorbeeld 's ochtends bij het ontbijt. U vergeet dan minder snel een dosis. Meest voorkomende bijwerkingen: huiduitslag en jeuk.
Als de schildklier te snel werkt, krijgt u te veel van dit hormoon. U kunt last hebben van hartkloppingen, zweten, afvallen en een onrustig gevoel. Meestal komt dit door de ziekte van Graves. De behandeling is met medicijnen, radioactief jodium of een operatie.
Hashitoxicose is een tijdelijk te snel werkende schildklier die na een paar maanden over gaat in een te traag werkende schildklier. Eigenlijk is er eerst sprake van de ziekte van Graves die (snel) overgaat in de ziekte van Hashimoto.
Veel schildklierpatiënten kampen met psychische klachten: stemmingswisselingen, vergeetachtigheid, depressies of neerslachtige gedachtes.
Behandeling met medicijnen bij de ziekte van Graves
Ze zorgen ervoor dat de schildklier minder of geen schildklierhormoon meer aanmaakt. In Nederland wordt meestal thiamazol voorgeschreven. Alternatieven zijn carbimazol of propylthiouracil (PTU).
Als de schildklier te snel werkt, krijgt u te veel van dit hormoon. U kunt last hebben van hartkloppingen, zweten, afvallen en een onrustig gevoel. Meestal komt dit door de ziekte van Graves. De behandeling is met medicijnen, radioactief jodium of een operatie.
Geen enkele operatie is zonder risico's. Zo is ook bij een operatie aan de schildklier een kans op complicaties aanwezig, bijvoorbeeld een nabloeding, wondinfectie, trombose of een longontsteking. Daarnaast zijn er nog enkele specifieke complicaties van een schildklieroperatie mogelijk.
U merkt pas na een paar maanden of propranolol goed bij u werkt. Neem propranolol op vaste tijden in. Dan zult u minder snel vergeten om het te gebruiken. Mogelijke bijwerkingen: slaapproblemen, vermoeidheid, kortademigheid, koude handen en voeten.
De meest bekende oorzaak is de Ziekte van Graves. Dit is een auto-immuunziekte waarbij het lichaam antistoffen aanmaakt tegen de schildklier. Als gevolg daarvan maakt de schildklier extra hormonen aan. De schildklier wordt uit zichzelf groter en maakt steeds meer schildklierhormoon aan.
De ziekte van Graves is de meest voorkomende oorzaak van een te snel werkende schildklier (hyperthyreoïdie)(70-80%). De ziekte van Graves is een auto-immuunziekte, dat wil zeggen dat het lichaam antistoffen (afweerstoffen) maakt tegen lichaamseigen cellen, in dit geval de tegen de TSH-receptor op de schildkliercellen.
Pas na een aantal weken merkt u dat de pillen met schildklier-hormoon helpen. Het zoeken naar de beste hoeveelheid schildklier-hormoon kan maanden duren, want dat verschilt per persoon: U krijgt een bepaalde hoeveelheid schildklier-hormoon. 6 weken later bespreekt u uw klachten en wordt uw bloed gecontroleerd.
Door bloedonderzoek en een schildklierscan kan de oorzaak van een te snel werkende schildklier bij u worden vastgesteld. Sommige vormen van hyperthyreoïdie gaan vanzelf over. Andere vormen moeten worden behandeld.
De schildklier maakt te veel schildklierhormoon aan, wat kan leiden tot vermageren, een te snelle hartslag en hoge bloeddruk, een overdreven warmtegevoel, diarree en beven.
De schildklier bevindt zich onder in de hals, voor de luchtpijp. Het schildklierhormoon in de schildklier stimuleert de stofwisseling. De schildklier kan te snel of te langzaam werken, met een te snelle of te langzame stofwisseling tot gevolg.